فراموشی "اتحاد"
در محله جویباره اصفهان، در کوچه یخچال و در میان هیاهوی بازار لوازم خانگی بنایی وجود دارد که کمتر کسی است که سریال به یاد ماندنی قصههای مجید را دیده باشد و آن را به یاد نیاورد.
در محله جویباره اصفهان، در کوچه یخچال و در میان هیاهوی بازار لوازم خانگی بنایی وجود دارد که کمتر کسی است که سریال به یاد ماندنی قصههای مجید را دیده باشد و آن را به یاد نیاورد.
محلی که مجید قصهها، به نمایندگی از همه دهه شصتیها، روزگار سخت تحصیل آن نسل را برای همیشه در قاب تصویر کیومرث پور احمد و بر اساس قصهای از هوشنگ مرادی کرانی جاودانه کرد و اما امروز این بنا یکی دیگر از بناهای میراثی اصفهان است که در میان بی توجهی میراث فرهنگی، آموزش و پرورش و مالکان میرود تا مانند سریال قصه های مجید برای همیشه به خاطره ها بپیوندد.
مدرسه شهید حلبیان یکی از آخرین بازماندگان مدارس قدیمی شهر اصفهان است که امروز نفسهای آخر را می کشد. کلاسهای خالی از دانش آموز، سقفهای فرو ریخته، نیمکت های شکسته، اسناد تحصیلی رها شده و... همه حکایت به فراموشی سپرده شدنش دارد.
مدرسه اما پیشینه ای دارد که شاید کمتر کسی درباره آن بداند؛ این مدرسه با نام "اتحاد" در دوران پهلوی اول و توسط بنیاد "آلیانس" فرانسه که مدارسی را در سرتاسر جهان بنا نهاده به همراه بخشی به عنوان کنیسه برای کلیمیان ساخته شد و تا پیش از انقلاب اسلامی تنها کلیمیان در آن تحصیل می کردند اما پس از پیروزی انقلاب اسلامی و کاهش جمعیت کلیمیان، مسلمانان نیز در این مدرسه به تحصیل پرداختند؛ پس از شهادت یکی از دانش آموزان این مدرسه در جنگ تحمیلی نام مدرسه اتحاد به شهید حلبیان تغییر یافت.