بازی کثیف در زمین داوران
اعتراض باشگاه‌های لیگ برتری به اشتباه‌های داوری در هفته‌های پایانی نیم‌فصل به اوج رسید. پس از هر بازی مدیران، مربیان و بازیکنان تیغ تیز انتقادهایشان را به سمت داوران گرفته و آن‌ها را آماج حملات بسیار گزنده خودشان قرار می‌دهند.
امیرحسین احتشامی-اصفهان امروز: اعتراض باشگاه‌های لیگ برتری به اشتباه‌های داوری در هفته‌های پایانی نیم‌فصل به اوج رسید. پس از هر بازی مدیران، مربیان و بازیکنان تیغ تیز انتقادهایشان را به سمت داوران گرفته و آن‌ها را آماج حملات بسیار گزنده خودشان قرار می‌دهند.
پس از هر بازی مدیران، مربیان و بازیکنان تیغ تیز انتقادهایشان را به سمت داوران گرفته و آن‌ها را آماج حملات بسیار گزنده خودشان قرار می‌دهند. جالب این‌که در این چالش بزرگ هیچ‌کس حتی ذره‌ای حرمت نگه نمی‌دارد و هرکسی از راه رسیده و نرسیده ضربه‌ای وارد می‌کند و زود هم از صحنه بیرون می‌رود تا دوباره نوبتش برسد. برانکو، قلعه‌نویی، یحیی گل محمدی، شفر و دیگران سیاهه‌ای از مربیان تیم‌های لیگ برتری را تشکیل می‌دهند که در چند هفته گذشته داوران را به گوشه رینگ برده و حسابی از خجالت آن‌ها درآمده‌اند. ظاهرا تنها بخش داوران فوتبال ما دچار مشکلات اساسی شده و دیگر قسمت‌ها در بهترین شرایط قرار دارند. تصور باطلی که هیچ سنخیتی با واقعیت ندارد. تیم ملی فوتبال ایران در جام‌جهانی 2018 هرچند چهار امتیاز گرفت اما موفق به صعود از مرحله گروهی نشد. در همین مسابقات علیرضا فغانی داور برجسته ایرانی چند بازی مهم جام ازجمله دیدار رده‌بندی را سوت زد و حتی شانس این را داشت در بازی فینال قضاوت کند. همین سنجش ساده نشان می‌دهد سطح داوری فوتبال ایران اگرچند گام از دیگر بخش‌های این ورزش جلوتر نباشد بدون تردید عقب‌تر نیست. همین جمعه گذشته رضا کرمانشاهی داور بازی پرسپولیس با پارس جنوبی جم که به‌شدت از اعتراض‌ها ناراحت شده بود سکوت را تاب نیاورد و گفت: «مگر ما به‌جز ۷۰۰ هزار تومان بابت هر بازی، چه نفعی می‌بریم؟ پس از بازی استقلال با پدیده، در فضای مجازی به ما فحاشی می‌کنند. مگر ما از زیر بته درآمدیم که این‌قدر فحش بخوریم؟ ما یک دقیقه در بازی تأثیرگذاریم. یک مهاجم ۱۰ فرصت گلزنی را از دست می‌دهد و به او چیزی نمی‌گویید. چیزی علیه سرپرست و مربی تیم نمی‌گویید. چرا ما باید این‌قدر پاسخگو باشیم؟»
برانکو هم وارد این بازی شده است
این جمله کلیشه‌ای که کاملا هم درست به نظر می‌رسد بارها و بارها تکرار شده است. «اشتباه‌ها بخشی از داوری است و تا زمانی که انسان قضاوت می‌کند این اشتباه‌ها خواهد بود.» اما مربیان لیگ برتری بی‌اعتنا به این موضوع پس از هر بازی به داوران هجوم می‌برند و تمام کاسه کوزه‌ها را سر داوران می‌شکنند. به‌طور مثال حتی امید نمازی که چندان با جو فوتبال ایران هم چندان آشنا نبود در اثر نشست‌وبرخاست با مدیران باشگاه ذوب‌آهن این امربر او مشتبه شده بود که داوران 10 امتیاز از تیم او ربوده‌اند. حمله به داوران در بازی حساس دو هفته پیش سپاهان با پرسپولیس هم کمیته داوران را وادار کرد تا علیرضا فغانی را جایگزین محمدحسین زاهدی فر کند بلکه اندکی از موج انتقادها و پیش‌زمینه‌های ایجادشده بکاهد. حتی مربی آرامی چون برانکو هم عادت به فرافکنی ندارد و کمتر تن به بازی‌های خارج از زمین می‌دهد تسلیم شرایط موجود شده است.
فرار روبه‌جلوی مربیان
امید سعید فر داوری ملی اصفهان که سابقه قضاوت در لیگ برتر را دارد ازجمله افرادی است که هجمه ایجادشده علیه داوران را بسیار غیرمنطقی تلقی می‌کند و معتقد است این حجم از انتقادها فوتبال ایران را لوث می‌کند. سعید فر می‌گوید: متأسفانه یا خوشبختانه تکنولوژی تا اندازه پیشرفت کرده که دیگر هیچ اشتباه‌های از سوی داوران پنهان نمی ماند و به فاصله کوتاهی پس از هر بازی فیلم صحنه‌های منتشر می‌شود و کار کارشناسی روی آن انجام می‌گیرد. البته این موضوع از جهت‌هایی برای داوران خوب است اما داور هم انسان است و ممکن اشتباه کند؛ مثلا صحنه‌ای که در کمتر از چند دهم ثانیه اتفاق می‌افتد ممکن از چشم داور دور بماند اما این‌که صفحه‌های مجازی پر از فحاشی‌ها رکیک به داوران شود اصلا پذیرفته نیست. متأسفانه ما در حال از دست دادن بعد ورزشی فوتبال هستیم درحالی‌که این رشته جذاب قرار است اوقات فراغت مردم را پر کند. مربیان، بازیکنان مدیران و داوران هر چه قدر بیشتر آرامش داشته باشند کارشان را بهتر انجام خواهند؛ اما در شرایط فعلی کارد به استخوان داوران رسیده و با یک سوت اشتباه آواری از تخریب و اهانت بر سر داور فرومی‌ریزد. البته مربیان هم از اشتباهات داوران برای پنهان کردن نقاط ضعف خودشان سوءاستفاده می‌کنند. به‌طور مثال چندی پیش مربی یکی از تیم‌های جنوبی در نشست پس از بازی تیمش گفته بود که می‌خواهد تنها در مورد داوری بازی صحبت کند و به مسائل فنی کاری ندارد. به عبارت بهتر از همان ابتدا شمشیری را برای داوران از رو بسته است. بازیکنان هم به همین درد مبتلا شده‌اند بلافاصله بعد از هر بازی به داور حمله می‌کنند. این در حالی است که داوری ایران در آسیا و حتی جهان حرف برای گفتن دارد و از گروه داوران ایرانی لیگ برای قضاوت در لیگ‌های ژاپن، قطر، چین و ازبکستان دعوت به عمل می‌آید. در همین بازی‌های آسیایی جاکارتا اگرچه تیم ایران در همان مرحله مقدماتی حذف شد اما گروه داوری ایران تا مراحل پایانی در مسابقات باقی ماند. در پایان باید بر این موضوع تأکید کنم که هیچ داوری برای بد قضاوت کردن وارد میدان نمی‌شود چراکه آبروی خودش و خانواده‌اش در اولویت قرار دارد.