سلام آقای رئیس‌جمهور؛ پدر را دریابیم
امروز رئیس‌جمهور میهمان اصفهان است، میهمانی که بارها به تغییر افتاد و تاخیرتا وقتش که رسد، انجام شود و البته میزبانی اصفهان برقرار بود برای هر زمان. رسم است رئیس‌جمهور به هرکجا که رود، فهرست مشکلات لیست می‌شود.
اصفهان امروز - علیرضا صلواتی
امروز رئیس‌جمهور میهمان اصفهان است، میهمانی که بارها به تغییر افتاد و تاخیرتا وقتش که رسد، انجام شود و البته میزبانی اصفهان برقرار بود برای هر زمان. رسم است رئیس‌جمهور به هرکجا که رود، فهرست مشکلات لیست می‌شود.
از نرخ بیکاری تا صنعت، کم‌آبی و کشاورزی، کمبودهای فرهنگی، بافت فرسوده و فهرستی که اگرچه «سر» دارد، لیکن «ته» ندارد و اصفهان هم از این قاعده مستثنی نیست. علی‌رغم صفت ناچسب برخوردار که بر ساحتش نشانده‌اند، در خیلی از امور جامانده و درمانده. در خیلی از موضوعات اگرچه اول و دوم است اما نوبتش که فرارسد این اولی و دومی از آخر می‌شود. خیلی‌ها نمی‌دانند که همت‌آباد دارد و حصه و ۲۴ متری، اما چهارباغ دلشان را برده است. نمی‌دانند که حتی مرکز شهرش خیلی وقت‌ها آب ندارد، اما بخشش بی‌منتها دارد، یزد باشد یا قم فرقی نمی‌کند، به کارون برود یا جای دیگر.
و این بار اصفهانی‌ها دریافته‌اند که نباید آن حرف اصلی را یادشان برود. مشکلات کم ندارند، از حاشیه‌نشینی و بافت فرسوده تا شبکه‌های شکننده آب و فاضلاب و ... . اما فهمیده‌اند که اگر همه آنها و مواهب دنیا را هم داشته باشند، اما زاینده‌رودشان خشک باشد، مثقالی ارزش ندارد. چرا که زاینده‌رود، پدرانه، علی‌رغم برکات فراوانی که برای فلات مرکزی از بدو زایش ۴۲ هزارساله‌اش، زندگی بخشیده و خم به ابرو نیاورده! هرآنچه توانسته‌اند، بر دوشش گذاشته‌اند، اگرچه قامتش خمیده شده، اما هنوز سکوت خود را نشکسته و لب به اعتراض نگشوده؛
پدر است دیگر. اما این بار فرزندان زاینده‌رود فهمیده‌اند که این پدر دیگر تاب و توانی ندارد. فهمیده‌اند که شهر بی‌پدر هرچه لذت و زیبایی هم داشته باشد، اگر او را نداشته باشند، ارزشی ندارد.
زاینده‌رود تکیه‌گاه نصف جهان است.
نه!
یزد و کرمان و چهارمحال و قم و کاشان را یادم رفت.
نه!
ایران را فراموش کردم که بگویم که تمدن ایران‌زمین است.
زاینده‌رود را دیگر نه برای انتقال آب می‌خواهند؛ نه برای اشتغال و رزق‌وروزی، نه برای صنعت، نه برای کشاورزی و نه برای هیچ هدف مادی و معنوی دیگر. حتی برای لذتشان هم نمی‌خواهند و قید لب آب را زده‌اند. او را برای زنده ماندن یک تمدن می‌خواهند. تمدنی که نه ایران که دنیا به آن افتخار می‌کند و تاریخ به احترامش قیام می‌کند و کلاه از سر برمی‌دارد.
آقای رئیس‌جمهور!
اجازه دهید سایه این پدر بر سر این دیار مستدام باشد
ناله‌اش را بشنوید
دردش را درمان کنید
سلول‌های سرطانی‌اش را از او دور کنید
و نسخه‌ای بپیچید که تا ابد به نام و نشان و وجود این پدر، افتخار کنیم.
طرح محمدرضا ایزدی- اصفهان امروز