۸۰ درصد کودکان کار از اتباع هستند/وجود تضاد در نگاه‌های حمایتی کودکان کار
رئیس اداره مشارکت‌های اجتماعی شهرداری اصفهان گفت: ۸۰ درصد کودکان کار از اتباع هستند و با وقوع اتفاقات جدید در افغانستان تا پایان سال تعداد کودکان کار اتباع در کشور افزایش پیدا می‌کند. مشکل اصلی در سیاست‌گذاری‌های حوزه کودکان کار تضاد بین نگاه‌های حمایتی برای کودکان است.
مسعود مهدویان‌فر در خصوص اهمیت توانمندسازی کودکان کار در یک برنامه مجازی، اظهار کرد: برای توانمندسازی کودکان کار و خانواده آنها سازمان‌های کمیته امداد، بهزیستی و دستگاه‌های دیگر می‌توانند اقدام کنند اما به دلیل فقدان نهادهای حمایتی در کنار کمیته امداد و سازمان بهزیستی شاهد حضور گسترده کودکان کار در جامعه هستیم که بسیاری از آنها با سودجویی خانواده‌های خود به این کار می‌پردازند و همه آنها فقیر و نیازمند نیستند.
وی اضافه کرد: تا این لحظه در اصفهان کودک خیابانی نداریم و اکثر کودکان کار برای امرار معاش و از روی نیاز یا به اجبار والدین در خیابان‌ها حضور دارند، در اصفهان کودکان کار حدود دو تا سه هزار نفر تخمین زده می‌شوند و قریب به هزار کودک به وسیله انجمن‌ها و ان جی اوها شناسایی شدند.
افزایش پنج برابری حاشیه‌نشینی
رئیس اداره مشارکت‌های اجتماعی شهرداری اصفهان، تصریح کرد: در پنج سال اخیر تعداد کودکان کار به دلیل مهاجرت، حاشیه‌نشینی افزایشی پنج برابری داشته است، ۸۰ درصد کودکان کار از اتباع هستند و با وقوع اتفاقات جدید در کشور افغانستان تا پایان سال تعداد کودکان کار اتباع در کشور و اصفهان نیز افزایش پیدا می‌کنند.
مهدویان‌فر تاکید کرد: مشکل اصلی در سیاست گذاری‌ها تضاد بین نگاه‌های حمایتی برای کودکان است، بخش دیگر وابسته به نگاه‌های حقوقی این حوزه است، مطابق قانون، کار خیابانی و تکدی‌گری کردن و این کار را پیشه خود قرار دادن به یک تا سه ماه حبس محکوم می‌شوند و با دوگانگی در دستگاه‌ها و درخواست‌های شهروندان در این بخش مواجه می‌شویم.
وی اظهار کرد: از منظر سیاست‌گذاری باید این مسائل در بخش حقوقی و قضائی جامعه جمع بندی شود، باید آگاهی‌های عمومی مردم نسبت به کودکان کار افزایش پیدا کند، خانواده، مدرسه و جامعه مولد کودکان کار هستند، لازم است شهروندان نسبت به این کودکان ترحم و دلسوزی بی‌مورد نداشته باشند، به دلیل دلسوزی‌های بی‌مورد همشهریان به این گروه از کودکان در سطح شهر و خیابان نتیجه‌ای که به دنبال دارد این است که این کودکان عادت به تکدی‌گری در خیابان پیدا می‌کنند و از انجام کار و فعالیت‌های اجتماعی مفید اجتناب می‌کنند.