هر انچه باید از بابانوئل و کرامپوس بدانید
در ایام کریسمس موجودی به نام "کرامپوس" در شهر پرسه می‌زند و بچه‌هایی که در طول یک سال شیطنت کرده‌اند را تنبیه می‌کند.
در ایام کریسمس موجودی به نام "کرامپوس" در شهر پرسه می‌زند و بچه‌هایی که در طول یک سال شیطنت کرده‌اند را تنبیه می‌کند.
به گزارش ایمنا، بابانوئل یا سانتا به عنوان شخصیتی محبوب و دوست داشتنی در بین افراد به ویژه مسیحیان شناخته می‌شود. بر اساس باور عموم، بابانوئل پیرمردی است تنومند با ریش سفید و لباسی قرمز و سفید که گاهی نیز عینک به چشم دارد. بر اساس افسانه‌ها، بابانوئل در دهکده‌ای حوالی قطب شمال زندگی و در آنجا به همراه پریان در کارگاهش برای بچه‌ها اسباب بازی تولید می‌کند. در لیستی نام تمام بچه‌های جهان را دارد و آنها را بر اساس رفتارشان به خوب، بد، یا شیطان تقسیم می‌کند و به بچه‌هایی که در طول سال رفتار خوبی داشته‌اند هدیه‌هایی مانند اسباب بازی و آب نبات می‌دهد.
بابانوئل در کریسمس با سورتمه‌ای که حامل هدایا است و گوزن‌ها آن را می‌کشند سفر می‌کند تا هدایا را برای بچه‌ها بیاورد. در باور مسیحیان از بابانوئل به عنوان شخصیتی مهربان و سخاوتمند یاد می‌شود، شخصیتی که برای رفتارهای نیک و درست ارزش قائل است و به عبارتی با هدیه دادن به بچه‌ها، آنها را به نیکی دعوت می‌کند. اما جدا از افسانه بابانوئل و محبتش به بچه‌ها، افسانه و باور متفاوت دیگری نیز وجود دارد و آن افسانه کرامپوس است.
کرامپوس (Krampus)
بر اساس افسانه‌ها و باورهای قدیمیِ مردم کشورهای اروپای مرکزی، در ایام کریسمس علاوه بر بابانوئل شخصیت دیگری وجود دارد که به "کرامپوس" شهرت دارد. کرامپوس برخلاف بابانوئل کارکتری ترسناک و وحشتناک است، نیمی دیو و نیمی حیوان، باموهای تیره، شاخ های بلند، زبانی دراز و زنجیری در دست برای تنبیه کودکان!
اینکه ریشه این افسانه به چه زمانی مربوط می‌شود به طور دقیق مشخص نیست اما احتمال می‌رود که به دوران پیش از مسیحیت برگردد. لغت کرامپوس از واژه آلمانی krampen به معنای "پنجه" گرفته شده و در اساطیر اسکاندیناوی او را پسر خدای شرارت می‌دانند. این افسانه به هر دورانی که متعلق باشد امروزه به واقعیت تبدیل شده است و بخشی از باورِ مردم اروپای مرکزی را تشکیل می‌دهد. مردمان این سرزمین‌ها از زمان‌های خیلی دور معتقد بودند که خوبی پاداش دارد و بدی هم مجازات و کرامپوس نمادی برای مجازات بدی‌هاست. او بچه هایی که در طول یک سال رفتارهای خوبی نداشته اند و یا شیطنت کرده اند را تنبیه می‌کند، درست برخلاف بابانوئل که کوکان را به خوبی‌ها تشویق می‌کند.
کرامپوس به شهر می‌آید
برای سال‌های زیادی کلیسای کاتولیک برگزاری جشن‌هایی از نوع ترسناک و فاشیست را ممنوع کرد و از حضور کرامپوس در ایام جنگ جهانی دوم ممانعت می‌کرد چون معتقد بودند انجام آن عملی خشن و غیرمنطقی است و همچنین از نظر سیاسی، کرامپوس را مخلوق سوسیال دموکرات ها می‌دانستند.
اما در چند سال اخیر کرامپوس و حضورش محبوبیت دوباره‌ای یافته است. مردم می‌خواهند کریسمس و فصل سرما را به روش‌های غیرسنتی جشن بگیرند. به همین دلیل کرامپوس دوباره به شهر می‌آید. اگر در زمان کریسمس به کشورهایی مانند اتریش، کرواسی، جمهوری چک، مجارستان و آلمان سفر کنید مشاهده می‌کنید که بعضی افراد خود را با ظاهری ترسناک به شکل کرامپوس درآورده‌اند و در خیابان‌ها پرسه می‌زنند. همچنین سریال‌ها و فیلم‌هایی با موضوع و نمایش کرامپوس با استقبال مردم ایالت متحده در ایام کریسمس مواجه شده است.
انسان در لباس حیوان!
با وجود علاقه عده‌ای به کرامپوس و این مدل جشن‌ها، هنوز هم این سوال مطرح است که چرا انسان باید در لباس و شکل و شمایل یک حیوان ظاهر شود و از این کار لذت ببرد؟! یا چرا باید بچه‌ها را با ظاهری ترسناک و حیوانی ترساند؟! Antonio Carneiro در گفت‌وگو با مجله نشنال جئوگرافی این پرسش را چنین پاسخ می‌دهد:
" لباس پوشیدن و در شکل و شمایل موجودی به نام کرامپوس ظاهر شدن یک سنت غیرمذهبی است که به دوران پیش از مسیحیت برمی‌گردد. شاید بتوان گفت که این یک راهی است که انسان می‌خواهد با بعد حیوانی خود ارتباط برقرار کند. وتمایل به این رسم، نشانه‌ای از دوگانگی شخصیت در انسان است. انسانی که تمایل به ظاهر شدن در لباس حیوان را دارد می‌تواند موجودی اسرارآمیز و مرموز باشد!"