ادامه بحث پیرامون یک سوأل بااهمیت از دولت، دو قوه مقننه و قضاییه و همچنین آحاد جامعه پیرامون برون‌رفت از بعضی بن‌بست‌های موجود، زیرا به‌واقع انجام نظر مقام معظم رهبری برای ورود به چهل سال دوم انقلاب اسلامی امروز و پس از دو سال وقفه با شروع دولت سیزدهم آغاز می‌شود تا در ابتدا به رتق‌وفتق اموری بپردازند که تبدیل به چالش‌های بزرگ شده و سد راه این مسیر هستند.
حسن روانشید| ادامه بحث پیرامون یک سوأل بااهمیت از دولت، دو قوه مقننه و قضاییه و همچنین آحاد جامعه پیرامون برون‌رفت از بعضی بن‌بست‌های موجود، زیرا به‌واقع انجام نظر مقام معظم رهبری برای ورود به چهل سال دوم انقلاب اسلامی امروز و پس از دو سال وقفه با شروع دولت سیزدهم آغاز می‌شود تا در ابتدا به رتق‌وفتق اموری بپردازند که تبدیل به چالش‌های بزرگ شده و سد راه این مسیر هستند. شاید جواب پرسش «چه باید کرد»؟ را به نحوی بتوان از محتواهای موجود در این هشت سال سپری‌شده پیدا کرد که البته مقدار متنابهی نیز به دولت‌های قبل از آن و بخصوص پنجم، ششم، هفتم، هشتم، نهم و دهم برمی‌گردد که این منبع عظیم مملو که در دو دولت یازدهم و دوازدهم سرازیر شد تا به سیلابی قابل‌توجه تبدیل شوند. سال ۹۶ و درست در بحبوحه انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم در همین روزنامه سرمقاله‌ای تحت عنوان «هفتصد گام به کدامین سو» که تلخیصی از محتوای دفتر مطالعات ریاست جمهوری یازدهم بود را در هفت هزار و سیصد کلمه که دو و نیم‌صفحه را در بر می‌گرفت منتشر
شد و البته ضمن بازتاب فراوان با بازخوردهایی نیز مواجه شد، اما اگر همان سرمقاله امروز بازنشر شود مخاطبان متوجه خواهند شد که چگونه اکثر آن نقادی‌ها با واقعیات این روزها مطابقت دارند. در نیمه دوم همان سال یعنی چهارشنبه هشتم شهریور ۹۶ رئیس‌جمهور دولت‌های یازدهم و دوازدهم در یک گفتگوی زنده تلویزیونی با مردم ایران اسلامی اظهار داشت: «بسیاری از مشکلات آغاز کار دولت یازدهم برطرف شده و مسیر را می‌شناسیم و امیدوارتریم که بازگشت تحریم‌های یکپارچه قبلی امکان‌پذیر نیست، نگاه جهانیان به ایران عوض شده و جوانان قادر به تحول‌آفرینی بزرگ هستند. دولت دوازدهم به‌ویژه در اقتصاد هماهنگ‌تر است و مثل دولت یازدهم جناحی نیست و بر اصول و اصلاح و اعتدال ایستاده که فقر مطلق تا پایان دولت دوازدهم ریشه‌کن شود، اولین خواسته‌ام از همه وزرا اشتغال آفرینی بوده است تا سود تسهیلات به نفع تولید و کارآفرینی تعدیل شود. امیدوارم همه ما بتوانیم خدمتگزار خوبی برای ملت بزرگوار عزیزمان باشیم، ملتی که حماسه بزرگ ۲۹ اردیبهشت را آفرید و آن حماسه بزرگ که بود دولت دوازدهم در سایه آن امروز مشروعیت دارد و می‌توان فعالیت خود را آغاز کند. بزرگترین تفاوتی که
