سال‌ها بود نه‌تنها نوع بیماری بلکه نام‌های سالک، تراخم، سرخک و حتی فلج اطفال از ذهن اهالی کشور علی‌الخصوص استان اصفهان در حال حذف شدن بود
حسن روانشید| اما این روزها شایعه و زمزمه‌های بازگشت گام‌به‌گام آن‌ها کم‌وبیش به گوش می‌رسد! که به نظر می‌آید اگر چند وقت دیگر از حضور پررنگ ویروس کووید ۱۹ بگذرد به‌مرورزمان شاکله وزارت بهداشت و درمان و زیرمجموعه آن بخصوص دانشگاه‌های علوم پزشکی هم به کرونا تغییر نام خواهند داد. زیرا امروز شاهدیم که تمامی زیرساخت‌های این مجموعه کلان در سطح کشور تحت تأثیر آن قرار گرفته است! شاید تا همین یکماه پیش و قبل از پیدا شدن سروکله نوع دلتا، متخصصان ویروس‌شناس جهان قانع می‌شدند که پایان کووید ۱۹ نزدیک است. همانگونه که استادان این رشته در دانشگاه علوم پزشکی تهران این نوید را تلویحاً می‌دادند. اما امروز عقاید دراین‌باره ۱۸۰ درجه تغییر یافته است تا سایه ناامیدی را از عدم همکاری جوامع و کم‌توجهی بعضی از متولیان بر سر تلاش گران دانش‌بنیان‌ها بگستراند. زیرا معضل دلتا پلاس در این زمینه که از هندوستان آغاز و دامنه آن شبه‌جزیره انگلیس را فراگرفت روزبه‌روز به دیگر کشورهای جهان نزدیک می‌شود که این روزها شبحی از آن در شرق کشور ملاحظه شده است. از خاصیت‌های
انسان فرهیخته آن است که واقعیات را بپذیرد و به‌جای چه کنم چه کنم‌ها سعی بر پیدا کردن راهکارهای برون‌رفت از بن‌بست داشته باشد. اولویت بخشیدن به رفع و دفع چالش‌ها یکی از همین راهکارهاست تا متولیان و دستگاه‌های مسئول را متقاعد کند این روزها را همانند زمان دفاع مقدس ببینند و تلاش‌ها را دوچندان مضاعف نمایند و خود را محدود در چارچوب‌های تعیین‌شده از سوی سازمان امور اداری و استخدامی کشور ندانند که لازمه آن روشی بسیج گونه است که فلسفه دفاع مقدس هنوز تمام نشده بلکه نوعی تازه از آن در قالب حمایت از جان آحاد جامعه را می‌طلبد تا مسئولیت‌ها تداوم و گسترش بیشتری پیدا کنند که البته شامل همه موارد ازجمله فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی خواهد بود. تا اصحاب وعظ و خطابه نیز پا در میدان کارزار گذاشته و با سخنان آرامش‌بخش خود جامعه را دلگرم و امیدوار نمایند. اما در این میان وظیفه بخش درمان و رشته‌های وابسته به آن طیف شدت بیشتری خواهد داشت که بالطبع متولیان و مسئولان آن باید از میان کسانی انتخاب شوند تا علاوه بر سعه‌صدر و روح ایثارگرانه از قدرت بدنی و توان فکری بالایی برخوردار باشند و علاوه بر مدیریت و تسلط بر امور محوله بتوانند موارد
اورژانسی سخت و طاقت‌فرسای این ویروس متغیر را که ممکن است سال‌ها میهمان جای‌جای جهان باشد تحمل کنند و رسالت خود را به انجام برسانند که هرکس به فراخور حال می‌تواند این توان را در خود محک زده تا اگر احساس کرد با کمبودهایی روبروست استعفا دهد و جا را برای ایثارگران آماده‌به‌خدمت خالی کند. آنچه مسلم است طی یکسال و چهار ماه گذشته وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در کابینه دوازدهم