قلعه نویی: بعد از دیدن مشکلات نقش جهان حق را به مردم می دهم

امیرقلعه نویی سرمربی باشگاه سپاهان معتقد است که نگاه به پرسپولیس با نگاه به استقلال در آخرین دوره حضور در نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا به هیچ وجه یکی نبوده است.
به گزارش "ورزش سه"، سپاهان در پایان هفته یازدهم 25 امتیاز کسب کرده و به یک امتیازی صدر رسیده؛ امیرقلعه نویی در شرایطی تیمش را مقابل سایپا آرایش داد، که 6 بازیکن اصلی این تیم غائب بودند، با این حال جایگزین ها عالی بازی کردند تا این تیم با پیروزی 3 بر صفر از زمین مسابقه خارج شود.
امیرقلعه نویی درباره این موضوع، حضور استقلال در نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا در سال 2013 و مقایسه آن با حمایتی که از پرسپولیس شد، ورود بانوان به ورزشگاه و الزام هایی که برای بازسازی ورزشگاه آزادی از سوی AFC ایجاد شده بود همینطور عدم حضور کی روش با خبرنگار ورزش سه صحبت کرده که در ادامه حرف های مربی با تجربه سپاهان را می خوانید.
* تیم شما محدودیت های زیادی در بازی با سایپا داشت ولی همچنان روند رو به رشد خود را ادامه داد؛ در این مورد صحبت می کنید.
خدا را شکر لطف خدا شامل حال مجموعه است.این یک کار ساختاری و دسته جمعی است که ما هر جایی که می رویم، آن را انجام می دهیم. در سپاهان هم نفراتی را گرفتیم که زیاد اختلاف با تفکرات ما نداشته باشند و خوشبختانه این مهم تا اینجا انجام شده است. از بزرگترهای تیم هم تشکر می کنم که با وجود اینکه برخی از آنها کم بازی می کنند ولی همه در تمرینات با تمام وجود حاضر می شوند.
• طی روزهای قبل از فینال، استادیوم آزادی با فشار نهادهای بین المللی مورد بازسازی قرار گرفت. به نظر می رسد برای این گونه کارها باید همیشه فشار روی ما وجود داشته باشد.
ببینید اگر این کار برای خدا و مردم باشد، خوب است ولی کارها این مدلی نیست. وظیفه دولت و حکومت این است که این کار ها را انجام دهد ولی در مورد ورزشگاه آزادی، یک سری فشارهایی بود که کارها انجام شد. من به شما می گویم که چرا نتوانستیم درست بازسازی کنیم؛ هر چند باز هم باید تشکر کرد ولی من می خواهم کار برای کشور و مردم باشد ولی این کار خدایی و مردمی نیست. ما خیلی جاها این مشکلات را داریم؛ الان هندوستان و افغانستان هم زمین خوب دارند ولی ما هنوز مشکل داریم. باز در این بین باید از مجموعه فولادخوزستان تشکر کرد که استادیوم خوبی درست کردند. واقعا باید به حال زمین های لیگ تاسف خورد و در لیگ یک که اوضاع خیلی خراب است و حتی برخی از تیم ها هتل ندارند. این ها درد است. یک سری استادیوم را هم طی سال های گذشته به صورت کاملا غیراصولی ساخته اند؛ این ها دردهای مملکت است. اما باز هم فینال خوبی برگزار شد. امیدوارم این افکار و نگرش ادامه داشته باشد، فقط ای کاش با فشار این تغییرات انجام نمی شد.
• ورزشگاه نقش جهان هم شرایط خوبی پس از افتتاح ندارد. مسئولان برای حل مشکلات قول هایی داده اند ولی به نظر می رسد این ورزشگاه هم مانند آزادی باید با فشار مقامات ورزش در سطح آسیا به اجبار تغییراتش اعمال شود.
ابتدا باید از آقای دکتر سبحانی (مدیریت پیشین مجموعه فولاد مبارکه سپاهان) تشکر کنم که زحمات زیادی برای نقش جهان کشیدند. من قبلا گلایه داشتم که چرا هواداران به ورزشگاه نمی آیند ولی حالا حرفم را پس می گیرم. در دنیا روال کار اینگونه است که تمام کارها انجام می شود تا هوادار را به ورزشگاه بیاورند. اگر بازی ای تماشاگر نداشته باشد، کدام شرکت دوست دارد اسپانسر شود؟ ما در اصفهان این را داریم ولی دنبال جذب و افزایش تعداد آنها نبودیم که هیچ، حتی می خواهیم آنها را فراری بدهیم. مشکلات نقش جهان باید حل می شد.
ترافیک بی موردی که باعث کلافگی هواداران می شود، گرفتن پول پارکینگ که توجیهی ندارد و مسائل دیگر را می توان راحت در یک هفته حل کرد و من بعد از دیدن فیلم هایی که از نقش جهان و مشکلاتش گرفته شده، حق را به مردم می دهم. همینجا هم از تریبون شما استفاده می کنم و از آقای عظیمیان (مدیریت شرکت فولاد مبارکه سپاهان) خواهش می کنم این مشکلات را حل کنند، چون سپاهان تیم بزرگی است و از مردم هم تشکر می کنم و از آنها عذرخواهی می کنم؛ البته می دانم که کارهای خوبی در حال انجام است.
• در بازی با کاشیما شاهد حضور گسترده تر بانوان هر چند باز هم به شکلی گزینشی بودیم.
