کارآفرین‌های فی‌البداهه!

حسن روانشید- اصفهان امروز: دوران آزمون‌وخطای طرح‌های ناموفق به پایان رسیده و امروز با توجه به مشکلات موجود اقتصادی که حل‌وفصل آنها همراهی بیشتر با جامعه را می‌طلبد. این روند نیازمند ابداعاتی است که بدون دست بردن به جیب‌های خالی مردم و با استفاده از توانایی‌هایی موجود و همچنین پایین کشیدن فتیله هزینه‌ها، از محل صرفه‌جویی نسبت به تأمین بودجه‌های ضروری اقدام شود، همچنان که متن مقدماتی این نقد برگرفته از بخشنامه‌های رایج در ادارات و ارگان‌هاست اما مهم نتیجه‌گیری از اجراهایی است که بیشتر به کپی‌رایت شباهت دارند! اگرچه مشکلات موجود در بده و بستان‌های بی‌ضابطه و پشت پرده‌های تأسف‌بار بانک‌ها نتوانسته است در این سال‌ها حل‌وفصل و وظایف شفاف این نهادهای اقتصادی بر اساس قوانین اسلامی پیاده شود. هریک از مدیران تازه‌وارد به دایره پس از تودیع و معارفه به پشت میزهای خود جلوس کرده و عنان کار را به روش‌های بدعتی در گذشته می‌سپارند تا بانک همچنان یک صرافخانه و نوعی دکان دو در باشد نه مرکزی برای حفظ موجودی و سپرده مشتریان و همچنین ایجاد تعادل در نقدینگی بازار. کارآفرینی در جوامعی که رقم بیکاری از عدد تورم بالاتر است کاری بس مشکل است که تنها با خرد جمعی و بهره‌گیری از همیاری اقتصاد جامعه قابل‌رفع است. بیشتر ارگان‌های اقتصادی کشور به نحوی دارای مطالبات وصول نشده‌ای هستند که اگر پی گیری و مداومت شوند قابل وصول هستند. ارقام سنگین این بستانکاری‌ها مربوط به کسانی است که علاوه بر دارا بودن پشتوانه مالی به نحوی ذی‌نفوذ هم بوده و با مساعدت بعضی از رانت‌ها از پرداخت دیون خود طفره می‌روند. روند این سرمایه‌های به‌ظاهر غیرقابل‌وصول در طول مدیریت‌های متعدد دست‌به‌دست شده و هرکدام به دلایلی ازجمله عدم توانایی اجرا یا معضل رودربایستی‌های سیاسی پشت گوش انداخته‌شده و به دیگری احاله می‌شود. امروز می‌طلبد با استفاده از اهرم اقتصاد مقاومتی و همراه یک مانور منسجم تکلیف آنها برای همیشه روشن شود. آنچه قابل‌ذکر است، سرجمع این مطالبات در دستگاه‌های مختلف بس کلان است که ممارست و همچنین هزینه کردن از بعضی پشتوانه‌های سیاسی برای وصول آنها نوعی سرمایه‌گذاری مطمئن است. چه‌بهتر که کارآفرینی‌ها در دامنه مدیریت‌های کلان به این‌سو سوق داده شود نه اینکه طرح‌های فی‌البداهه را روی میز گذاشته تا هزینه‌های خدمات اجرایی برای آحاد مستضعف جامعه افزایش یابد. به‌تازگی علاوه بر افزایش هزینه سفر اتوبوس‌های واحد به آرامستان باغ رضوان از 6000 ریال به ۱۰۰۰۰ ریال و همچنین تعیین تعرفه به مبلغ 000/500/4 ریال برای سنگ‌قبرهایی که در خارج از آرامستان تهیه می‌شود و ارائه پیشنهاد اخذ ورودیه به این مکان همانند دیگر فضاهای مفرح شهری ازجمله باغ پرندگان و باغ گل‌ها به‌حساب نوعی کارآفرینی گذاشته می‌شود. درحالی‌که اجرای این طرح در این برهه از زمان توأم با رکود و تورم اقتصادی می‌تواند میزان زائران آرامستان را به‌شدت کلاهش دهد. بنابراین چه‌بهتر که مدیران بخش درآمد، بهره‌برداری از درختان توت فراوان آن را در تابستان و زیتون را در پاییز و زمستان به مزایده گذاشته که بار صدها درخت این دو محصول ارزشمند براثر بی‌توجهی‌ها به آن از بین نرود.
ادامه دارد