نان را به دست گرسنه می‌دهند

وارد یک بیمارستان بزرگ هزار تخت خوابی در پانزده طبقه می‌شوید که ده‌ها خروجی دارد، ناچارید اندکی توقف کنید و به تماشا و واکاوی اطراف خود بپردازید تا از فضای بیرون که خیابانی مستقیم است و به‌راحتی می‌توان در آن عبور و مرور کرد و به هر نقطه از شهر سفر نمود، خارج شوید زیرا اینجا پیچیده است.

نان را به دست گرسنه می‌دهند
حسن روانشید | می‌خواهید خود را به آزمایشگاه مرکزی برسانید اما نمی‌دانید از چه کسی سوال کنید و اگر آن فرد هم پیدا شد چگونه می‌تواند شما را راهنمایی کند تا در این پیچ‌وخم‌ها و ورودی‌های متعدد به مقصد برسید؟ در این کندوکاو چشمتان به تابلوی بزرگی می‌افتد که به نوارهای رنگارنگ مزین شده و هرکدام مسیر موردنظر مراجعان را مشخص می‌کند. کلمه آزمایشگاه با نوار آبی نشان داده شده که حالا باید شروع آن را در هریک از ورودی‌ها پیدا کرد. سمت راست آن‌ها با ده‌ها رنگ از نوارهای متعدد تزیین یافته تا در کنار هم راهروها را طی و بر سر هر سه یا چهارراه به سویی تغییر جهت دهند، دنبال نوار آبی‌رنگ را گرفته و شروع به حرکت نمود تا پس از پنج دقیقه به تابلوی بزرگ آزمایشگاه رسید. چه آسان و راحت که اگر این راهنماهای صامت و گویا نبودند هیچ‌یک از مراجعان به این مرکز درمانی کلان نمی‌توانستند به‌راحتی خود را به مکانی که در نظر داشتند، برسانند. البته نباید از یاد برد که وقتی ماشین‌حساب اختراع شد دیگر کمتر کسی پیدا می‌شود تا برای جمع، ضرب، کسر و تقسیم زحمت محاسبه ذهنی را با قلم و کاغذ به خود بدهد و حتی مانند کاسبان قدیمی آن‌ها را به ذهن بسپارد، بعضی‌اوقات برای ضرب عدد ساده ۲ ضربدر ۲ هم به سامانه ماشین‌حساب در گوشی همراه خود مراجعه کنند که اگرچه راحت و روان است اما به‌مرورزمان ذهن و حافظه را تنبل خواهد کرد و اتکا را در زندگی نه‌تنها به ماشین‌حساب بلکه به دیگر اختراعاتی همچون ماشین‌های ظرفشویی، لباسشویی، جاروبرقی و امثالهم می‌سپارد تا علاوه بر حذف قدرت حافظه، انجام کارهای یدی را هم که نوعی ورزش برای استحکام استخوان‌هاست به حاشیه بفرستد و نوجوان برای طی کردن مسیر یک طبقه آپارتمان از آسانسور استفاده کند! معضل عدم مدیریت در برنامه‌ریزی جمعی جهت آحاد جامعه بحث تازه‌ای نیست که ده‌ها سال است به مشکلی لاینحل تبدیل شده تا هرز گاهی ناچار شوند از سد قانون برای تعدیل آن‌ها بگذرند درحالی‌که می‌دانند برای دور زدن آن هزاران راه وجود دارد. یکی از نقاطی که طی این دهه‌ها چالش دولت برای پایتخت بوده مسافرت‌های جمعی در تعطیلات پیوسته و یا پایان هفته به شمال کشور است که جاده‌های باریک منتهی به آن ظرفیت لازم را برای این فوج از وسایط نقلیه نداشت. بیش از ربع قرن پیش طرح احداث بزرگراه موازی جاده چالوس کلید خورد اما هنوز تمام نشده تا بتوانند گوشه‌ای از ترافیک گسترده را که امروز نه‌تنها پایتخت‌نشین‌ها باعث آن هستند بلکه معضلی است کشوری تا علاوه بر اهالی دیگر استان‌ها، همسایگان جنوبی را هم برای فرار از گرمای خشک بالای چهل درجه به این‌سو بکشاند. این مشکل قدیمی طی یکی دو سال گذشته به‌شدت مضاعف شده است زیرا حالا با حضور مستمر کووید ۱۹ در سراسر دنیا و بالطبع تعطیلات اجباری آن، بازار مسافرت به شمال و دیگر نقاط کشور به‌منظور برون‌رفت از فشارهای روحی قرنطینه‌ای به‌شدت افزایش یافته تا متولیان را برای پیشگیری از این اقدام دست به دامان قبض جرائم کند درحالی‌که این اعداد در برابر هزینه‌های سرسام‌آور زندگی رقمی به‌حساب نمی‌آیند و کسانی که مخارج بالای مسافرت را به جان می‌خرند عددی را هم به‌عنوان جریمه در آن می‌گنجانند! این بار تصمیم‌های کلان بر آن شده تا علاوه بر اعمال قانون خودروهایی که پلاک آن‌ها محلی نیست به مبدأ بازگردانند که نوعی نان به دست گرسنه دادن است! و می‌توان همه این اقدامات را گرد کرده و با تغییر پارامترها به مبارزه با آن پرداخت. وقتی پایتخت را به مدت ۶ روز تعطیل می‌کنند باید منتظر هجوم بی‌امان آحاد جامعه به‌سوی مراکزی به‌جز تهران باشند که اولویت با شهرهای نزدیک همچون شمال و اصفهان است و درحالی‌که همه ادارات، واحدهای صنفی و بازار تعطیل می‌باشند طرح ترافیک هم حذف می‌شود تا بیکاران به‌اتفاق خانواده اوقات فراغت را به دور دور کردن در شهرهایی بگذرانند که ممنوعیت عبور و مرور ندارند! و همچنین آن‌هایی که وسیله نقلیه شخصی نداشته با استفاده از مترو و اتوبوس که تعطیل نیستند به گشت‌وگذار بپردازند و هدف نهایی از تعطیل کردن اینست تا همگی خانه‌نشین شده و ویروس تا حدی مهار شود اما بیکار بودن شاغلین و حذف طرح ترافیک و مشغول بودن وسایط نقلیه عمومی، این امکان را به وجود می‌آورد تا همه طرح‌ها نقش بر آب شوند و روزانه میلیاردها خسارت به اقتصاد کشور وارد شود و طرح‌های نسنجیده و آزمون‌وخطا شده نقش نان به دست گرسنه دادن را بازی کنند! چرا که باعث اصلی این نابسامانی‌های ترافیکی در دوران قرنطینه فعال بودن پمپ‌بنزین‌ها می‌باشد که می‌توان مشکل رفت‌وآمدهای اورژانسی جامعه را از طریق تاکسی‌های اینترنتی و گردشی به‌راحتی حل‌وفصل نمود. ادامه دارد
ارسال نظر