همگرایی دولت و بخش خصوصی لازمه عبور از مشکلات
مجتبی ملااحمدی گفت: در این شرایط همراهی دولت باید بیشتر شود و فعالان اقتصادی هم مانند زمان جنگ، تعامل و همراهی بیشتری با هم داشته باشند. شرایط امروز هم به گفته مسئولان جنگ اقتصادی است که سربازان این جنگ هم فعالان اقتصادی هستند؛ اما در سنگران جنگ 30 سال پیش ایران، فرماندهان کنار سربازان می‌نشستند و از همان کنسروی می‌خوردند که سربازان می‌خوردند؛ اما آیا امروز هم فرماندهان و حاکمیت ما کنار سربازان این جنگ اقتصادی هستند؟ که متأسفانه با شرایطی که ایجاد می‌کنند این‌چنین نیست.
مجتبی ملااحمدی در گفت‌وگو با اصفهان امروز در خصوص نقش بخش خصوصی در اقتصاد کشور اظهار کرد: امروز بخش خصوصی ما به بازی گرفته نمی‌شود، اگر دولت مسئولیت امور اقتصادی را به بخش خصوصی واقعی ما واگذار کند (نه شبه‌دولتی‌ها و خصولتی‌ها و ...) وضعیت بهتر از حال خواهد شد و قاعدتا با بحران‌هایی که هر روز هم به عمق آنها اضافه می‌شود، کمتر دچار خواهیم شد. البته شرایط تحریم را نمی‌توان نادیده گرفت که تاثیر خود را بر کشور خواهد گذاشت و نقطه هدف و اتکای وضع تحریم‌ها نیز همین است که اقتصاد ما را فلج کنند.
او ادامه داد: در همین مسیر هوشمندی و ذکاوت مدیران دولتی و حاکمیت را نیاز داریم که در این شرایط سخت تحریمی، دیگر دچار خودتحریمی نشویم. متأسفانه تعداد بخشنامه‌هایی که دولت بعد از تحریم‌های جدید در حوزه ارزی و گمرکی ابلاغ کرده بیش از 50 بخشنامه است که هر روز با بخشنامه جدید بخشنامه دیروزی لغو شده است. فعال اقتصادی امروز با مشکلات نقل و انتقالات پول و خرید مواد اولیه و تجهیزات و ماشین‌آلات و ... مواجه است و اگر در داخل هم بروکراسی‌ها و سختگیری‌ها شدید و بخشنامه‌های دست و پاگیر و نرم‌افزارهای کارشناسی نشده‌ای وجود داشته باشد، به‌شدت گرفتار خواهد شد. به‌عنوان نمونه برای ترخیص محصولات به گمرک می‌رویم و تازه آنجا متوجه می‌شویم که می‌گویند بخشنامه جدیدی را امروز ابلاغ کردند و در نتیجه باید همین فرآیند و مسیری که طی کردیم را برگردیم و دوباره طی مسیر کنیم. در این شرایط تصور کنید کارخانه هم منتظر مواد اولیه است. در این شرایط متأسفانه سیستم دولتی هم بدترین بخشنامه‌ها را صادر می‌کند که فعالان اقتصادی را زمین‌گیر می‌کند.
این فعال اقتصادی تصریح کرد: یکی از وظایف مهمی که اتاق‌های بازرگانی ما بر عهده دارند، آموزش است؛ یعنی این مهم باید به‌عنوان یک رسالت و وظیفه اصلی تعریف شود که ما جانشین پروی کنیم. متأسفانه اتفاقی که در سیستم دولتی ما در طول 40 ساله گذشته رخ نداده است و هنوز هم شاهد این هستیم که وزیر ما وزیر 30 سال گذشته است و ... به دلیل این است که مدیر پرورش ندادیم. ما به‌عنوان بخش خصوصی باید بازرگانان کوچک و تاجران و مدیران صنعتی آینده را به‌صورت عملی و تجربی آموزش دهیم و دانشگاه‌ها هم به‌صورت تئوری وارد عمل شوند و مسائل روز دنیا را آموزش دهند. این موضوع یکی از حلقه‌های مفقوده‌ای است که اگر این هم اجرایی شود شاید بسیاری از مشکلات صنعت و اقتصادی کشور با چنین تعاملی حل شود. متأسفانه این تعامل وجود ندارد و عمده تحقیقات دانشگاهی هم به درد صنعت ما نمی‌خورد چون مبتنی بر واقعیات در بطن کارخانه و تولید و تجارت ما نیست بلکه مبتنی بر مقاله‌ها و کتاب‌ها و نوشته‌ها است. در نتیجه صنعت باید حلقه ناگسستنی را با دانشگاه برقرار کند و دانشگاه هم خدمات خوب و قابل‌اجرا ارائه دهد.
ملااحمدی افزود: اصفهان به‌عنوان صنعتی‌ترین استان کشور ما با دارا بودن 9 هزار واحد صنعتی، مشکلات بسیاری دارد. در حال حاضر یکی از دغدغه‌ها و مشکلاتی که به بحث دارایی و بانک و بیمه و ... اضافه شده است، موضوع نوسانات قیمتی است که هیچ تولیدکننده‌ای نمی‌تواند برای فردای خود تصمیمی بگیرد. موضوع بعدی غیرواقعی بودن نرخ ارز است که با چند نرخ هم مواجه هستیم.
به‌هرحال استان اصفهان به‌عنوان شهر صنعتی و فعال کشور، باید نگاه ویژه‌ای از سوی مسئولان داشته باشد و دولت تکلیف کند که همراهی حداکثری با واحدهای تولیدی استان داشته باشند تا بتوانیم این شرایط سخت را پشت سر بگذاریم. این در حالی است که در وضعیت بد اقتصاد و تحریم خارجی اولین استانی که دچار بحران شدید خواهد شد استان اصفهان خواهد بود که بیشترین اثر تحریم‌ها به واحدهای صنعتی ما است. ضمن اینکه اصفهان مشکل کم‌آبی شدید را هم در کنار دیگر مشکلات دارد که کشاورزی تعطیل شده است و در کنار این‌ها وضعیت نامطلوب گردشگری استان است که باید زیرساخت‌های لازم برای آن فراهم شود.
او گفت: در این شرایط همراهی دولت باید بیشتر شود و فعالان اقتصادی هم مانند زمان جنگ، تعامل و همراهی بیشتری با هم داشته باشند. شرایط امروز هم به گفته مسئولان جنگ اقتصادی است که سربازان این جنگ هم فعالان اقتصادی هستند؛ اما در سنگران جنگ 30 سال پیش ایران، فرماندهان کنار سربازان می‌نشستند و از همان کنسروی می‌خوردند که سربازان می‌خوردند؛ اما آیا امروز هم فرماندهان و حاکمیت ما کنار سربازان این جنگ اقتصادی هستند؟ که متأسفانه با شرایطی که ایجاد می‌کنند این‌چنین نیست.