تفاهم لازمه تعامل
جهانی که در آن زندگی میکنیم و پیش روی ما قرار دارد، جهانی است که در آن روزبهروز مرزهای فیزیکی کشورها کمرنگتر و کماهمیتتر شده و جایگاه همکاری و تعامل بین ملتها و دولتها اهمیت بیشتری پیدا میکند.
اصفهان امروز - ایمان حجتی| جهانی که در آن زندگی میکنیم و پیش روی ما قرار دارد، جهانی است که در آن روزبهروز مرزهای فیزیکی کشورها کمرنگتر و کماهمیتتر شده و جایگاه همکاری و تعامل بین ملتها و دولتها اهمیت بیشتری پیدا میکند. امروزه جهان و جهانیان با مسائل مشترکی روبرو هستند که در مواردی کل بشریت را تهدید میکند و لزوم همکاری و هماهنگی همه کشورها و انسانها برای چنین بحرانهایی بیشازپیش اهمیت دارد. در سالهای اخیر کرونا بهعنوان بحرانی سراسری با ابعاد جهانی که دنیا را در زمینههای گوناگون تحتتأثیر قرار میداد تجربه کردیم؛ آن هم در شرایطی که کمتر تصور میشد در حوزه بهداشت با انتشار یک ویروس، دنیا مانند قرنهای گذشته دچار چنین مشکل و چالش دامنهداری شود؛ اما دیدیم که با مقیاس وسیع و اثرگذاری شدیدی اتفاق افتاد. در همین راستا بحرانهای زیستمحیطی از جمله گرمشدن کره زمین و بحرانهایی که در اثر آن به وجود میآید یا بحران دسترسی به منابع آب شیرین و بحران غذا که همواره چالش بزرگی بوده، از جمله اولویتهایی هستند که به ما یادآوری میکنند در خارج از مرزهای جغرافیایی، بشریت با مسائل مشترکی روبرو است و هرچه پیش رود نیز بیشتر با آنها مواجه خواهد شد و راه برونرفت از آن همیاری بهجای خودیاری است.
راه دوری نرویم، جنگ روسیه و اوکراین به ما نشان داد طبق اثر پروانهای دورترین نقاط دنیا با فاصله بسیار زیاد از محل جنگ سربازان روسی و اوکراینی از این جنگ تاثیر پذیرفتند. قیمت حملونقل، غذا و غیره در دنیا تغییر کرد و منجر به بحرانهای اقتصادی در کشورهای مختلف و از جمله در کشورهای غربی شد. همه اینها نشان میدهد که بشر روزبهروز با بحرانهای مشترک جهانی روبرو میشود و بر اساس اثر پروانهای تاثیر اتفاقات بهسرعت تکثیر میشود. امروز با جهان پیوستهای مواجه هستیم که با برخورد منفرد و خارج از همکاری و تعامل سازنده نه میتوانیم بر بحرانها غلبه کنیم و نه از فرصتهای آن بهرهمند میشویم، فرصتهایی که از یک سو توسعه اقتصادی کشور و رونق بیشتر بنگاهها را به همراه خواهد داشت و از سوی دیگر، زمینه رشد و شکوفایی و تحقق امنیت پایدار را فراهم میکند. ما جزئی از یک کل بزرگتر هستیم که نه بدون وجود سایر قسمتها میتوانیم رشد کنیم و نه سیستم بدون ما کامل است. صرفا با فهم صحیحتر نقطه اتصال و جایگاهمان در جهان میتوانیم زمینه نفع متقابل خود، دیگران و کل مجموعه را فراهم آوریم.