یکی از اقدامات به‌ظاهر منفی در دولت‌های نهم و دهم پا گذاشتن به دامنه اقتصاد از طریق طرح احداث شهرک‌های مسکن مهر در اقصی نقاط کشور بود که برای رئیس این دو دولت افق پانصد هزار واحد دیده می‌شد اما وجود مشکلات متعدد و پیش‌بینی‌نشده که معمولاً برای هر طرحی طبیعی است بخصوص اگر در چنین وسعتی باشد اجازه نداد تمامی این واحدها تا پایان دولت دهم به انجام برسد و به‌ناچار آن‌هایی که نیازمند زمان بود تا مشکلاتش مرتفع شوند به عنوانی میراثی ارزشمند برای دولت‌های یازدهم و دوازدهم باقی ماند که در آغاز توسط وزیر متولی راه و شهرسازی نادیده گرفته و به حال خود رها شود اما پس از ایجاد تورمی غیرقابل‌باور درزمینه تولید و تهیه مسکن مشخص گردید این تعداد قابل‌توجه از نوع مهر را می‌توان در کنار طرح نو اما محدود مسکن ملی را به نام خود عرضه بازار نمود و سعی کرد تا از این مسئله امتیاز سیاسی گرفته شود!
حسن روانشید| امروز اگرچه دولت از زمان مبتکران این طرح بزرگ و قابل‌اعتنا می‌گذرد اما می‌توان امتیاز برجسته آن را در تمامی دوران‌ها ازنظر ارائه و انجام چنین پروژه کلانی آنهم در بهترین فرصت‌ها که میزان تولید مصالح ساختمانی و دستمزدها در پایین‌ترین میزان خود بود را به همان دو دولت نهم و دهم اعطا نمود که قبل و پس‌ازآن دیگر گامی ریسک وار و اینچنین بلندمرتبه در تأمین مسکن برای اقشار ضعیف جامعه برداشته نشده است زیرا قیمت هریک از این واحدهای به‌ظاهر کوچک که برای مالکان آن کمتر از بیست میلیون تومان تمام شده مرز ده برابر یعنی دویست میلیون تومان را سپری نموده است! اما آنچه که در این میان بیش از همه قابل‌توجه و تأمل است باقیمانده واحدهای مسکن مهری می‌باشد که مشمول بی‌مهری‌های وزیر راه و شهرسازی در دولت یازدهم شده بود تا به آن نام شنیع مزخرف بدهند و پس‌ازآن درایت وزیر بعدی که اتفاقاً اصفهانی است باعث گردید تا در طرحی تازه به نام مسکن ملی ادغام و از محل بودجه‌های عمرانی همراه با آورده متقاضیان جدید به اتمام برسد تا بار دیگر ابزاردستی برای رئیس
سازمان برنامه‌وبودجه باشد که در سفری به اصفهان از آن به‌عنوان رهاورد دولت تدبیر و امید یاد کند و آنچه را که برگرفته از تفکرات اقتصادی از دولت پیشین است را در شهرستان تیران و کرون به نام دیگران و به کام خود رقم بزنند! معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان برنامه‌وبودجه طی این سفر در سخنانی اظهار داشت: «طرح احداث مسکن برای افراد کم‌درآمد جامعه که بخشی از هزینه آن به‌صورت تسهیلات بلاعوض از سوی دولت پرداخت می‌شود و بخش دیگر آن از طریق وام قرض‌الحسنه با کارمزد ۴ درصد است و برای خانواده‌ها تأمین می‌گردد که از 120 هزار واحد مسکونی که در چهارچوب این طرح احداث خواهد شد، 60 هزار از آن‌ها به صاحبانشان تحویل شده و سایر واحدهای نیز تا قبل از پایان دوره خدمت دولت دوازدهم و در بازه زمانی دو ماه آینده تحویل متقاضیان خواهد شد که بودجه تخصیص داده‌شده به طرح مسکن مهر با ردیف بودجه در نظر گرفته‌شده برای این طرح متفاوت است و به‌زودی واحدهای مسکونی آن در استان چهارمحال و بختیاری و دیگر استان‌ها به بهره‌برداری خواهد رسید». رئیس سازمان برنامه‌وبودجه به‌عنوان بلبل دو دولت تدبیر و امید در ادامه سفر یک‌روزه به اصفهان، ساختمان جدید سازمان
مدیریت و برنامه‌ریزی این استان را هم افتتاح و اظهار داشت: «سعی و تلاش سازمان برنامه‌وبودجه برای توسعه کشور بر هیچکس پوشیده نیست و در دولت تدبیر و امید سازمان برنامه‌وبودجه به‌عنوان یک‌نهاد راهبردی برای تحقق توسعه کشور ساختار مند شد». اگرچه طی این سال‌ها مشخص شده است که اصفهان در تمامی مراحل به‌عنوان استانی برخوردار شناخته شده و از این نظر برای دریافت بودجه‌های خاص محروم است تا وضعیت اسف‌بار آبرسانی و هوای همیشه آلوده آن پایدار باشد درحالی‌که معاونت ریاست جمهوری در اظهارات خودشان می‌گویند: «بیش از 545 میلیارد تومان برای تکمیل پروژه‌های مختلف نیمه‌تمام در بستر استان اصفهان تخصیص پیدا کرده و بیش از 225 میلیارد تومان نیز از سوی سازمان برنامه‌وبودجه برای کنارگذر شرق اصفهان، تأمین مالی انجام شده است» درحالی‌که همین استان بالاترین میزان سهم مالیاتی را طی این سال‌ها به‌حساب خزانه واریز اما کمترین تخصیص‌ها را دریافت داشته است که در تشریح کلامشان بدون اشاره به سرمنشأ خانه‌سازی برای محرومان در دولت‌های نهم و دهم اظهار می‌دارند: «بیش از دو هزار واحد مسکونی در استان اصفهان اتصال این کلان‌شهر را به بهارستان در مرحله
نهایی قرار داد تا بزرگترین خط ریلی کشور نیز در دوران زمامداری دولت تدبیر و امید به بهره‌برداری برسد»! که روزی حکیم انوری از بازار بلخ می‌گذشت و هنگامه‌ای دید. پیش رفت و سری در میان کرد، مردی را دید که ایستاده و قصاید او را به نام خود می‌خواند و مردم او را تحسین می‌کنند. انوری پیش رفت و گفت: «ای مرد این اشعار کیست که می‌خوانی»؟ جواب داد: اشعار انوری. پرسید: «تو انوری را می‌شناسی»؟ جواب داد: چه می‌گویی؟ انوری منم. انوری بخندید و گفت: «شعر دزد شنیده بودیم اما شاعر دزد ندیده بودیم»!
ادامه دارد
