وران چهارساله دولت دهم بهترین فرصت را فراهم کرد تا ضمن افزایش قابل‌توجه مطالبه گری در جامعه فرهنگیان اصفهان و بخصوص بازنشستگان فرهیخته، مسئولان را متوجه این امر کند که درمانگاه فرسوده و بی‌خاصیت آن‌ها در یک ساختمان قدیمی و در حالی تخریب که بیش از نیم‌قرن مدرسه بوده جایگاه مناسبی برای امور بهداشتی نیست.
اصفهان امروز - حسن روانشید |دوران چهارساله دولت دهم بهترین فرصت را فراهم کرد تا ضمن افزایش قابل‌توجه مطالبه گری در جامعه فرهنگیان اصفهان و بخصوص بازنشستگان فرهیخته، مسئولان را متوجه این امر کند که درمانگاه فرسوده و بی‌خاصیت آن‌ها در یک ساختمان قدیمی و در حالی تخریب که بیش از نیم‌قرن مدرسه بوده جایگاه مناسبی برای امور بهداشتی نیست. زیرا علاوه بر این مشکلات به یک بازار مکاره جهت ارائه‌دهندگان خدمات پزشکی و پاراکلینیکی تبدیل شده بود تا هرکدام از قسمت‌ها کالا و خدمات درمانی خود را به نرخ روز ارائه دهند. بنابراین تصمیم گرفته شد در حاشیه بلوار معلم و مقابل اداره کل آموزش‌وپرورش استان با استفاده از زمین‌های بلااستفاده دبیرستان شهدای ادب قسمتی را به این امر اختصاص دهند و درمانگاهی درخور فرهنگیان احداث نمایند که خوشبختانه نقشه و اعتبار سفت‌کاری آن
توسط اداره کل نوسازی مدارس با مساعدت وزارت خانه تأمین و شروع به ساخت شد اما عمر دولت دهم وفا نکرد و دولت بعدی نیز نگاه خود را از این مسئله مهم برگرفت تا همچون بی‌توجهی به تکمیل طرح ملی مسکن مهر این درمانگاه نیمه کار هم به حال خود رها شود! خاک غربت طرح سفت‌کاری شده در حال فرسودگی را به مدت ۵ سال یعنی تا اواخر دولت یازدهم در برگرفت تا بالاخره فشارهای رسانه‌ای و شروع تبلیغات برای به دست آَوردن کرسی ریاست جمهوری دولت دوازدهم متولیان را بر آن داشت ظرف شش ماه این بنای نیمه‌کاره را از این وضعیت خارج و نازک‌کاری و تجهیز و تکمیل کنند تا پیش از انتخابات افتتاح شود و محل قبلی تعطیل و بازار مکاره خدمات پزشکی به فرهنگیان هم از میان برود و گروه‌های تازه‌نفس با مدیریت و هیئت‌مدیره جدید مشغول به کار شدند. این اتفاق خوب در بهار سال ۱۳۹۶ به وقوع پیوست تا هزاران فرهنگی و خانواده‌های آن‌ها بتوانند پس از عمری با یک درمانگاه شبانه‌روزی مجهز به پیشرفته‌ترین امکانات به معالجات خود پرداخته و بازنشستگان نیز برای همیشه خیالشان ازاین‌جهت آسوده باشد. هیئت‌مدیره و مدیریت جدید که قبل از افتتاح به‌خوبی آزموده شده بودند توانستند نزدیک به
پنج سال تمام امکانات مطلوب را با تسهیلات به نسبت قابل‌قبول برای این جامعه فرهیخته و خانواده آن‌ها فراهم کنند تا جایی که دستگاه‌های مختلف دولتی و غیرفرهنگی نیز متمایل به استفاده از آن بودند زیرا در سطح کشور و بخصوص در مجموعه وزارت آموزش‌وپرورش در شرایط خوبی بود. با این اوصاف به نظر می‌رسید دست‌اندرکاران دولت سیزدهم به استناد روایت «و لم یشکر المخلوق، لم یشکر الخالق» ضمن قدردانی و سپاسگزاری از این تجربه و فارغ از همه خط و خطوط بازی‌ها و عنایت به نکات مثبت و رضایت نسبی جامعه فرهنگیان مساعدت کنند تا همچنان به کار خود ادامه دهند اما این اتفاق نیفتاد زیرا حدود سه ماه است ضمن یک تغییرات عمده شرایط پیشین در این مجموعه تغییر کرده است تا بار دیگر بعضی پیمانکاران جای پای تازه‌ای پیدا کنند و درحالی‌که پانزدهم تیرماه قراردادشان به پایان رسیده همچنان به حضور خود به بهانه ارائه خدمات نیم‌بند که پزشکان و بخصوص متخصصان ارتوپدی از آن‌ها نخواسته‌اند، بپردازند! و برای دریافت هزینه‌های بالاتر از تعرفه‌های بخش دولتی و حتی خصوصی بیمار را نگران بیماری خود کرده و تشویق به انجام تصویربرداری‌های مازاد نمایند! اگرچه شایع است مدیریت
جدید که هنوز سه ماه از شروع به کارش نمی‌گذرد، استعفا داده و متولیان امر در آموزش‌وپرورش تلاش می‌کنند تا یکی از اعضای هسته مشاوره در بخش غربی حاشیه کلان‌شهر را راضی به پذیرش این سمت کنند اما بخش‌های مختلف همچنان در سطح پایین‌تر از قبل به خدمات خود ادامه می‌دهند و بخشی که در پایان سال گذشته توسط مسئول وقت تعطیل شده بود با چراغ سبز مدیریت جدید مجددا مشغول به کار شده تا روش‌های قبل را تکرار کنند! مدیران کلان و تصمیم گیران باید بدانند که ساختن یک مجموعه حقیقی یا مجازی بسیار سخت و زمان‌بر است اما می‌شود به‌آسانی و یک‌شبه آن را تخریب نمود. برکناری مدیریت فعال این واحد نمونه درمانی که به شهادت اکثریت فرهنگیان و بازنشستگان امتحان خود را در ۵ سال گذشته و بخصوص دوران پرالتهاب کرونا که حتی یک روز با تعطیلی مواجه نبود به‌خوبی پس داد. احتمالا به دلیل خط داشتن را نمی‌شود یک اقدام برگرفته از تفکر فرهنگی دانست زیرا درمانگاه یک مدرسه نیست که ساعت کاری داشته باشد و هرروز به بهانه آلودگی هوا، فصل تابستان، جمعه، عید و عزا و امثالهم تعطیل باشد بلکه یک مرکز شبانه‌روزی و اورژانس است و نیازمند نیروی‌های جوان و کارآمد و فعال است تا
به‌صورت تمام‌وقت در خدمت آن باشد. شاید سیاست‌ها اینگونه ایجاب می‌کند تا از کادر به‌جامانده از دولت قبل هرقدر هم که مثبت و فعال باشند استفاده نشود اما حداقل می‌توان از خدمتگزاران صادق و پرانرژی در میان کارکنان این درمانگاه که طی سنوات گذشته به امور اشراف پیدا کرده‌اند استفاده کرد تا شیرازه‌های یک مجموعه حساس پزشکی از هم نپاشد و بار دیگر درمانگاه نوین فرهنگیان به قبل از سال 1396 برگردد که اجرای این سناریوی تلخ چیزی جز محاسبات ناشیانه نیست!
