آموزش‌وپرورش به اندازه تمام کابینه وسعت دارد درحالی‌که اکثر مشکلات پیش رو در همین ابر وزارتخانه چمباتمه زده تا بخش اعظمی از بودجه را هضم کند.
حسن روانشید |یک سالی می‌شود که دولت سیزدهم با کوله باری از آرزوهای بهینه وارد میدان شده تا ظرف یک بازده زمانی چهارساله همه مشکلات موجود را در هفده وزارتخانه که یکی از آن‌ها یعنی آموزش‌وپرورش به اندازه تمام کابینه وسعت دارد را حل‌وفصل کند درحالی‌که اکثر مشکلات پیش رو در همین ابر وزارتخانه چمباتمه زده تا بخش اعظمی از بودجه را هضم کند. اعم چهل‌وسه سال گذشته را باید به چالش در آموزش‌وپرورش اختصاص داد زیرا نه‌تنها نتوانسته است علی‌رغم همه پشتیبانی‌های اقتصادی و اجتماعی از سوی نظام و آحاد جامعه وظیفه خود را بدون اتکا به کلاس‌های تقویتی و جیب اولیای دانش آموزان و خیرین مدرسه‌ساز و دیگر کمک‌های مردمی ازجمله شهریه‌های چندمیلیونی به انجام برساند بلکه در مواردی پاشنه آشیل فرهنگ نیز شده است تا برای مافیای مدارس غیرانتفاعی خانگی خوراک تأمین شود و همچنین کلاس‌های فوق‌برنامه و تدریس‌های خانگی
که همگی به گروه‌های خاصی از این قشر ارتباط دارد، پرمشتری باشند! راهکارهای جدید بسیار آسان و دستاوردی پرمنفعت دارد زیرا مدیران پایین‌دستی که سال‌ها از لیدرهای فوق‌برنامه و غیرانتفاعی بوده و حق‌التدریس‌های خانگی آن‌ها با دلار محاسبه می‌شد حالا که به دوران بازنشستگی نزدیک می‌شوند و یا قبلاً به این افتخار نائل گردیده‌اند با یک حرکت کیش‌ومات بار دیگر به میدان برگشته و در مقام‌هایی چون مدیرکل ظاهر می‌شوند و ضمن استراحتی میان‌پرده پس از سپری شدن یک دوره میان‌مدت با حقوقی بالاتر و قابل‌توجه به خیل فرهیختگان پیوسته تا در آن‌سو بتوانند مدارس غیرانتفاعی و کلاس‌های فوق‌برنامه را همچنان سر پا نگه دارند زیرا ادامه زندگی هزینه‌های خود را دارد! شورای عالی انقلاب فرهنگی طرح کنکور 40 درصدی و سابقه تحصیلی کلاس دوازدهم 60 درصدی را به‌منظور پذیرش قطعی دانشجو درست در بحبوحه کنکور و التهاب‌های این روزها به تصویب نهایی رساند درحالی‌که دانش آموزان دبیرستانی سال آخر را در بحران کرونا سپری کرده و هنوز هم نگرانی‌های آن را با خود دارند که البته معلوم نیست پاسخ سوألات بی‌جوابی همچون تکلیف داوطلبان دیپلم قبل از سال ۸۵ که بدون هیچگونه
سوابق تحصیلی هستند در این میان چه خواهد بود؟ اما از آن‌سو باید به سردرگمی‌های مفرط نهاد آموزش‌وپرورش اشاره کرد که چگونه در انتخاب مدیران از چهره‌های جوان و باانگیزه استفاده نمی‌شود و بازهم به سراغ کسانی می‌روند که دیگر توانی برای اداره این مجموعه حساس و استراتژیک در بحران فشارهای موجود ندارند تا آن‌ها نیز مدیران پایین‌دستی خود را از میان کسانی انتخاب کنند که طی این سال‌ها به روغن‌سوزی افتاده و حالا می‌طلبد تا در گوشه‌ای نشسته و تنها به امضای مدارک موجود در کارتابل‌ها بپردازند! خوشبختانه در پهنه آموزش‌وپرورش کشور، استان‌ها، شهرستان‌ها، بخش‌ها و واحدهای آموزشی با وجود فرهنگیان فرهیخته و پرتوان با قحط‌الرجال روبرو نیست و می‌توان مدیران کلیدی را از میان آن‌ها و بخصوص جوانانی انتخاب کرد که انرژی لازم را برای تلاش شبانه‌روزی دارند و قطعاً از تجربه‌های قبلی نیز استفاده می‌کنند و برای همکاری در قسمت‌های مختلف دید جوان‌پسند خواهند داشت درحالی‌که این اتفاق برای دولت سیزدهم و بخصوص در نهاد آموزش‌وپرورش نیفتاده تا عطف به ما سبق کنند و مدیران را از میان کسانی انتخاب نمایند که تمام انرژی موجود را طی سه دهه قبل هزینه
کرده‌اند و امروز تنها در اندیشه تکیه زدن به صندلی تنبلی بوده و لا محاله برای همکاری از دوستان و همکاران و کسانی بهره می‌برند که رفیق گرمابه و گلستانشان بوده‌اند. اداره کردن بیش از دوازده میلیون دانش‌آموز و صدها هزار فرهنگی فرهیخته بخصوص پس از سپری شدن بحران کرونا و شروع مجدد آموزش در سطح کشور نیازمند نیروهای بالقوه و بالفعلی است که توان و انرژی و انگیزه‌های لازم را در خود سراغ داشته باشند و امروز متأسفانه اکثریت بالاتفاق انتخاب‌ها فاصله زیادی با واقعیت دارند؛ بنابراین ضرورت دارد تا وزیر آموزش‌وپرورش با فرصت ایجادشده دوماهه به باز شدن واحدهای آموزشی نسبت به بازنگری در مدیران کل استان‌هایی که با دوران تلاش و جوانی فاصله گرفته‌اند، اقدام و قبل از شروع سال تحصیلی 1402-۱۴۰۱ به ایجاد تحول در آن بپردازند تا با شروع و ضمن سال تحصیلی آینده با چالش‌های نوظهور مواجه نشوند.
