سرمایه‌های فناناپذیر
وقتی می‌گویند تحریم‌ها را می‌توان به فرصت تبدیل کرد منظور این است که نگاهمان را از درآمد به صرفه‌جویی در هزینه‌ها و حذف غیرضروری‌های آن معطوف کنیم و به کلام شاعر که می‌گوید: «چو دخلت نیست خرج آهسته‌تر کن»
حسن روانشید- اصفهان امروز: وقتی می‌گویند تحریم‌ها را می‌توان به فرصت تبدیل کرد منظور این است که نگاهمان را از درآمد به صرفه‌جویی در هزینه‌ها و حذف غیرضروری‌های آن معطوف کنیم و به کلام شاعر که می‌گوید: «چو دخلت نیست خرج آهسته‌تر کن» توجه خریدارانه داشته باشیم. نوع تحریم‌ها امروز نقشی متفاوت با قبل دارد زیرا با بها دادن به ارز همه کشورها به‌جز ریال ایران سقوط درآمدهای ما را هدف گرفته‌اند، درحالی‌که قبل از این بر کنترل واردات و خرید نیازها از خارج متمرکزشده بودند. بنابراین می‌توان پذیرفت که علاوه بر تعجیل در خودکفایی و تولید بیشتر و افزون‌تر ناچار به تقلیل چشمگیر و قابل‌توجه در واردات و صرفه‌جویی در هزینه‌ها و در نهایت مصرف خواهیم بود تا پاتکی باشد برای تک دشمنان. شروع این پروژه همچون دوران دفاع مقدس داوطلبانی را می‌طلبد تا پا پیش گذاشته و وارد میدان کارزار اقتصادی شوند. البته بهترین گزینه‌ها همچنان دستگاه‌های دولت و بویژه نوع پرمصرف آنها هستند تا قفل محکمی بر بودجه و خزانه خود زده و درهای انبارهای اسقاطی خود را گشوده و هرآنچه در آنها و در سال‌های طلایی فروش نفت به قیمت بشکه‌ای بیش از ۱۴۰ دلار خریداری و به دلیل مستعمل شدن دپو کرده‌اند، بیرون بکشند. نیازهای جاری خود را از میان آنها انتخاب و مازاد آن را به وزارت امور اقتصادی و دارایی بدهند تا در اختیار دیگر دستگاه‌های دولتی قرار گیرد. بدان معنی که خرید هر نوع کالا از محل اعتبارات دولتی به‌طور کل ممنوع شود که این به‌خودی‌خود یک روزه سیاسی اقتصادی است. دست‌وپنجه نرم کردن با جنگ تحریم همانند مبارزه در جبهه‌ها و همچنین جدال‌های مجازی نیست، بلکه نوعی حقیقت تلخ است که می‌تواند به‌صورت فرسایشی در آغاز ارگان‌ها و نهادهای خدماتی را که پشت‌گرمی خزانه را دارند فلج کرده و سپس همچون موریانه به جان جامعه‌ای بیفتد که به‌نوعی با مدرنیته دمساز شده‌اند! معاون مالی و اقتصادی شهرداری اصفهان، امروز که با صندوق خالی و بدهکار ارگان خود به بانک‌ها و دیگر طلبکاران روبرو می‌شود یادشان می‌آید که شهروندانی هم هستند که در تصمیم‌گیری‌های شهری سهیم‌اند و می‌توانند ابراز عقیده کرده و مساعدت فکری داشته باشند. وظایفی که ایشان در مصاحبه خود با ایمنا برای شهرداری اظهار داشتند همانهایی است که در چارت سازمانی خدمات شهری موجود است و این ارگان جهت اجرای آنها عوارضی به نام نوسازی در پایان هر شش ماه را از شهروندان دریافت می‌کند. اما به‌جای الاهم فی الاهم کردن این درآمد کلان به هزینه‌های متفرقه‌ای می‌پردازند. معاونت محترم امور مالی شهرداری و همه کسانی که در شورای اسلامی این کلان‌شهر و مدیریت شهری مسئولیت دارند حتماً آگاهند که شهروندان می‌توانند پیرامون راهکارهای اداره ارزان شهر اظهارنظر کنند اما قادر به مساعدت مالی و خدماتی دراین‌باره نیستند، زیرا این وظیفه مشاورانی است که گوش در گوش اتاق‌های ساختمان شهرداری مرکزی نشسته‌اند. آستان قدس رضوی که خوشبختانه و با وجود موقوفات فراوان یکی از بی‌نیازترین نهادهای کشور به بودجه عمومی است اما در قالب نوعی صرفه‌جویی با اجرای طرحی جدید و قابل‌توجه تکلیف بعضی از هزینه‌ها را به عهده خدام‌های افتخاری حرم گذاشته تا در همه زمینه‌های اجرایی و فرهنگی بدون دریافت حق‌الزحمه ارائه خدمت کنند. میزان استقبال از این طرح به‌قدری زیاد بوده که در حال حاضر سایت آن به خاطر تقاضاهای فراوان مسدود شده است! آخرین آمار دریافتی از ثبت‌نام متقاضیان خدام افتخاری برای آستان قدس رضوی عدد صد هزار نفر را نشان می‌دهد! معاونت محترم مالی و اقتصادی شهرداری هم می‌توانند از خیران بخواهند تا همچون آموزش‌وپرورش و بهداشت و درمان اداره شهر را یاری کنند و شهرداری هم نیروهای خود را تقلیل و درنهایت هزینه‌های مازاد را به صفر نزدیک کنند. آرامستان های شهر نیازمند سازمانی به آن عریض و طویلی نیست که مدیرعامل آن خواهان رئیس دفتر و منشی ویژه برای وقت قبلی باشد. اجازه دهید مردم قسمتی از این عمل پسندیده و ثواب را برای شادی روح از دست رفتگان در قالب خدام افتخاری انجام دهند تا تعداد پشت‌میزنشین‌های شهرداری تقلیل یابد. این توانایی‌ها در فرهنگ کشور ما سرمایه‌های فناناپذیر هستند!
ادامه دارد