آشنایی با قرص دولوکستین

به طور کلی قرص دولوکستین از دسته داروهای پرکاربرد در درمان برخی اختلالات خلقی و عصبی محسوب می شود که امروزه در مواردی مانند افسردگی، اختلال اضطرابی، دردهای ناشی از آسیب عصبی در بیماران دیابتی تجویز می شود.

آشنایی با قرص دولوکستین

در واقع دولوکستین را می توان از انواع قرص های ضد افسردگی دانست که معمولا با نام عمومی داروی سیمبالتا توسط برند ایرنکا به فروش می رسد. این دارو امروزه به صورت کپسول در دسترس است و توسط سیستم گوارشی به راحتی جذب می شود. دولوکستین پس از مصرف بر روی مواد شیمیایی مغز انسان تاثیر گذاشته و به تدریج باعث افزایش سروتونین و نوراپی نفرین مغز خواهد شد. به صراحت می توان گفت که این دارو تاثیر بیشتری نسبت به داروهای دیگر دارد و عوارض آن نیز از سایرین کمتر است.

دولوکستین معمولا در زیر گروه سه حلقه ای ها قرار می گیرد و با افزایش سروتونین و نوراپی نفرین به درمان افسردگی و بالا بردن سطح نشاط و شادی کمک می کند و نسبت به سایر داروها تاثیر بهتری داشته و عوارض کمتری را شامل خواهد شد.
این قرص حتما باید توسط پزشک متخصص تجویز شود و در صورت بروز عوارض جدی مانند اضطراب، سفتی عضلات و استفراغ باید مصرف دارو را به سرعت قطع نمایید. همچنین نباید آن را به هیچ وجه با داروهایی تداخلی مصرف نمایید و هنگام مراجعه به پزشک نیز لیستی از داروهایی که استفاده می کنید همراه خود داشته باشید.

موارد مصرف دولوکستین:

همانطور که می دانید قرص دولوکستین از دسته داروهای ضد افسردگی است که در موارد بیان شده کاربرد دارد:

• درمان اضطراب عمومی
• افسردگی های حاد و مقاوم نسبت به سایر داروها
• کنترل فیبرومیالژیا
• کنترل درد های سطحی عصبی دیابتیک
• کنترل درد های مزمن عضلات اسکلتی مانند کمر درد و استئوآرتریت

موارد منع مصرف:

• افزایش حساسیت
• گلوکوم زاویه باریک کنترل نشده
• مصرف همزمان یا ترکیبات مهارکننده مونو آمین اکسیداز
• دولوکستین و تیوریدازین نباید با یکدیگر مصرف نشوند
• مصرف همزمان با داروهای فعال کننده سیستم عصبی مرکزی
• مصرف همزمان با تریپتال
• مصرف با سایر داروهای فعال در مسیر سروتونین

دستورالعمل مصرف دولوکستین:

پیش از هر چیزی توصیه می شود دولوکستین را دقیقا بر اساس دستور پزشک مصرف نمایید. دوز معمول دارو بین ۳۰ تا ۶۰ میلی گرم به صورت روزانه خواهد بود. به همین خاطر احتمالا پزشک درمان را با مقدار کمتر یعنی ۳۰ میلی گرم آغاز کرده و به تدریج مقدار مصرف را افزایش خواهد داد.
سعی کنید دارو را در زمان تعیین شده مصرف نمایید تا با مصرف منظم از فراموشی جلوگیری کرده و اثرات مطلوب آن را سریع تر مشاهده کنید. دولوکستین را می توانید پیش یا پس از غذا مصرف نمایید و آن را حتما همراه با یک لیوان آب میل نمایید.
چنانچه مصرف یک دوز از دارو را فراموش کردید حتما به محض یادآوری آن را مصرف نمایید اما اگر زمان کمی تا دوز بعدی مانده بود دوز فراموش شده را کنار بگذارید و نوبت بعدی را بر اساس زمان تعیین شده مصرف نمایید. دقت داشته باشید که به هیچ وجه نباید دوز مصرفی دولوکستین را دوبرابر نمایید.

