اوج خوشبخی منصوریان در اصفهان

امیرحسین احتشامی-اصفهان امروز: منصوریان 50 ساله که کار مربیگری را با دستیاری از تیم استقلال تهران آغاز کرد در حال حاضر یکی از بهترین مربیان ایرانی به شمار می‌رود که توانایی بالقوه‌ای برای احیای تیم‌های بحران‌زده دارد. این مهم در فصل گذشته و با تیم ذوب‌آهن اتفاق افتاد تا همه کارشناسان را به این باور برساند که منصوریان از ویژگی‌های ذاتی مربیگری بهره می‌برد و اگر فضای کار برای او مناسب باشد، می‌تواند هر تیمی را متحول کند. بر این اساس مدیران باشگاه ذوب‌آهن که در اواخر نیم‌فصل نخست لیگ هجدهم این مربی را جایگزین امید نمازی کردند برای ادامه کار با منصوریان مصمم به نظر می‌رسند. او از هنگامی‌که سکان هدایت تیم سبزپوش اصفهانی را در پایان هفته دوازدهم بر عهده گرفت برنامه‌های خاصی برای بازیکنان تدارک دید و گام‌به‌گام آن را پیش برد. در سه بازی پایانی نیم‌فصل نخست نه‌تنها شرایط تغییری نکرد بلکه وضعیت بدتر از قبل هم شد چراکه ذوبی‌ها بر سرمربی تازه‌وارد از سه بازی تنها دو امتیاز کاسب شدند. این در حالی بود که سبزپوشان اصفهانی با امید نمازی از 12 بازی 11 امتیاز اندوخته داشتند. میانگین امتیازی که نمازی برای ذوب‌آهن به دست آورده بود به نسبت منصوریان عدد بیشتری را نشان می‌داد و همین موضوع کارشناسان و هواداران را نسبت به آینده این تیم بدبین کرد. ذوبی‌ها با کسب جایگاه خطرناک چهاردهمی به کارشان در نیم‌فصل نخست لیگ هجدهم پایان دادند تا همه نگران آینده نایب‌قهرمان لیگ هفدهم شوند. اما پس از پایان نیم‌فصل شاگردان منصوریان باید خودشان را برای حضور در مرحله پلی اف لیگ قهرمانان آسیا آماده می‌کردند. فاصله پایان لیگ هجدهم تا بازی‌های آسیایی برای نماینده اصفهانی حدود 37 روز را شامل می‌شد. روزهایی بسیار سرنوشت‌ساز که می‌توانست ادامه فصل را هم برای ذوبی‌ها شیرین کند. آن روی سکه هم این بود که تیره‌روزی‌ها ذوب‌آهن تداوم پیدا می‌کرد و از لیگ قهرمانان آسیا به لیگ برتر ایران منتقل می‌شد. اما منصوریان آمده بود تا آنچه از دستش برمی‌آید برای نماینده اصفهان انجام دهد. بدون شک جذب چند بازیکن کارآمد در نیم‌فصل اولویت نخست سرمربی جدید به شمار می‌رفت. ذوبی‌ها در نیم‌فصل نخست از کمبود مهاجم گلزن رنج بسیاری برده بودند و جذب دو مهاجم مکمل در دستور کار قرار گرفت. البته استخدام بازیکن در نیم‌فصل دشواری‌های خاص خودش را دارد چراکه همه با تیم‌هایشان حداقل قرار یک‌ساله دارند و بازیکن آزاد کارآمد در بازار وجود نخواهد داشت. بااین‌وجود منصوریان ارسلان مطهری و کریستین اوساگوآنا را پیدا کرد و آن‌ها را به اصفهان آورد تا زوج مکمل هماهنگی را شکل دهد. از اتفاق همین دو بازیکن به نقطه قوت تیم اصفهانی تبدیل شدند و عصای دست منصوریان در بسیاری از بازی‌های داخلی و آسیایی بودند. ذوبی‌ها در نخستین گام از پلی اف لیگ قهرمانان آسیا به مصاف الکویت رفتند و این تیم را در فولادشهر شکست دادند. دومین گام پلی اف آسیا بازی با الغرافه قطر بود. دیداری که با بازگشت رویایی ذوبی‌ها به سود نماینده ایران پایان یافت. این دو پیروزی نشانه‌هایی از امیدواری در هواداران ایجاد کرد چراکه ذوب‌آهن جسورتر از گذشته برای شکست حریفان تاآخرین‌نفس می‌جنگید. در لیگ برتر هم اوضاع به‌آرامی در حال تغییر بود. ذوبی‌ها پس از شکست سنگین تهران مقابل استقلال ازاین‌رو به آن روز شدند و هفته‌هایی رویایی را پشت سر گذاشتند. بازی عقب‌افتاده با سایپا که 10 اردیبهشت‌ماه در ورزشگاه فولادشهر برگزار شد و با برتری نارنجی پوشان تهرانی به پایان رسید تنها شکست شاگردان منصوریان در لیگ برتر و لیگ قهرمانان آسیا پس از 10 اسفندماه و بازی با استقلال تهران به‌حساب می‌آمد. البته آن‌ها در دیداری پایانی هم یک‌بار دیگر طعم شکست را چشیدند تا با تنها دوشکست در نیم‌فصل دوم پایانی شیرین را در لیگ هجدهم رقم بزنند. در لیگ قهرمانان هم صعود این تیم به مرحله حذفی قطعی شده و آن‌ها باید با النصر عربستان برای سرگروهی پیکار کنند. به‌هرحال منصوریان با ساخت تیمی جذاب و دوست‌داشتنی سبزپوشان دیار زاینده‌رود را در انتهای لیگ از رتبه چهاردهم به رتبه ششم رساند و چه‌بسا اگر از ابتدا بالای سر این تیم قرار داشت می‌توانست حداقل تیمش را به کورس مدعیان کسب سهمیه لیگ قهرمانان آسیا اضافه کند. این مربی هم‌چنین در آسیا تیمی غیرقابل‌مهار ساخته است. البته اما اواخر لیگ شکاف تازه‌ای بین مدیرعامل و هیئت‌مدیره ایجاد و در این بین برخی از تصمیمات هم گرفته شد که بیشتر جنبه احساسی داشت و به فاز عملیاتی نرسید. در همان زمان هم منصوریان اعلام کرد در کنار سعید آذری به کار خود در اصفهان ادامه دهد و حالا به نظر می‌رسد چنین هدفی در حال تحقق پیدا کردن است.