جزیره اصفهان
ند سالی هست که طنزی به‌صورت متن و تصویر در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست می‌شود که کل کشور را پوشیده از ابر نشان داده و اصفهان تنها بخشی از ایران است که بارشی ندارد. گویی این استان جزیره‌ای منفصل به شمار می‌رود.
|چند سالی هست که طنزی به‌صورت متن و تصویر در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست می‌شود که کل کشور را پوشیده از ابر نشان داده و اصفهان تنها بخشی از ایران است که بارشی ندارد. گویی این استان جزیره‌ای منفصل به شمار می‌رود.
این موضوع از سوی اصفهانی‌ها به‌عنوان گلایه و از سوی برخی دیگر به‌صورت طعنه مطرح می‌شود. اما در دل این روایت، واقعیتی تلخ به چشم می‌خورد. اصفهان در مرکز، قطب بسیاری از فعالیت‌های کشور و استانی راهبردی است. کریدور حیاتی حمل‌ونقل و ترانزیت شمال - جنوب و شرق - غرب است و به‌رغم توسعه کنارگذرهای جدید هنوز هم بار آلودگی و حادثه‌ای این رفت‌وآمدها به اصفهان تحمیل شده و درعین‌حال منافعی برای استان ندارد. از سوی دیگر همین استان پهناور از حداقل امکانات حمل‌ونقل ریلی مسافری و پروازهای منظم به سراسر کشور محروم است. صنایع بزرگ و زیرساختی مانند فولاد، سیمان، پالایش نفت، پتروشیمی، نیروگاه و تعداد زیادی از موارد مشابه در استان فعال هستند و از منابع استان استفاده و هوا را آلوده می‌کنند و بخش زیادی از شاغلان آنها نیز از مهاجران عزیز استان‌های گوناگون تشکیل شده‌اند. سهام این شرکت‌ها به سهام‌دارانی از سراسر کشور اختصاص دارد و حتی مالیات و عوارض پرداختی آنها نیز به عدالت به استان باز نمی‌گردد. جریان طبیعی آب زاینده‌رود بر اساس شیوه‌های درست زیست‌محیطی و تاریخی با مداخله‌های سیاسی و غیرکارشناسی در کنار لابی‌های گوناگون دست‌کاری شده و امروز بالادست و استان‌های خارج از حوضه زاینده‌رود از مواهب این رود بهره‌مند هستند و مردم اصفهان در حسرت جاری بودن این رود، با حمله ریزگردهای سمی گاوخونی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. از این نمونه‌ها برای اصفهان فراوان وجود دارد و اصفهان ستیزی سبب شده در سطوح گوناگون دولت و نهادهای تصمیم‌ساز نیز به‌سختی برای حل بحران‌های اصفهان همکاری و مساعدت شود.
نتیجه این روند چندین ساله، محیط‌زیست در حال سقوط استان، ریزگرد، خشکسالی، فرونشست، خروج سرمایه‌های انسانی از استان، کاهش سرمایه‌گذاری، عدم تعریف و تخصیص مناسب بودجه‌های عمرانی و موارد گوناگون مشکل‌آفرین برای حال و آینده استان بوده است. در چنین شرایطی آنچه به دست بی‌تدبیری بر سر اصفهان فرود آمده است، صورت بلندمدتی از بحران‌های آتی را هم به استان تحمیل خواهد کرد. شاید بخشی از مسائلی مانند اشتباه شدن پیش‌بینی‌ها برای بارش مونسون در اصفهان نیز به شرایط انسان‌ساخت مرتبط با محیط‌زیست و کاهش شدید رطوبت در شهر و استان ناشی از قطع جریان زاینده‌رود، افت آب‌های زیرزمینی و گرمای ناشی از تابش بر سطح خاک و مصارف مرتبط با انرژی‌های فسیلی باشد. اما هر چه هست، استان اصفهان برادری سخت‌کوش و وفادار برای همه استان‌ها بوده و بار حیات و توسعه آنها را به دوش کشیده است. اکنون با حصار کشیدن دور این جزیره، اگر در یک حرکت ملی برای حل مشکلات اصفهان و مقابله با بحران‌ها اقدام فوری انجام نشود، خورشید آرام‌آرام بر تمدن کهن نصف جهان غروب خواهد کرد.