تداخل دارویی دولوکستین:

به صراحت می توان گفت که قرص دولوکستین نیز مانند سایر داروها دارای تداخلات دارویی است که در ادامه برخی از آن ها را شرح داده ایم:

• داروهایی که می توانند باعث خونریزی کبودی شوند مانند داروهای کلوپیدوگرل و قرص ایبوپروفن
• فلووکسامین
• سایمتیدین
• پروپافنون
• برخی آنتی بیوتیک های کینولون مانند انوکساسین و سیپروفلوکساسین
• کینیدین
• فلکائینید
• داروهای ضد روان پریشی مانند تیوریدازین
• داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای
• مانند ایمی پرامین و دسیپرامین

همچنین مصرف همزمان این قرص با داروهای MAO می تواند موجب تداخل دارویی جدی و تا حدودی کشنده شود. توصیه می شود که در طول استفاده از دولوکستین از داروهایی که در ادامه بیان کرده ایم مصرف نکنید:

• متیلن بلو
• ایزوکربوکسازید
• لینزولید
• فنلزین
• پروکاربازین
• موکلوبمید
• راساژیلین
• سافینامید
• سلژیلین
• ترانیل سایپرومین

عوارض مصرف دارو:

توجه داشته باشید که مصرف قرص دولوکستین می تواند شامل دو مرحله شایع و جدی شود که در ادامه سعی داریم آن ها را شرح دهیم:

• عوارض شایع:

خشکی دهان، احساس خستگی، خواب آلودگی، تهوع خفیف یا از دست دادن اشتها و بروز یبوست عوارضی هستند که ممکن است پس از مصرف این دارو برای بیمار به وجود بیایند پس اگر دچار این مشکلات شدید نیاز به قطع مصرف دارو نیست و تنها برای رسیدن به اطمینان با پزشکتان مشورت نمایید.

• عوارض جدی:

چنانچه دچار عوارض جدی شدید بایستی به سرعت پزشکتان را در جریان بگذارید و سریعا روند مصرف دارو را قطع نمایید زیرا دارو می تواند شما را دچار مشکلات غیر قابل جبران نماید. این عوارض شامل درد در قسمت بالای معده، اسهال، استفراغ، رفلکس بیش از حد فعال، اضطراب، یرقان، ادرار تیره، ضربان قلب بالا، خارش، نداشتن اشتها، مدفوع به رنگ روشن، عضلات بسیار سفت، عرق کردن، گیجی و لرزش، کبودی و خونریزی غیر معمول، سردرد، سوزش در چشم ها، مشکل در تمرکز و حافظه، ضعف، احساس ناپایدار، تشنج، تنفس کم، واکنش های پوستی، گلودرد، احساسات تحریک پذیر، التهاب صورت و درد پوست خواهد بود.
همچنین ممکن است فرد پس از مصرف این دارو به فکر خودکشی و آسیب رساندن به خودش باشد که در این حالت بایستی حتما با متخصص مربوطه صحبت کنید تا مشکلی به وجود نیاید.

توصیه های دارویی:

• دقت داشته باشید که در طول مدت درمان با دولوکستین بایستی تحت نظر پزشک قرار بگیرید تا روند بهبودی به خوبی بررسی شود.
• چنانچه احساس کردید که مصرف این دارو برایتان موثر نبوده و همچنین اگر آن را برای درمان افسردگی یا اضطراب مصرف می کنید باید بدانید که شروع اثرات مثبت دارو بر روی این علائم حداقل یک الی دو هفته پس از شروع درمان بروز خواهد کرد و همچنین ۲ الی ۴ هفته زمان می برد تا شما احساس بهبودی کامل پیدا کنید.
• چنانچه دارو را برای درد های عصبی ناشی از دیابت مصرف می کنید برای مشاهده اثرات مطلوب آن باید چندین هفته مصرف دارو را ادامه دهید.
• به طور کلی داروهای ضد افسردگی زیادی وجود دارند که اثرگذاری و طول درمانی متفاوتی دارند. با این حال اگر به هر دلیلی احساس می کنید دولوکستین برای شما مناسب نیست پیش از قطع خودسرانه حتما پزشکتان را در جریان بگذارید تا در صورت صلاحدید پزشک داروی دیگری جایگزین شود.
• دقت داشته باشید که مصرف الکل در طول مدت درمان با این دارو احتمال بروز عوارض ناخواسته ای مانند تاری دید و سرگیجه خواهد شد.
• پیش از مصرف حتما لیست کامل داروهای مصرفی و مکمل های خود را در اختیار پزشک یا داروساز خود قرار دهید.
• مصرف دولوکستین را تا زمانی که پزشک صلاح می داند ادامه دهید که معمولا این روند درمان ممکن است چندین ماه طول بکشد.
• معمولا قطع ناگهانی دارو می تواند باعث بروز عوارضی مانند سردرد شدید، تهوع، استفراغ، سرگیجه، اختلال خواب و لرزش شود که در این مواقع پزشک تان با کاهش تدریجی دارو در طول یک الی دو هفته احتملا بروز مشکلات را کاهش خواهد داد.