اگر یادتان باشد من اولین کسی بودم که در این مورد سال ها پیش موضع گیری کردم و خوشحالم که موضع گیری ای که داشتم، جلوتر از همه بوده است. شروع این کار خوب بوده ولی باید آزاد باشد. ما مسئول بهشت و جهنم مردم نیستیم و فقط باید بستر را برای آرامش مردم فراهم کنیم. اگر جوان ایرانی بعد از سربازی و دانشگاه کار داشته باشد، ازدواج می کند ولی الان درآمد 6 میلیون زیر خط فقرحساب می شود. یک سری نگرش ها درست نبوده که شرایط حالا اینگونه شده؛ با این حال زنان ما با محدودیت های زیادی که داشته اند، موفقیت های زیادی در همه عرصه ها کسب شده که این زیاد خوب نیست. مهم تر از حضور، بستری است که باید برای بانوان فراهم شود؛ مثلا سرویس های بهداشتی؛ نمی شود که بانوان وارد ورزشگاه شوند و شرایط مناسبی در سرویس های بهداشتی فراهم نشود. شما تازه نباید فقط ورزشگاه آزادی را ببینید، بلکه باید در سایر شهرها هم این شرایط مهیا شود. ضمن اینکه نباید این حضور به خاطر فشار AFC باشد که اگر اینگونه باشد، خوب نیست. شما همین حالا ببینید، چند دستشویی در ورزشگاه آزادی کشف شد و ما هر جا شبکه های تلویزیونی را عوض می کردیم، صحبت از این دستشویی ها بود و جالب این است که اینقدر که از این دستشویی ها صحبت شد از معدن ها و چاه های نفتی که کشف می شوند، صحبت نمی شود (باخنده).
• شما با تیم استقلال در نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا حضور داشتید و در مقابل اف سی سئول بود که در دو بازی رفت و برگشت بازی را واگذار کردید؛ آیا شباهتی میان این دوره و آن دوره می بینید؟
ببینید زمان ما خیلی متفاوت بود و نحوه بازی ها فرق داشت. ما باید به شرق آسیا می رفتیم و آن زمان از آقای تاج که مسئولیت داشتند، خواهش کردیم که بازی ما را با ذوب آهن عقب بیاندازند؛ تازه ما باید به فولادشهر هم می رفتیم ولی هر کاری کردیم نشد. من می خواهم این را به شما بگویم که برای پرسپولیس همه بسیج شدند تا تیم موفق شود ولی برای استقلال در آن دوره همه بسیج شدند تا موفق نشویم. فقط آن زمان آقای قالیباف و حبیب کاشانی به ما کمک کردند، که همینجا باز هم از آنها تشکر می کنم. در آن دوره وزارت ورزش بسیج شد تا ما حذف شویم و نمی دانم چرا در آن زمان دنبال این بودند تا من و علی دایی را حذف کنند.
امیرقلعه نویی با اشاره به دشواری هایی که برای حضور در شرق مواجه شد، اینگونه حرف هایش را ادامه داد: ما در آن زمان به فولادشهر رفتیم و بعد از آن بلافاصله به بانکوگ سفر کردیم. 7 ساعت هم با اتوبوس مسافت طی کردیم تا به بازی بوریرام برسیم (البته بگذریم از رفتار بد بوریرامی ها که شب بازی، اوضاع بسیار دشواری برای ما درست کردند و از آن گذر می کنم چون نیاز به یک بحث جداگانه دارد)؛ بعد که بوریرام را بردیم، مشخص شد، باید به کره جنوبی برویم. بعد 8 ساعت تا بانکوگ راه طی کردیم و سپس به سئول رسیدیم و دوباره به بانکوگ بازگشتیم. متاسفانه 11 ساعت در فری شاپ فرودگاه به دلیل تاخیر پروازها منتظر ماندیم تا به تهران بازگردیم و حالا با این شرایط سخت به نظر شما بدن بازیکنان چطور می خواهد در زمین آن بازی سخت را انجام دهد؟ ما وقتی بوریرام را بردیم، نفری 200 دلار به ما پاداش دادند که واقعا خنده دار بود؛ بازیکنان ما حتی یک کتانی نمی توانستند با این پول بخرند. در صورتی که فکر می کنم قبل از فینال حداقل 200 میلیون پرسپولیسی ها پاداش گرفتند. شما بپرسید چقدر پاداش گرفتند و آن وقت می فهمید 200 دلار پاداش برای برد بوریرام چقدر خنده دار است. هیچ کس هم به غیر از قالیباف و حبیب کاشانی اطراف تیم ما نبود. اگر نگاه ملی بود، اینقدر تفاوت نبود. تازه ما جباری و حمودی را هم در پنجره تابستانی و پس از صعود از دست داده بودیم و اعتقاد دارم اگر همین تیم استقلال که ما در یک هشتم با آنها بازی کردیم، مسابقات را ادامه می داد، می توانست به فینال و قهرمانی برسد.
• قبل از بازی پرسپولیس تلاش رسانه ملی بر این بود تا بازی فینال را با نگاه ملی پیش ببرد ولی علیرغم خواسته آنها برای استقلالی ها، تراکتوری ها و همینطور سپاهانی ها نگاه دیگری وجود داشت.
این ها اختلاف نگاه هایی بوده که اتفاق افتاده؛ تیم سپاهان که به فینال جام باشگاه های آسیا و جام باشگاه های جهان رفت، این نگاه وجود نداشت. این ها به نظرم به خاطر منافع مردم نیست و به خاطر منافع خودشان است. سپاهان در جام باشگاه های جهان بازی داشت و تلویزیون سریال پخش کرد. این وسط مقصر پرسپولیسی ها هم نیستند ولی مردم قدرت تشخیص دارند و مقایسه می کنند و نهایت هم نتیجه این می شود، که فضا به این سمت می رود. در واقع از نگاه من افراط و تفریط شد.