هنوز برای قضاوت درباره «احضار» زود است/ جای خالی ژانر وحشت در سینما!
مهرزاد جعفری که پیشتر در سریال «شرم» بازی کرده بود، این شب‌ها ایفاگر نقشی متفاوت در سریال «احضار» است.
سریال احضار که پرطرفدارترین سریال رمضان ۱۴۰۰ است، این شب‌ها فضایی متفاوت را به مردم نمایش می‌دهد. مهرزاد جعفری در این سریال به ایفای نقش پرداخته است و به همین بهانه، با وی به گفت‌وگو نشسته‌ایم.
آقای جعفری درباره حال و هوای سریال احضار بفرمایید.
سریال احضار در ژانر متفاوتی تولید شده است و مسائل و معضلات بسیار متفاوت و مهمی را دنبال می‌کند. مهم‌ترین این معضلات بررسی خرافه پرستی است. جای این ژانر در سینما و تلویزیون به شدت خالی بوده و هست. همچنین کسی که می‌تواند از پس ساخت چنین پروژه‌هایی بربیاید، فقط علیرضا افخمی است.
چه شد که بازی در این نقش را پذیرفتید؟
یکی از اصلی‌ترین دلایلم برای حضور در این سریال کار با علیرضا افخمی بود و همینطور متفاوت بودن شخصیت حامد نظری که من را جذب کرد.
مخاطب شما را در سریال با یک شخصیت متفاوت می‌بیند؟
بله با نقش‌های قبلی ام متفاوت است. کاراکتر حامد در این سریال یک تفاوت عمده با بقیه نقش‌هایم دارد. حامد در خانواده مومنی زندگی می‌کند؛ او بلندپرواز است و دلش می‌خواهد در ناز و نعمت و بدون مشکل مالی زندگی کند، اما شخصیت سرکش و پررویی نیست. حامد پس از مدتی درگیر ارتباط با سیاوش می‌شود که وی حامد را از خانواده دور می‌کند. در ادامه ارتباطش با پدر و مادر و زهره سردتر می‌شود. او می‌خواهد ره صد ساله را یک شبه طی کند، اما فکر تبعات این تصمیم و بی‌گدار به آب زدن را نمی‌کند. حامد نظری با نیما مختاری در سریال شرم صد و هشتاد درجه فرق می‌کند و خیلی خوددارتر است.
کار کردن با علیرضا افخمی چگونه بود؟
خیلی لذت بخش و البته چالش برانگیز بود. آقای افخمی کارگردان صبور و کاربلدی است. افخمی به خوبی می‌داند چه چیزی از قصه، کاراکتر و بازیگر می‌خواهد و از طرف دیگر نیاز جامعه و مخاطب را می‌شناسد. این به نظرم مهم‌ترین ویژگی اوست. علیرضا افخمی ارتباط خیلی خوبی با عوامل دارد. با وجود اینکه بعصی روز‌ها گروه چهارده، پانزده ساعت کار می‌کند، اما انرژی فوق‌العاده‌ای دارد. باید اعتراف کنم که از وقتی او یک فرشته بود را دیدم، فکر می‌کردم اگه بازیگر شوم دوست دارم با این کارگردان و در این ژانر کار کنم.
بزرگترین چالش شما در ایفای این نقش چه بود؟
بزرگترین چالش بازی نقش حامد در احضار، درک امثال این شخصیت‌ها برای من است. وقتی اولین بار آقای نصیری برای من از حامد تعریف کرد، به خودم گفتم این دقیقاً همان شخصیتی است که هیچ‌وقت نتوانستم درکش کنم که چطور کار‌های به این بزرگی و خطرناکی را انجام می‌دهد. حامد برای من چندین وجه دارد. نه سفید و نه سیاه، نه گناهکار و نه بی‌گناه است. هر روز زاویه جدیدی را در موردش پیدا می‌کردم که باید کشفش می‌کردم. به شدت برای من شناخت این شخصیت جذاب بود. علاوه بر این، چون افخمی نویسنده کار است، به دیالوگ‌ها حساسیت خاصی دارد و بار معنایی تک‌تک کلمات برایش مهم است. این هم چالش بزرگی برای من بود.
برای نقش چقدر ایده و نظر می‌دادید؟
پیش از هر سکانس ایده‌هایی که درمورد رفتار حامد داشتم را با علیرضا افخمی مطرح می‌کردم. درمورد لحن و حرکت و نگاه شخصیت به ماجرا‌های اطرافش حرف می‌زدیم، وی هم در کمال صبوری بنده را راهنمایی می‌کرد.
شما قبل از این سریال تجربه شرم را داشتید. مخاطب سریال‌های مناسبتی همیشه بیشتر هستند؛ استقبال چطور بوده است؟
سریال‌های مناسبتی به خصوص در ماه مبارک رمضان همیشه با اقبال بیشتری از طرف مخاطب روبرو بوده. تا جایی که از سریال می‌گذرد، از بطن و موضوع احضار استقبال خوبی شده است و فکر می‌کنم اول به دلیل بازگشت آقای افخمی بعد از چندین سال به این ژانر است و دوم به خاطر ژانر متفاوت این سریال با بقیه سریال‌های امسال و سال‌های گذشته است.
واکنش‌های مخاطبان چگونه است؟
خب نظر‌ها خیلی متفاوت است و این قطعاً طبیعی است. متأسفانه عده‌ای این سریال را برنامه‌ریزی شده برای هدف خاصی می‌دانند و از طرف دیگر عده‌ای به شدت علاقه مند شدند و دنبالش می‌کنند. بزرگترین معضل جامعه ما عجول بودن و قضاوت است که گریبان گیر این پروژه و بقیه سریال‌های ماه رمضان هم شده است؛ از مردم و مخاطبان خواهش می‌کنم پیش داوری نکنند، تازه اول سریال هستیم و هنوز راه زیادی تا انتهای ماجرا داریم. نقد همیشه جایز هست و از آن استقبال می‌کنیم، اما نقد بی ادبانه و استفاده از کلمات زشت و رکیک اصلا در شأن هیچ‌کدام از ما نیست. خصوصا گروهی که تماماً از جان و دل مایه گذاشتند. خداوند همیشه ما را به تعقل و تفکر دعوت کرده است.