دیگر انگیزه‌ای برای ماندن ندارم

یک نوشته تلخ از سریع‌ترین دختر دونده اصفهانی، جامعه ورزش ایران را تکان داد. فرزانه فصیحی نامی آشنا در دوومیدانی ایران است. رکورددار 60 متر داخل سالن دختران ایران و کسی که به او لقب دختر باد را داده‌اند.

امیر حسین احتشامی-اصفهان امروز: یک نوشته تلخ از سریع‌ترین دختر دونده اصفهانی، جامعه ورزش ایران را تکان داد. فرزانه فصیحی نامی آشنا در دوومیدانی ایران است. رکورددار 60 متر داخل سالن دختران ایران و کسی که به او لقب دختر باد را داده‌اند.

اما حالا او دیگر خسته و دلزده از همه ناملایمات روزگار و بویژه مسئولان ورزش کشور و استان به خداحافظی از دوومیدانی می‌اندیشد؛ رشته‌ای که به آن عشق می‌ورزد. فصیحی که نامش در میان کاروان ورزشی اعزامی ایران به مسابقات آسیایی جاکارتا دیده نمی‌شود از اینکه ورزشکاران دختر ایران نادیده گرفته و به‌راحتی حقشان پایمال می‌شود به شدت ناراحت است. پستی که فصیحی به تازگی در صفحه شخصی اینستاگرام منتشر کرده بهانه‌ای شد تا با او گفتگویی انجام دهیم که در ادامه می‌خوانید:

* پست اینستاگرامی شما بسیار تلخ و ناراحت‌کننده بود. قصد خداحافظی از دوومیدانی رادارید؟

بله به این موضوع فکر می‌کنم. فعلا تصمیم گرفته‌ام دیگر در این رشته فعالیت نکنم و شاید جذب رشته‌ای دیگر شوم.

  • مثلاً چه رشته‌ای؟

من عضو تیم ملی نجات‌غریق هم هستم؛ اما دوست ندارم به جزئیات این موضوع بپردازم.

  • ظاهرا شما از دست مسئولان فدراسیون دوومیدانی شاکی هستید؟

نه. از کسی گله و شکایتی ندارم.

  • پس مشکل شما چیست؟

تبعیض. حرف من کلام بسیاری از دختران ورزشکار کشورم است. ورزشکارانی که همیشه اولویت چندم هستند و همین شرایط موجب ناامیدی آنها می‌شود.

  • پس منظور شما سهمیه اندک در نظر گرفته‌شده برای دختران دوومیدانی کار ایران دربازی‌های آسیایی است؟

بله. کمیته ملی المپیک 16 سهمیه برای ورزشکاران رشته دوومیدانی اعزامی به بازی‌های آسیایی در نظر گرفت که چهار سهمیه به دختران اختصاص داشت اما متأسفانه فدراسیون این چهار سهمیه را به دو سهمیه کاهش داد و تنها سپیده توکلی در 200 متر و الهام کاکلی در پرش ارتفاع راهی جاکارتا خواهند شد.

  • امیدوار بودید که یکی نفرات اعزامی به این رقابت‌ها باشید؟

من سال گذشته در رقابت‌های دوومیدانی داخل سالن آسیا مدال برنز را به دست آوردم و رکورد ایران را هم جابجا کردم. به‌هرحال هر ورزشکار دوومیدانی ایران آرزو دارد تا در چنین مسابقاتی که سطح خیلی بالایی هم دارد شرکت کند و من هم از این قاعده مستثنی نیستم.

  • اگر به این رقابت‌ها اعزام می‌شدید چقدر شانس کسب مدال داشتید؟

در دوومیدانی هیچ‌چیز مشخص نیست و تا روز مسابقه ممکن است اتفاقات مختلفی بیفتد که شرایط را تغییر دهد. اما مطمئنم اگر راهی این رقابت‌ها می‌شدم، به فینال ماده 100 متر راه پیدا می‌کردم.

  • احتمالا برای مسئولان فدراسیون و کمیته ملی المپیک گرفتن مدال المپیک مهم بوده است.

قطعا همین‌طور است. البته مسئولان ورزش کشور باید به این نکته توجه کنند که ظرفیت دوومیدانی دختران ایران همین است. به‌هرحال ما بهترین‌های ایران هستیم و حتی اگر صدم هم می‌شدیم باز هم حضور ما و کسب تجربه در این رقابت‌ها باارزش بود.

با توجه به صحبت‌های شما می‌توان این‌گونه برداشت کرد که به آخر خط دوومیدانی رسیده‌اید؟

اگر وضعیت همین‌گونه ادامه پیدا کند ترجیح می‌دهم دیگر در دوومیدانی فعالیتی نداشته باشم. البته اگر شرایط تغییر کند احتمال دارد تصمیم دیگری بگیرم.

  • از مسئولان شهر اصفهان انتظار خاصی دارید؟

متأسفانه مسئولان شهر اصفهان آن‌گونه که باید از من حمایت نکردند. مگر اصفهان چند ورزشکار شاخص دارد که این‌گونه رها می‌شوند و انگیزه‌شان برای ادامه فعالیت را از دست می‌دهند.

ارسال نظر