به‌اندازه رئیس‌جمهور و تمام همکاران وزارتی بار استرس را تحمل و تلاش و ازخودگذشتگی فراوان کرده و همه بلاها را دراین‌باره به جان خریده است و به نظر می‌رسد بتواند این راه ناهموار سنگلاخ را همچنان ادامه دهد. البته اگر با مخالفت و سنگ‌اندازی‌های عقیدتی روبرو نباشد که اخیراً یکی از نمایندگان استان سیستان و بلوچستان در مجلس شورای اسلامی این وزیر را به چالش کشیده تا او را به کوتاهی در ابتلای بالا به ویروس کرونا در استان خود متهم نماید. شاید انتظار این نماینده از وزیر بهداشت چنین است که خدمات دستگاه را در استان سیستان و بلوچستان مضاعف و میزان کادر پزشکی و امکانات پیشگیری و درمان را گسترش دهد که این توقع نابجایی است زیرا اصل مسئولیت متوجه شخص
نماینده و دیگر منتخبان می‌باشد تا مساعدت نموده و وقت بیشتری را در منطقه به آموزش جامعه برای پیشگیری از ابتلا اختصاص و شیوه‌نامه‌ها را به‌خوبی رعایت نمایند نه اینکه هزینه کوتاهی‌های فرهنگی خود را از دیگران مطالبه کنند! شاید بتوان در مواردی وزیر بهداشت را مقصر دانست که در انتخاب رؤسای دانشگاه‌های علوم پزشکی استان‌ها کوتاهی و زیر بار توصیه و وام‌خواهی‌ها رفته است که گروهی همچنان خود را استاد و معلم می‌دانند و نمی‌پذیرند که حضور این ویروس کشنده آن‌ها را به لبه تیغ مسئولیتی بهداشت جامعه فرستاده و تنها پشت میز نشستن و مدیریت کردن بهداشت یک جمعیت چند میلیونی به‌صورت آنلاین و در قالب خانه‌نشینی کفایت نمی‌کند بلکه نیاز است تا روزها، هفته‌ها، ماه‌ها و شاید سال‌های متمادی در محل دفتر خود مقیم و امور پر چالش کرونا را نظارت و ساماندهی کرده که بالطبع همچون میدان جنگ مخاطرات خود را دارد! و درعین‌حال نباید هیچ وقفه‌ای در دیگر امور سلامتی جامعه ایجاد و مبحث آموزش در دانشکده‌های ضمیمه به‌خوبی انجام شود، اگرچه ویروس کرونا نظام آموزش عالی را همچون مدارس به‌نوعی سکون و تعطیلی اجباری کشانده تا فراگیری‌ها برخط باشند که این خود
فرصتی است تا مدیریت‌های متمرکز فرصت را برای عبور از تئوری به عملی غنیمت شمرده و اینگونه ازهم‌پاشیده نشوند که بهداشت فقط به حل معضل کرونا ختم نمی‌شود! لازم است وزیر بهداشت توجه دقیقی به نوع فعالیت‌ها در بخش مطلقاً اداری این مجموعه بزرگ داشته باشند که برخلاف آنچه در واحدهای درمانی ایثارگرانه سپری می‌شود یکصد و هشتاد درجه با حوزه ستادی و بخش غیر آموزشی دانشگاه‌ها فرق دارد زیرا در این‌سو بخشی از کارکنان به‌مجرد زنگ پایان کار محیط را ترک کرده و اصولاً توجه چندانی به زمان و مکان بحرانی ندارند! ناگفته نماند که یکی از رهاوردهای دیگر ویروس کرونا حذف معاینات پزشکی توسط اطباء مراکز درمانی ازجمله بیمه سلامت و تأمین اجتماعی است تا به نسخه‌نویسی بر اساس درخواست بیمار قناعت و حتی فشار و تب او را هم نگیرند که اگر رئیس دانشگاه علوم پزشکی اصفهان این ادعا را قبول ندارند می‌توانند همچون شاه‌عباس به‌صورت ناشناس بیمار یکی از این مراکز شده و گفته‌ها را امتحان کنند!
ادامه دارد
