بدون تاریخ بدون اسکار

با نزدیک شدن به فصل جوایز و مهم ترین جایزه بین المللی و رسمی سینمایی جهان اسکار بسیاری از کشورها گزینه های خود برای شرکت در بخش فیلم های خارجی اسکار را به آکادمی این جشنواره معرفی کرده اند در این میان سینمای ایران با سابقه درخشان در اسکار سرانجام نماینده خود را در این جشنواره بین المللی معرفی کرده است. از کشمکش ها و حاشیه های انتخاب که هرساله گریبان گیر سینمای ایران است که بگذریم امسال سه گزینه توسط هیات معرفی فیلم ایرانی متشکل از آتوسا قلمفرسایی (طراح صحنه و لباس) و محمد آلادپوش (فیلمبردار)، امین تارخ (بازیگر)، فرهاد توحیدی (فیلمنامه نویس)، رامین حیدری فاروقی (مستندساز)، محمدمهدی عسگرپور (کارگردان) و قاسم قلی پور (تهیه کننده) و رائد فریدزاده (معاون بین الملل بنیاد سینمایی فارابی) انتخاب شده اند فیلم های بدون تاریخ بدون امضا ساخته وحید جلیلوند، تنگه ابوقریب به کارگردانی بهرام توکلی و شماره 17 سهیلا ساخته محمود غفاری گزینه های این هیئت بودند که در میان این سه فیلم با توجه به حضور موفق فیلم «بدون تاریخ بدون امضا» ساخته وحید جلیلوند در جشنواره‌های داخلی و به خصوص جشنواره‌های بین المللی مانند ونیز، این فیلم سینمایی برای معرفی به اسکار ۲۰۱۹ انتخاب شد فیلم «بدون تاریخ بدون امضا» با بازی امیر آقایی، نوید محمدزاده و هدیه تهرانی درباره یک پزشک پزشکی قانونی است که در محل کارش با یک جسد روبه‌رو می‌شود. نگارش فیلمنامه این فیلم به صورت مشترک بر عهده وحید جلیلوند و علی زرنگار بوده است.

چرا بدون تاریخ بدون امضا شانسی برای دریافت اسکار ندارد؟

شاید باتوجه به شرایط نامناسب کیفی سینمای ایران انتخاب نماینده کشورمان برای اسکار 2019 دشوارتر از سال های گذشته بوده است اما بدون تاریخ بدون امضا هرچند فیلم خوش ساختی است اما گزینه مناسبی برای نمایندگی ایران در اسکار 2019 نخواهد بود. بدون تاریخ بدون امضا روایت تلخی از شرایط جامعه است که به نوعی می توان آن را دنباله رو آثار اصغر فرهادی دانست با این تفاوت که جغرافیای بدون تاریخ بدون امضا محدود به ایران است و تلخی آن بی پایان و همین تلخی جایزه ونیز را برای این فیلم به ارمغان آورده است اما به لحاظ تکنیکی و فنی دنباله رو همان آثار همیشگی اجتماعی سینمای ایران است که نگاهی تیره و تلخ به شرایط جامعه دارد بنابراین انتخاب مناسبی برای معرفی سینمای ایران نیست ضمن اینکه این فیلم برخلاف دو فیلم اسکار گرفته جدایی نادر از سیمین و فروشنده پخش کننده جهانی نداشته و این موضوعی است که به پاشنه آشیل بسیاری از فیلم هایی ایرانی تبدیل شده است و همین دلیل امکان دریافت اسکار را کمرنگ تر می کند . با این حال بدون تاریخ بدون امضا در رقابت با دو فیلمی گزینه ای با بیشترین احتمال برای شرکت در اسکار است که چندان توان رقابت با این فیلم را ندارند. با این حال بدون تاریخ بدون امضا نیز در صورت انتخاب شدن توسط ایران در اسکار 2019 شانسی برای حضور در میان نامزدهای بخش فیلم های خارجی اسکار نخواهد داشت چرا که سایر کشورها با دست پر به این جشنواره جهانی آمده و فیلم های بهتری را معرفی کرده اند.

تنگه ابوقریب مناسب اسکار نیست

برخی از منتقدان و فیلمسازان معتقدند تنگه ابوقریب باید نماینده ایران در اسکار 2019 باشد این دسته از منتقدان موضوعی این فیلم را دلیل اصلی انتخاب خود عنوان می کنند اما تنگه ابوقریب نیز گزینه مناسبی برای شرکت در اسکار نیست چرا که این نمایش بین المللی نداشته و هم چنین از نظر سینمایی فیلمی پرقدرت محسوب نمی شود. تنگه ابوقریب تنها به واسطه موضوع جذاب و هم چنین جلوه های ویژه خوش ساختش توانسته نظر منتقدان و مخاطبان را جلب کند در حالی که در فیلم نامه و شخصیت پردازی فیلمی به شدت ضعیف است.

جای خالی مغزهای کوچک زنگ زده و شعله ور

اما آیا باتوجه به شرایط فعلی و نامساعد کیفی سینمای ایران در کنار این سه فیلم گزینه های بهتری نیز می توانستند قرار بگیرند؟ پاسخ مثبت است. دو فیلم خوش ساخت شعله ور و مغزهای کوچک زنگ زده نیز می توانند در میان گزینه های اسکاری سینمای ایران باشند هرچند مغزهای کوچک زنگ زده برای ورود به این فهرست باید اکران رسمی اش را سپری می کرد اما شعله ور گزینه دیگری بود که می توانست رقیب جدی تری برای بدون تاریخ بدون امضا و هم چنین تنگه ابوقریب باشد و درصورتی که مغزهای کوچک زنگ زده اکران عمومی را سپری کرده بود چه بسا بهترین گزینه برای ارسال به عنوان نماینده ایران در اسکار 2019 بود.