شهیدی که با نوحه‌خوانی خودش تشییع شد

شهید لطفعلی انصاری ظهر عاشورا نوحه حضرت اباالفضل العباس(ع) را خواند، برای حضور در عملیات راهی جبهه‌ها شد و بالاخره هم اباالفضل گونه بدون دست به شهادت رسید.
به گزارش فارس، هشت سال دفاع مقدس ملت ایران و رزمندگان در امتداد نهضت عاشورا و مکتب سرخ شهادت رقم خورد و نبردهایی که یکی پس از دیگری روایت‌گر مقاومت و فداکاری بیش از 200 هزار شهید از جوانان این مرز بود بود شکل گرفت تا وجبی از خاک این دیار به دست نامردمان و نااهلان زمانه نیفتد.
استان اصفهان نیز با تقدیم بیش از 23 هزار شهید از پیش‌قراولان این مقاومت و دفاع دلاورانه بود و گردان‌ها و لشکرهایی متشکل از جوانان این دیار همواره پای ثابت نبردهای 8 ساله دفاع مقدس بودند؛ یکی از این ده‌ها نبرد، عملیات والفجر 4 است که در پائیز سال 1362 صورت گرفت و این عملیات روایت‌گر ایثار 700 شهید استان اصفهان شد، در میان این شهدای بزرگوار داستان تشییع یکی از شهدا اتفاقی ویژه به همراه دارد.
لطف‌علی فرزند حاج شمس‌علی در سال 1345 است و در یک خانواده کشاورز و روستایی در ونک سمیرم به دنیا آمد. کودکی او در دامان خانواده‌ای مذهبی و مؤمن سپری شد. تحصیلات ابتدایی را در دبستان شهید مفتح آغاز کرد.
دوره تحصیل راهنمایی او، مقارن با ایام اوج‌گیری انقلاب اسلامی ایران بود. او به همراه سایر دانش‌آموزان در تظاهرات ضد نظام شاهنشاهی شرکت می‌جست. پس از پایان دوره راهنمایی و به دلیل نبودن دبیرستان در روستای ونک عازم شهرستان شهرضا شد. او در شهرضا اقدام به برگزاری جلسات فرهنگی می‌کرد و جوانان را جهت خودسازی سازماندهی می‌کرد.
حضور در جبهه‌ها بعد از دوران نوجوانی با طعم انقلاب
تشکیل جلسات هفتگی بر بینش این جوانان تأثیر زیادی گذاشته بود. در این جلسات به افشای ماهیت بنی‌صدر، منافقین، انجمن حجتیه و... می‌پرداخت.
با شروع جنگ تحمیلی و در اواخر سال 1359 عازم جبهه شد و در عملیات فتح‌المبین شرکت کرد و در این عملیات از ناحیه شکم و کمر مجروح شد. او هم‌زمان با دوره بهبودی در کلاس‌های آموزشی ایثارگران به ادامه تحصیل پرداخت.
روح پر جوش و خروش او آرام و قرار نداشت. پس از بهبودی از مجروحیت 28 خرداد 1362 بار دیگر عازم جبهه شد و پس از سه ماه برای عزاداری ایام محرم و نوحه‌سرایی به ونک سمیرم بازگشت. او در ظهر عاشورا نوحه حضرت اباالفضل العباس (ع) را خواند و دوستانش صدای او را ضبط کردند. عهد و پیمان او با امام حسین (ع) ناگسستنی بود و او دوباره با شنیدن زمزمه عملیات به منطقه بازگشت.
حضور در عملیات والفجر 4
مقر رزمندگان تیپ قمر بنی‌هاشم (ع) به فرماندهی حاج کریم نصر در مریوان و در نزدیکی تپه‌ای به نام خرنوکدار بود. پس از سینه‌زنی و مداحی در روز شهادت امام سجاد (ع)، عملیات والفجر 4 در ساعت 24 روز چهارشنبه 27 مهر 62 با رمز یا الله آغاز شد. نیروهای تیپ قمر بنی‌هاشم (ع) به دشمن حمله کرده و به‌جز «گردان یا زهرا» که محاصره شد، بقیه نیروها به اهداف خود دست یافتند. ارتفاعات «مارو» توسط نیروهای گردان یا مهدی تسخیر شد. ارتفاعات «کوخلان» را گردان سلمان فتح کرد و گردان یا زهرا (س) در ارتفاعات «هفت توانان» محاصره شد.
