علی نصیریان: من در «بوی پیراهن یوسف» پدر شهید بودن را باور کردم
بازیگر فیلم «بوی پیراهن یوسف» گفت: من در فیلم «بوی پیراهن یوسف» پدر یک شهید بودن را باور کرده بودم و به همین دلیل با تمام وجودم «دایی غفور» را بازی کردم، اگر امروز سینمای دفاع مقدس خالی از قهرمان شده آن است که بازیگران نقشی که بازی می کنند را باور ندارند.
علی نصیریان، پیرامون دلیل محبوبیت همیشگی فیلم سینمایی «بوی پیراهن یوسف» گفت: از نظر من اینکه مردم هنوز این فیلم را می ببینند و لذت می برند خلوص و صمیمیتی بود که در آن اثر جاری بود، تمامی عوامل با عشق و علاقه و صادقانه فیلم را ساختند و ماحصلش هم اثری شد که سالها می تواند مخاطب داشته باشد.
وی درباره دلیل کمرنگ شدن عنصر قهرمان در فیلم های دفاع مقدسی را اینگونه تشریح کرد: به عنوان مثال قهرمان فیلم «بوی پیراهن یوسف» کاراکتری بود که من ایفا می کردم، اگر آن شخصیت قهرمان مردم شد و همه با وی همذات پنداری می کردند این بود که خود من آن شخصیت را باور کرده بودم.
بازیگر فیلم سینمایی «بوی پیراهن یوسف» در همین رابطه اضافه کرد: من به عنوان بازیگر شخصیت «دایی غفور» را باور کرده بودم، وقتی من به عنوان یک بازیگر نقشم را باور کنم مخاطب هم مرا باور می کند.
نصیریان در همین رابطه خاطرنشان کرد: من در فیلم «بوی پیراهن یوسف» پدر یک شهید بودن را باور کرده بودم و به همین دلیل با تمام وجودم «دایی غفور» را بازی کردم، اگر امروز سینمای دفاع مقدس خالی از قهرمان شده آن است که بازیگران نقشی که بازی می کنند را باور ندارند و صرفا وی را بازی می کنند در صورتی که باید خود آن نقش شوند.