گلایه بازیگر «قصه‌های مجید» از پارتی‌بازی و باندبازی در عرصه بازیگری!
بازیگر سریال «قصه‌های مجید» گفت: پارتی بازی و باند بازی در عرصه بازیگری سبب شده رقابت واقعی بین هنرمندان صورت نگیرد و انتخاب‌های نقش آفرینان بر اساس شایستگی‌ها انجام نشود.
مهدی باقربیگی در گفت‌وگو با میزان پیرامون عدم حضور در عرصه بازیگری گفت: پارتی بازی و باند بازی در عرصه بازیگری سبب شده رقابت واقعی بین هنرمندان صورت نگیرد و انتخاب‌های نقش آفرینان بر اساس شایستگی‌ها انجام نشود، امیدوارم با تغییراتی که در ساختار مدیریتی صداوسیما صورت گرفته بتوانیم شاهد حرکت‌هایی نو درجهت افزایش کیفیت تولیدات مختلف دررسانه ملی باشیم.
بازیگر مجموعه «قصه‌های مجید» پیرامون آخرین فعالیت‌های هنری خود اظهار داشت: درصدد تولید برنامه‌ای برای گروه سنی کودکان هستم که در آن خاطرات کودکی خود را درقالب نمایش ارائه خواهم داد همچنین درساخت آن نگاهی به مجموعه نوستالژیک قصه‌های مجید برای کودکان امروز نیز خواهد شد.
این بازیگر تلویزیون پیرامون راز ماندگاری یک بازیگر بیان کرد: آنچه که یک بازیگر را ماندگار می‌کند طبیعتا فقط در شخصیت پردازی در آثار نمایشی خلاصه نمی‌شود بلکه مردمی بودن یک بازیگر است که او را در این عرصه متعالی و ماندگار می‌کند و قطعاً هنرمندی که قلبش با مردم باشد هیچگاه از یاد نخواهد رفت چراکه به واسطه همین مردم و حمایت‌های آنان است که می‌تواند ماندگار شود اگر بخواهیم نگاهی تخصصی به مقوله موفقیت بازیگران در آثار نمایشی داشته باشیم می‌توان مدعی شد تعامل بازیگر در راستای خلق شخصیت‌های فیلمنامه با کارگردان و حتی نویسنده است که سهم موثر و شاخصی در موفقیت او در عرصه بازیگری خواهد داشت.
باقربیگی به نقش موثر فیلمنامه در خلق آثار خوب عنوان کرد: نوع قصه و حتی گروه تولید در یک پروژه سهم مهم و تاثیرگزاری در موفقیت و فاخر شدن یک اثر نمایشی دارد و به طور کل فیلمنامه، داستان و موضوع همچون بذری می‌مانند که اگر خوب کاشته نشوند قطعاً محصولی مطلوب و با کیفیت نخواهیم داشت پس معتقدم دریک پروژه از تدارکات گرفته تا تک تک عوامل بسان زنجیری هستند که کوچک‌ترین خدشه به گوشه‌ای از آن می‌تواند آثار مخربی بربدنه کیفیت و محتوای آثار نمایشی ایجاد کند.
بازیگر سریال «قصه‌های مجید» با اشاره به وضعبت سینما تصریح کرد: این روز‌ها که جامعه با مشکلات اقتصادی ناشی از کرونا دست و پنجه نرم می‌کند قطعا سینما جایگاه قبل خود را نخواهد داشت چراکه اگر خانواده‌ای بخواهد اثری را در سینما به تماشا بنشیند باید هزینه را متحمل شود که شاید به لحاظ اقتصادی برایش معقول نیست بنابراین اگرچه سینما بستر امنی است، اما نمی‌تواند همچون گذشته در سبد تغذیه فرهنگی و هنری خانواده قرار داشته باشد از این رو می‌بایست مدیریتی کلان صورت گیرد و آدم‌های دلسوزی بیایند و نقش سینما را پررنگ‌تر کنند علی رغم اینکه معتقدم فعالیت شبکه‌های نمایش خانگی نمی‌توانند موانعی برای فعالیت سینما به حساب بیاید چرا که رقیب شمردن این دو نگاه و عقیده‌ای منطقی و زیربنایی به حساب نمی‌اید، چون در این صورت باید همه رسانه‌ها را رقیب تئاتر که به نوعی اولین هنر نمایشی است دانست و معتقدم حرکت موازی و اصولی سینما و رسانه‌های خانگی نیازمند توجه دقیق و همه جانبه است.