بازی با آیندگان!

زمانی که شورای عالی آموزش‌وپرورش در دهه‌های پیشین طرح ایجاد مدارس غیرانتفاعی را اجرا کرد تا کمبود فضای آموزشی اینگونه حل شود شاید نمی‌دانست آفتابه فرهنگ را خرج لحیم مادیات آن کرده و در کوتاهترین زمان به مشکل خواهد خورد.

حسن روانشید- اصفهان امروز: زمانی که شورای عالی آموزش‌وپرورش در دهه‌های پیشین طرح ایجاد مدارس غیرانتفاعی را اجرا کرد تا کمبود فضای آموزشی اینگونه حل شود شاید نمی‌دانست آفتابه فرهنگ را خرج لحیم مادیات آن کرده و در کوتاهترین زمان به مشکل خواهد خورد. داستان این پروژه غم آلوده سرگذشت بر شاخه نشستن و بریدن بن بود و در 30 سال اختیار را از مدیران و معلمان گرفت و به دانش آموزان و اولیا آنها تفویض کرد. مدارس غیرانتفاعی اگرچه سال‌های اول به‌خوبی درخشیدند اما در ادامه به دکانی در کنار مدارس دولتی تبدیل شدند تا با لطایف‌الحیل اولیا و دانش آموزان را متقاعد کنند که می‌تواند آینده آنها را بهتر تأمین کند. آنچه شورای عالی و وزیر فعلی را مترصد کرده تا برای حذف کنکور تلاش‌ها را مضاعف کنند این است که طرح و اجرای این نوع مدارس درزمانی خاص از تاریخ پس از انقلاب اسلامی و توسط گروهی مشخص اتفاق افتاد و حالا اگر این دربخواهد همچنان بر پاشنه نظام آموزش عالی جاری بچرخد دانش آموزان 6-3-3 اگر به آخرین مرحله دبیرستان برسند ممکن است با افت شدید قبولی در سد ورود به دانشگاه روبرو شوند و اینگونه طرح مدارس غیرانتفاعی که این روزها و با چراغ خاموش کلمه «غیرانتفاعی» را در تابلوها و سربرگ‌های خود به «غیردولتی» تبدیل می‌کنند، با شکست روبرو ‌شود. درحالی‌که طرح تکمیلی آن با عنوان انتخاب پیمانکاران اداره واحدهای آموزشی از هم‌اکنون کلید خورده است که این می‌تواند میخ آخری برای تابوت آموزش کشور باشد که پرورش آن چند سالی است در سرازیری قرارگرفته. اگرچه مسئولان ارشد و همچنین مدیران در سایه این نهاد و کسانی که در شورای عالی آن جا خوش کرده‌اند مخالف هرگونه پس رفت این نهاد تربیتی‌اند اما جامعه به‌خوبی شاهد مقایسه نسل‌های قبل و فعلی است که تنها در یک مورد باهم هم‌راستا نیستند و آن آموزش علوم جدید مثل IT است. زمانی که پیمانکاری اداره یک واحد آموزشی دولتی را به عهده می‌گیرد و متعهد می‌شود تا با همان رقم بودجه‌ای که در اختیار اوست مدرسه را مدیریت کند بدیهی است که قادر به انجام معجزه نخواهد بود بلکه به‌منظور تأمین هزینه‌ها و همچنین سودآوری مناسب برای خود تلاش می‌کند تا از کادر ارزان‌قیمت فارغ‌التحصیلان جویای کار بهره جسته و سرمایه‌های علمی کشور را که برای آنها هزینه‌های کلان شده است را به انزوا بفرستد و فارغ‌التحصیل کامپیوتر را به‌عنوان دفتردار مدرسه مشغول کار کند. همچنین ظاهر مدارس فرسوده دولتی را رنگ و لعاب بخشیده و دانش آموزان را در آن جای دهد که نه‌تنها مشکلی از دولت را حل نمی‌کند بلکه هزینه‌های تازه‌ای پیرامون افت تحصیلی و عقب‌گرد فرهنگ را به همراه خواهد داشت، این روند خسارات بسیاری در آینده به همراه خواهد داشت.

ادامه دارد

ارسال نظر

اخرین اخبار
پربیننده‌ترین اخبار