برسد به دست آقای محمدرضا گلزار

«اگر قضاوت کردن دیگران را شغل به حساب بیاوریم، می‌شود گفت که افزایش نرخ بیکاری چیزی جز یک حرف گزاف نیست. خیلی از ما ساعات زیادی از روز را به قضاوت دیگران می‌پردازیم؛ آن هم به بدترین شکل ممکن.»

«اگر قضاوت کردن دیگران را شغل به حساب بیاوریم، می‌شود گفت که افزایش نرخ بیکاری چیزی جز یک حرف گزاف نیست. خیلی از ما ساعات زیادی از روز را به قضاوت دیگران می‌پردازیم؛ آن هم به بدترین شکل ممکن.»

بله؛ آقای محمدرضا گلزار! حق با شماست. خیلی از ما ساعات زیادی از روز را به قضاوت دیگران می‌پردازیم؛ فرقی هم ندارد که مرد باشیم یا زن، تحصیل کرده باشیم یا نباشیم، بزرگ باشیم یا کوچک، معروف باشیم یا نباشیم، حتی اگر مجری یک مسابقه تلویزیونی پرمخاطب هم باشیم،‌ اصلا از ما بعید نیست که خودمان را روی صندلی یک قاضی تصور کنیم.

شما راست می‌گویید آقای گلزار که اگر به قضاوت مردم بنشینیم، دیگر زمانی برای دوست داشتن آنها نخواهیم داشت اما موضوع اینجاست که خود شما تنها دقایقی پس از اینکه این جملات را با لبخندی ملیح از پشت قاب تلویزیون به ما یادآور شدید، خودتان نقضش کردید.

چند وقتی می‌شود که محمدرضا گلزار سوپراستار سینمای ایران، اجرای یک مسابقه تلویزیونی با عنوان «برنده‌باش» را برعهده گرفته است؛ اجرایی که از شبکه سوم سیما پخش می‌شود اما شامگاه ۲۷ مهرماه این برنامه تلویزیونی با موضوع «قضاوت» روی صحنه رفت و این در حالی است که آقای مجری دقایقی درباره قبیح بودن قضاوت کردن برای مخاطبان صحبت کرد.

او در دقیقه هجدهم این برنامه خطاب به مخاطبان در سخنانی مطرح کرد: «اگر قضاوت‌کردن دیگران را شغل به حساب بیاوریم، می‌شود گفت که افزایش نرخ بیکاری چیزی جز یک حرف گزاف نیست. خیلی از ما ساعات زیادی از روز را به قضاوت دیگران می‌پردازیم؛ آن هم به بدترین شکل ممکن.»

اما تنها حدود ۵ دقیقه از این جملات آغشته به نصیحت گذشته بود که گلزار خلاف حرفی که زده بود،‌ عمل کرد. ماجرا از این قرار بود که شرکت‌کننده برنامه که یک آقا بود، نتوانست به یکی از پرسش‌ها پاسخ دهد و ترجیح داد از حاضران در سالن برای پیدا کردن پاسخ صحیح کمک بگیرد. پرسش مطرح‌شده هم این بود: «تشک مبارزه جودو و کاراته را چه می‌گویند؟»

پس از اینکه حاضران پاسخ درست یعنی «تاتامی» را انتخاب کردند،‌ آقای گلزار با لحنی سرشار از اطمینان و قاطعانه گفت: «با اینکه تعداد خانم‌های حاضر در سالن از آقایان بیشتر است اما ۸۶ درصد پاسخ درست را انتخاب کردند!»

محمدرضا گلزار آنقدر به جمله کوتاهی که گفت، ایمان داشت که حتی این موضوع را به حالت مزاح و شوخی هم بیان نکرد زیرا او معتقد بود خانم‌ها توانایی پاسخ دادن به این سوال را ندارند یا اینکه با خودش فکر کرده است چون سوال درون‌مایه ورزشی دارد پس خانم‌ها حتما درباره آن اطلاعی ندارند.

این در حالی است که این برنامه تلویزیونی به صورت زنده هم روی آنتن نرفته بود و امکان جبران اشتباه وجود داشت اما آقای مجری و سایر عوامل برنامه انقدر گفتن این جمله برایشان عادی جلوه کرده بود که حتی این جمله را در زمان پخش حذف نکردند.

آقای محمدرضا گلزار! شما در برنامه تلویزیونی‌تان پیش‌داوری کردید. می‌دانید پیش‌داوری یعنی چه؟ یعنی پافشاری بدون دلیل و غیر قابل اثبات فلسفی یا تجربی. می‌دانید پیش‌داوری ریشه در کجا دارد؟ ریشه در یک عقیده شخصی دارد که باعث می‌شود انسان به راحتی حرف بی‌دلیل یا بدون دلایل کافی را نه تنها بپذیرد بلکه روی آن پافشاری هم داشته باشد .

آن شب شما در عمق چشم‌های ما زل زدید و گفتید که قضاوت کار خوبی نیست. ما هم حرف شما را پذیرفتیم چون کاملا درست گفتید اما ای کاش شما هم خودتان به واژه‌های قضاوت و پیش‌داوری عمیقا فکر کنید تا آن چیزی که نویسنده برنامه در اختیارتان قرار می‌دهد را صرفا برای ما دیکته نکنید.

ارسال نظر