زخمی‌ها این مرحله اول عملیات روزهای پنجشنبه 28 و جمعه 29 مهر 62 به اورژانس منتقل شدند و روز شنبه 30 مهر مرحله بعدی عملیات انجام شد و ارتفاعات بلاله، سربلاله و ساوجی فتح شد و در ادامه با همت نیروهای سایر یگان‌ها کلیه ارتفاعات شرق و شمال و بخشی از ارتفاعات غرب و جنوب پنجوین نیز فتح شد.
مرحله سوم عملیات چهارشنبه شب 11 آبان همان سال در محور کانی‌مانگا شروع شد. بر اثر اجرای آتش رزمندگان در اطراف پنجوین ، تعداد زیادی از نیروهای عراقی کشته و ادوات آن‌ها منهدم شد. نبود جاده مناسب برای تخلیه مجروحین و رساندن مهمات مشکل‌ساز شده بود و سرانجام در غروب جمعه 13 آبان 62 راه ارتباطی به طرف کانی‌مانگا باز شد.
و سرانجام لطفعلی انصاری این بسیجی مخلص و متعهد دفاع مقدس با اصابت ترکش خمپاره در روز شنبه مورخ 14 آبان 62 بر روی ارتفاعات کانی‌مانگا به فیض عظمای شهادت رسید. در تشییع او هزاران نفر حضور یافتند و پیکر بدون دست لطفعلی، اباالفضل‌گونه با صدای مداحی که خود در روز عاشورا برای علمدار کربلا خوانده بود، تشییع و به خاک سپرده شد.
شهر ونک با تقدیم یک‌صد شهید به انقلاب اسلامی در 30 کیلومتری غرب شهرستان سمیرم واقع شده است.
به گزارش فارس، محرم سال 62 با هفته سوم مهر ماه مصادف بود. پس از عاشورای این سال عملیات والفجر 4 به اجرا درآمد. دشت‌ وسیع‌ و دره‌ «شیلر» میان‌ شهر مرزی‌ «بانه» و «مریوان» با فرورفتگی‌ خاصی‌ که‌ از خاک‌ عراق‌ به‌ داخل‌ ایران‌ دارد، در گذشته‌ و در تاریخ‌ جنگ‌ تحمیلی‌ منطقه‌ مهمی‌ به‌ شمار می‌رود.
جزئیات عملیات والفجر 4 در مهر ماه 62
بلندی‌های‌ «سورن»، «سورکوه» و «کانی‌مانگا» در دهانه‌ این‌ دشت‌ قرار دارند. برای همین عملیات‌ «والفجر 4» در سه‌ مرحله‌ با هدف‌ وصل‌ این‌ بلندی‌ها به‌ یکدیگر در خط‌ خودی، از روز 27 مهر ماه ‌1362 به‌ مدت‌ 33 روز در منطقه‌ جبهه‌ شمالی‌ «سلیمانیه‌» و «پنجوین‌» انجام‌ شد.
این عملیات را هشت تیپ و دو گردان از سپاه و یک لشکر پیاده از ارتش به انجام رساندند. فرآیند این عملیات، تصرف پیشرفتگی دشت شیلر، شهر و پادگان پنجوین و گرمک عراق و تسلط بر 13 شهر و روستای عراق، همراه با 19000 تن کشته و زخمی و اسیر و نابودی ده‌ها گردان و گروهان کماندویی و مخصوص دشمن بود. دستاورد دیگر این عملیات خارج ساختن شهر مریوان از زیر دید و تیر دشمن و فراهم‌سازی مقدمات عملیات بعدی در استان سلیمانیه عراق بود.