کارتن خواب های اصفهان بی خواب شده اند!

کاروان سرایی قدیمی و دور افتاده در شمال غربی شهر، با سقفی سیاه و دلگیر، دیوارهایی کبره بسته و حیاطی سرد و یخ زده؛ جایی که تنها یک پرده حائل می شود تا 100زن و مرد با لباس های مندرس و سر و وضع ژولیده را از هم جدا کند؛ 100 نفر؛ از 22 ساله تا 70 ساله. همان هایی که روی پیشانی تک تک‌شان انگ کارتن خوابی چسبیده و اعتیاد و بی‌خانمانی و بی هویتی شناسنامه‌شان شده. هشت ماه پیش، کارتن خواب‌ها گوشه خیابان و نگاه های سرزنش آمیز عابران را رها کردند و راهی مرکز ساماندهی متکدیان شدند تا از شر گرما و سرما خلاص شوند و وضعیت‌شان تا حدودی سر و سامان پیدا کند. آرزویی که شبیه به سراب است! چرا که آنجا نه از گرما خبری است و نه از امکانات حداقلی برای زندگی.

خواب کارتن خواب ها این روزها آشفته شده: «چون کاروانسرا قدیمی است اجازه به کارگیری سیستم گرمایشی را نداریم. همچنین نبود بودجه نیز مزید بر علت شده.» اغلب کارتن خواب ها اصفهانی هستند و یا مهاجرانی که سال ها پیش، در جست و جوی زندگی بهتر راهی این شهر شده اند. بیشتر این بی خانمان‌ها که ساکن مرکز ساماندهی یا همان کاروانسرای قدیمی شدند، شناسنامه ندارند و به گفته مسئولان آنجا ثبت احوال نیز تاکنون حاضر نشده تابرای آنها المثنی صادر کند. این موضوع را محسن انصاری، مدیر مرکز ساماندهی متکدیان نیز می گوید؛ آنجا که در گفت و گو با اصفهان زیبا می افزاید: «تا به الان هیچ نهادی برای همکاری پا پیش نگذاشته است. متولیان این مسئله حتی یک پرس غذا نیز به کارتن خواب ها نداده اند. با وجود اینکه نیروی انتظامی باید امنیت مرکز را به صورت 24 ساعته تامین کند، این اتفاق هنوز نیفتاده. متاسفانه هیچ کس، کاری نمی کند.» همین هم شده که زمزمه‌هایی مبنی بر تعطیلی این مرکز در روزهای اخیر در شبکه‌های مجازی پیچیده است. اگرچه انصاری می گوید تحت هر شرایطی نمی گذاریم چنین اتفاقی بیفتد، اما بابت نگهداری و توانبخشی هر کدام از کارتن خواب ها ماهانه حداقل 700 تا یک میلیون تومان هزینه می شود که تامین این میزان، بسیار سخت است. همه این هزینه ها تاکنون، توسط خیریه ها جمع آوری شده است. از طرف دیگر چون این افراد بیمه نیستند، همه هزینه های درمان‌شان آزاد حساب می شود که هزینه ها را چند برابر می‌کند.» انصاری در حالی این سخنان را به میان می آورد که مطابق با مصوبه شورای عالی اداری 14 نهاد از جمله شهرداری، نیروی انتظامی، بهزیستی و... مامور نظارت و ساماندهی این مرکز هستند. انصاری در این باره می گوید: «در جلسه‌ای که نمایندگان نهادهای متولی با هم داشتند، قرار شد سالمندان به بهزیستی منتقل شوند؛ درحالی‌که تاکنون هیچ سالمندی از ما تحویل گرفته نشده است. برخی از این افراد مسن، تحت درمان هستند و داروی متادون دریافت می‌کنند، اما هیچ کدام از مراکز نگهداری از سالمندان یا حتی مراکز توانبخشی اجازه مصرف به این افراد را نمی دهند. حتی مرکزی هم در سطح شهر وجود ندارد که نگهداری آنها را تقبل کند. یا زنانی که به بیماری اعصاب و روان مبتلا هستند، برای پذیرش در بیمارستان ها نیازمند دستور پزشکی قانونی‌اند. از سوی دیگر مدارک پزشکی آنها را هم باید از سایر بیمارستان ها بگیریم تا کمیسیون تشکیل شود. این فرآیند حدود 20 روز طول می کشد. بعد از آن هم بیمارستان های اعصاب و روان به دلیل تکمیل ظرفیت، نمی توانند آنها را بپذیرند.» این در حالی است که مرضیه فرشاد، مدیرکل اداره بهزیستی اصفهان چندی پیش، حضور سالمندان در این مکان را غیرقانونی دانست و گفت آنها باید به بهزیستی منتقل شوند. اما انصاری در بخش دیگری از سخنانش می گوید: «مرکز تاکنون حدود 600 نفر پذیرش داده، اما با توجه به مشکلات موجود مثل عدم امکانات تفریحی و رفاهی و همچنین نبود تجهیزات گرمایشی و ... نمی‌توانیم کسی را بپذیریم. در حالی‌که با فرارسیدن فصل سرد، قطعا تعداد متقاضیان بیشتر خواهد شد. مسئولان باید بدانند که بی‌خانمانی جرم نیست و آنها ترسی ندارند. باید این وضعیت را بهبود بخشید تا از بروز آسیب های دیگر جلوگیری شود.» کوروش محمدی، آسیب شناس و عضو شورای شهر اصفهان نیز یکی دیگر از افرادی است که از نزدیک با وضعیت مرکز ساماندهی متکدیان اصفهان آشناست. او نیز با انتقاد از عدم همکاری سازمان های مربوطه به اصفهان زیبا می گوید: «متاسفانه هر کدام از این نهادها برای انجام ندادن وظایفشان مشکلات و موانعی را مطرح می کنند که رفع آنها نیاز به مداخله مدیریت کلان استان دارد. این مسئله هر چه زودتر باید حل شود؛ چرا که در فصل سرما پدیده کارتن خوابی در شهر بیشتر خواهد شد. در واقع استانداری باید بر کار این نهادها نظارت و هماهنگی های لازم را ایجاد کند.»