جرم یا نادیده گرفتن حقوق شهروندی؟!

به گزارش گروه جامعه خبرگزاری ایمنا، ماه رمضان فرصتی برای گسستن از خود و پیوستن به خداوند است، رعایت حقوق شـهروندی در همه وقت و همه جا یک ضرورت است، ماه مبارک رمضان فرصت و تمرینی برای رعایت بهتر حقوق شهروندی است.

احکام روزه و ادعیه و سفارشات اخلاقی معصومین (ع) نشان می‌دهد یکی از نکاتی که در قبولی و کمال روزه نقش بسزایی دارد؛ رسیدگی، اصلاح و رعایت حقوق سایر مومنین و شهروندان است .

در این ماه پربرکت که روزه بر فرد مسلمان واجب است، خوردن و آشامیدن در مقابل انظار عمومی نادیده گرفتن حقوق شهروندان و هنجارشکنی اجتماعی است، روزه‌خواری علنی برای افراد روزه‌دار رنج‌آور و ناراحت‌کننده است .

پرده اول

ماه مهمانی خداست و چند روزی سپری شده و معنویت فضای هر کوی و برزنی را پر کرده است اما عده‌ای از اشخاص با سهل‌انگاری و روزه‌خواری در جلوی چشم همه ناخودآگاه حرمت این فریضه خدایی را می‌شکنند .

هنگام عصر است چند ساعتی تا غروب آفتاب باقی مانده و نسیم گرمی در حال وزیدن است، روبه‌روی ترمینال در زیر سایه درختان منتظر تاکسی ایستاده‌ام، بعد از دقایقی تاکسی از راه می‌رسد و سوار می‌شوم، مرد میانسالی که مرتب تلفن همراهش زنگ می‌خورد و در حال معامله کردن با تلفن است جلوی تاکسی می‌نشیند، بوی بد سیگاری که قبلا کشیده فضای داخل تاکسی را غیر قابل تحمل می‌کند، نوجوانی در عقب ماشین کنارم نشسته مرتب به کوله پشتی‌اش ور می‌رود و بطری آب معدنی را بیرون می‌آورد و جلوی چشم چند نفر سر می‌کشد، راننده از آینه نگاهی می‌کند و نیشنخندی می‌زند. بعد از طی شدن مسافتی از تاکسی پیاده می‌شوم، برای انجام کاری ضروری به سمت عابر بانک می‌روم؛ جوانی سیگار را در لابه‌لای انگشتانش می‌چرخاند و جوان هیکل درشتی روبه‌روی آب سرد کن ایستاده و بی‌خیال بطری آب را پر می‌کند و عابران زیادی هم در حال رفت و آمدند .

پرده دوم

ساعتی تا افطار باقی مانده در صف نانوایی برای خرید نان می‌ایستم، شاگرد نانوایی اسکناس پنج هزار تومنی را از دست مشتری می‌گیرد و با دست دیگر پکی به سیگارش می‌زند انگار نه انگار که ماه رمضان است و تکلیفی و حرمتی، چقدر بعضی‌های بی‌تفاوت‌اند!! روزه‌خواری در ملا عام. اشخاصی همانند راننده‌ها، مسافران و کاسبان که در جامعه تاثیر زیادی دارند، با روزه‌خواری خود جلوی چشم دیگران قبح و زشتی این عمل را بیشتر به نمایش می‌گذارند و حرمت دیگر روزه‌داران را می‌شکنند .

روزه‌خواری علاوه بر همه معایبی که دارد و عملی حرام در دین مبین اسلام محسوب می‌شود، در بعد اجتماعی به نوعی عدم احترام به حقوق شهروندان است، فردی که به طور آشکار روزه می‌خورد حقوق شهروندی و احترام به حقوق دیگران در جامعه نادیده می‌گیرد و حرمت افراد روزه‌دار را می‌شکند .

این افراد تعدادشان در این روزهای گرم تابستان زیاد هم می‌شود و وقتی انتقاد هم بکنی خیلی از آنها ناراحتی معده را پیش می‌کشند یا مسافرند. برخی هم که زشتی عملشان را به رخشان می‌کشی، تازه تعجب کرده و طلبکار هم می‌شوند که هر کس برای خودش روزه می‌گیرد به شما چه ربطی دارد؛ پلیسی؟!

قانون و جرم‌ روزه‌خواری

در قانون مجازات اسلامی به صراحت در رابطه با جرم روزه‌خواری صحبت نشده است اما در این قانون آمده است که تظاهر به هر عمل حرامی در انظار عمومی، جرم است و دادگاه‌ها نیز بر اساس این ماده قانونی، حکم افراد مرتکب را صادر می‌کنند .

بین یک عمل حرام و تظاهر به عمل حرام تفاوت وجود دارد، زمانی که یک فردی بر اثر بیماری توان گرفتن روزه را نداشته باشد عمل حرامی انجام نداده اما اگر همین فرد در معبر و در انظار عمومی اقدام به خوردن و آشامیدن کند، عمل او تظاهر به روزه‌خواری است و این تظاهر به معنای آن است که عملی با قصد آشکار کردن صورت بگیرد .

ارتکاب عمل به صورت علنی و در انظار عمومی به معنای آن نیست که کسی شاهد عمل بوده باشد بلکه قابلیت عمل برای این که در معرض دید دیگران قرار بگیرد، کافی است، به همین خاطر تظاهر به روزه‌خواری در یک خیابان بدون رفت ‌و آمد هم جرم است .

بر اساس قانون مجازات اسلامی، هر کس به طور علنی در انظار و اماکن عمومی و معابر تظاهر به عمل حرامی کند به حبس از 10 روز تا 2 ماه یا تا 74 ضربه شلاق محکوم خواهد شد.