دشمنی دشمن‌تر از همکار نیست!

حسن روانشید- اصفهان امروز: در سرزمین ایران اگرچه مسئولان به هماهنگی در ایجاد امکانات بویژه در بحران‌ها می‌شتابند اما بازهم جامعه آن هستند که پا به صحنه گذاشته و میهمانان خود را یاری و مددکاری می‌کنند و به شیوه‌های مختلف هزینه ساخت آشیانه و تأمین یارانه‌هایی که به هر نحو از سوی دولت پرداخت می‌شود را با پذیرش تغییر قیمت ارز و درنتیجه افزایش معیشت زندگی به عهده می‌گیرند. همه اینها از سرچشمه‌ای به نام انسانیت و بشردوستی و محبت به هم نوع نشأت می‌گیرد و خاص کسانی است که علاوه بر آیین مقدس اسلام فرهنگ اصیل و ارزشمند ایرانی را دارا عستند. آنهایی که شعر پارسی منش سعدی را بر سر در مجموعه جهان محور زده‌اند اما با رفتار و کردار خود ثابت کرده‌اند معتقد نیستند «بنی‌آدم اعضای یک پیکرند/ که در آفرینش ز یک گوهرند»، باید کمی مطالعات خود را پیرامون سرزمین ایران که زادگاه سعدی‌ها است افزایش داده تا بدانند فرهیخته دیگری هم دراین‌باره سروده است «اندکی صبر سحر نزدیک است»! تحول در رسانه‌ها و متعدد شدن روش آن‌ها اگرچه توانسته تا حدودی این نوع خدمت را در دامنه مکتوب به حاشیه ببرد اما نباید از یادها برود که درختان تنومند هنوز هم ریشه‌هایی ستبر دارند و می‌توانند در برابر طوفان‌های سهمگین مقاومت نمایند درحالی‌که همچنان رأفت و مهربانی خود را با سایه‌های گسترده بر سر نیازمندان ارزانی می‌دارند! اگرچه پیر و به‌ظاهر قدیمی و دمده شده‌اند درحالی‌که نهال‌های نو با میوه‌های لاکچری دل از جوانان می‌ربایند! امروز همه رسانه‌ها سعی بر ارتقاء دارند حال‌آنکه هنوز هم این ورق زدن و بوی کاغذ است که می‌تواند مطالعه را لذت‌بخش‌تر کند! یادمان باشد پس از جارچی‌باشی‌ها که با ندای طبل و دهل اخبار و وقایع روز را در کوچه و محل‌ها به اطلاع مردم می‌رساندند نوبت رسانه‌های مکتوب شد که تاریخ حضورشان در این دامنه و کشور به بیش از 150 سال می‌رسد و هنوز هم علی‌رغم حضور رقبای به‌ظاهر سرسخت آنلاین علاقه‌مندانی را به خود حفظ کرده‌اند چون آنچه در صفحات کاغذی چاپ می‌کنند قابل‌حذف یا هک شدن نمی‌باشد! پس در این زمینه نوعی تقدس را به همراه دارند که نوبرانه‌های رسانه‌ای باید حریم آنها را حفظ و ادبیات هر بخش از محتوای رسانه‌ای را محترم بشمارند. فلسفه ایجاد صفحات طنز یا انتشار نشریاتی در این زمینه به‌منظور ایجاد نوعی تغییر ذائقه در مخاطب بوده بدون اینکه به حریم حقیقی و حقوقی کسی اهانت و تجاوز شود همانگونه که سید رضا گنجه‌ای در نخستین شماره هفته‌نامه باباشمل در شهریور ۲۰ پس از خروج رضاشاه از ایران منتشر شد طنزگونه این مسئله بااهمیت را تشریح کرده است. حالا اگر اصحاب رسانه مکتوب به علت مشغله‌های فکری فراوانی که برایشان ایجادشده مجبورند شغل دوم و سومی نیز اختیار کنند تا بتوانند با درآمد آنها جریده خود را روی پا نگهدارند و از این نظر به صرافت پاسخگویی به بعضی جفاها بویژه از جانب رسانه ملی نمی‌افتند، نباید به‌حساب «سکوت علامت رضایت است» گذاشته شود! رادیو ایران مدتی است برنامه‌ای تحت عنوان دو صفر طنز که برداشتی ناشیانه از نام فیلم‌های سریالی مأمور دو صفر هفت را هر شب قبل از اخبار سراسری ساعت 9 شب روی آنتن می‌فرستد که به شوخی‌های غیرحرفه‌ای و گاهی اهانت‌آمیز با رسانه‌ها ارتباط دارد.

نباید از یاد برد که روزگاری جراید کشور یکی از ارکان اصلی دموکراسی بوده‌اند و اگر طنزی هم برای آنها ایجاد می‌شود باید مبتنی بر نوعی شوخی محترمانه باشد اما در برنامه پنجشنبه‌شب هشتم آذرماه جاری سردبیر این به‌اصطلاح طنز نامه ضمن تماس با شخصیتی موهوم با عنوان مقام آگاه همراه با ادعای بی‌طرفی رسانه‌ها از او می‌خواهد تا موافقت کند در مقابل دریافت 40 میلیون تومان عکسی از چهره ایشان روی جلد شماره بعد باشد و سرمقاله را هم با عنوان اشانتیون دریافت کند، اما طرف مقابل که دست سردبیر را خوانده مخالفت می‌کند! سردبیر رقم مورد درخواست را آرام‌آرام پایین می‌آورد تا درنهایت چاپ عکس روی جلد، سرمقاله و تصویر کامل گلاسه مقام آگاه و خانواده را در دو صفحه وسط توافق می‌شود. اگرچه تهیه این برنامه به نظر نوعی طنز برای شب جمعه مخاطبان رادیو قلمداد می‌شود اما در حقیقت اهانتی آشکار به جامعه فرهیخته جراید مکتوب است. چه‌بهتر که مدیران رسانه ملی این لودگی‌های اهانت‌آمیز را از برنامه‌های خود حذف تا اصحاب رسانه پیش خود نیندیشند «دشمنی دشمن‌تر از همکار نیست»!

ادامه دارد