بین دو دولت یازدهم و دوازدهم وجود دارد اینست که در کابینه اول افرادی بودند که با آن‌ها مستقیم یا غیرمستقیم در ۴ سال گذشته کار کردم، بنابراین شناخت دقیق‌تر و بیشتری دارم، نیمی از کابینه همان وزرا هستند که سمت‌های خودشان را دارند و کارشان را ادامه می‌دهند، بقیه وزرا هم برخی معاونین وزرای سابق بودند، مثل وزیر ارتباطات، وزیر اقتصاد، وزیر آموزش‌وپرورش، همه افرادی بودند که قبلاً معاونت وزیر را در همان وزارتخانه به عهده داشتند و برخی از آن‌ها افرادی بودند که با آن‌ها مستقیم کار کردم یا معاون من بودند و یا وزیر دادگستری که رئیس ویژه بازرسی رئیس‌جمهوری بوده است. بنابراین با همه این‌ها مستقیم در طول ۴ سال گذشته کار کرده‌ام و شناخت بیشتری دارم و آن‌ها هم نظرات من را دقیق‌تر می‌دانند. چهار سال پیش کابینه‌ای بود که با برخی تازه آشنا شده بودیم، تازه شروع به کار کرده بودیم و در اینجا از فرصت استفاده می‌کنم و از همه وزرایی که در دولت یازدهم در خدمتشان بودیم و در دولت دوازدهم در خدمتشان نیستیم از آن‌ها سپاسگزاری و تشکر کنم زیرا کارهای بسیار شایسته‌ای در دولت یازدهم انجام دادند، همه آن‌هایی که امروز در مسئولیت‌های دیگر به
ملت و کشور خدمت خواهند کرد. بنابراین با مشورت بیشتر و با شناخت بیشتر، دولت دوازدهم کار خودش را آغاز کرده و چون نیمی از وزرا همان وزرای سابق هستند، کاملاً بر مسیر و راهی که باید برویم، آشنا هستند به دلیل اینکه بسیاری از برنامه‌هایمان تکمیل برنامه‌های دولت یازدهم است. ما در مسیر و نیمه راه بودیم و لذا به مردم می‌گفتیم ما راه را باید ادامه دهیم. مردم هم به بیانی می‌گفتند ما به عقب برنمی‌گردیم، بنابراین امروز شرایط بهتری وجود دارد تا بتوانیم به مردم خدمت کنیم. در آغاز دولت یازدهم با مشکلات بسیار عظیم و بزرگی روبرو بودیم، امروز آن مشکلات یا از بین رفته و یا خیلی کاهش پیدا کرده است. در آن دوران با تورم و بیکاری بزرگ و رشد منفی روبرو بوده‌ایم. مردم ما سال‌ها با مذاکره هسته‌ای مواجه بودند که هر دو سه ماه در افکار عمومی مردم این مطرح می‌شد که بالاخره مذاکرات چه می‌شود، گروه‌هایی می‌رفتند، مذاکره می‌کردند و برمی‌گشتند و بعد هم دوباره یک قطعنامه جدید علیه ملت ما در شورای امنیت سازمان ملل تصویب می‌شد، امروز دیگر آن نگرانی‌ها در آن زمینه‌ها کمتر شده است و البته معنایش این نیست که مشکلات تمام شده است، مشکلات فراوانی پیش
رو داریم و به معنی آن نیست که راه هموار شده زیرا هنوز سنگلاخ‌هایی پیش رو داریم اما با اراده‌ای قوی‌تر و آشنایی بیشتر و با روشی بهتر مسیرمان را می‌شناسیم و امروز بسیار امیدوارتر از آغاز دولت یازدهم برای موفقیت هستیم و حتماً با کمک و حمایت و حضور و مشارکت مردم، می‌توانیم مشکلات را پشت سر بگذاریم». البته همه این حرف‌ها که در آغازین ماه‌های دولت دوازدهم زده‌شده به‌نوعی امیدآفرین بود اما ادامه چندانی نداشت که به نظر می‌رسید شخص رئیس‌جمهور و اکثریت اعضاء کابینه برخلاف حرف‌های امیدوارکننده‌ای که برای جامعه زده شده بود اما تا حدودی کم آورده و خدا خدا می‌کردند چهار سال دوم با سرعت بیشتر و چالش‌های کمتری سپری گردد که اینگونه نشد.
