طبق عادت همیشگی گوشی تلفن را از روی میز برمی‌دارد و برای مسیر سرویس مورد نظر را ثبت می‌کند. از خانه خارج می‌شود و خودرویی را در حاشیه پیاده‌رو می‌بیند که جوانی خوش‌پوش پشت فرمان نشسته تا با دیدن او که به آن‌سو می‌رود درب صندلی عقب ماشین را کامل باز می‌کند تا سوار شود.
اصفهان امروز - حسن روانشید | طبق عادت همیشگی گوشی تلفن را از روی میز برمی‌دارد و برای مسیر سرویس مورد نظر را ثبت می‌کند. از خانه خارج می‌شود و خودرویی را در حاشیه پیاده‌رو می‌بیند که جوانی خوش‌پوش پشت فرمان نشسته تا با دیدن او که به آن‌سو می‌رود درب صندلی عقب ماشین را کامل باز می‌کند تا سوار شود. این اقدام راننده آژانس برایش تازگی دارد و دلچسب است از این نظر موقع سوارشدن سلام می‌کند و راننده هم محترمانه جواب می‌دهد و صبح‌به‌خیر می‌گوید. دیگر از آن بی‌حوصلگی بعضی از رانندگان آژانس‌ها خبری نیست که پخش خودرو با آهنگی ملایم از والس فضا را مناسب کرده است. راننده ماشین را روشن و با آرامش خاصی توأم باادب و نزاکت و رفتاری مناسب با سرویس دیگر مسیر را طی می‌کند. هرگز سبقت نمی‌گیرد و لایی نمی‌کشد و حتی بوق هم نمی‌زند. کنجکاوانه و مؤدبانه می‌پرسد:
ببخشید آقا انگار شما این‌کاره نیستید؟! راننده که چهره‌ای بشاش و مرتب دارد با لبخندی ملیح از درون آینه به مسافر نگاه می‌کند و جواب می‌دهد: از پدرم استفاده می‌کنم، چون بیکار هستم تا حوصله‌ام سر نرود و درآمد مختصری هم کسب کنم. کنجکاویم بیشتر می‌شود تا بپرسم چرا بیکارید؟ بازهم در آینه نگاه می‌کند و همانطور که با آرامش در حال رانندگی است می‌گوید: شما برایم کاری بهتر از این سراغ دارید؟ آخر من دکترای محیط‌زیست دارم و خدمت هم رفته‌ام اما خوشبختانه نان‌خور ندارم تا بیش از این نگران باشم. ضمنا هیچ هنر دیگری هم ندارم که از آن استفاده کنم، سن و سالم هم از سی گذشته و می‌رود تا از جوانی وارد میانسالی شوم و کمتر دختری حاضر است با این شرایط همسر من شود؛ بنابراین آخرین راه همین است تا روزها را به رانندگی در آژانس بپردازم و شب‌ها را نیز به مطالعه آنچه خوانده‌ام که از ذهنم بیرون نرود! آمارها می‌گویند میزان تحصیلکرده های فاقد شغل نسبت به کم‌سوادان و بی‌سوادان بیشتر شده است که افراد دارای تحصیلات عالیه شانس کمتری برای پیدا کردن شغل مناسب داشته باشند؛ زیرا در زمان ۱۶ سال تحصیل خود، فرصت‌های شغلی مناسب را ازدست‌داده‌اند و یا
مدرسه و دانشگاه کسب توانمندی لازم و فراگیری حرفه را برای آن‌ها به جهت پاسخگویی به نیاز بازار کار در جامعه گرفته است. همیشه مهارت‌آموزی به دانش آموزان از پاشنه آشیل‌های همه دولت‌ها بوده است چنانکه رهبر انقلاب نیز بارها به آن تأکید داشته‌اند که آخرین مورد در دیدار معلمان و فرهنگیان بود تا اینگونه عنوان کنند «یک مسئله هم، مسئله‌ی مهارت‌آموزی است که من قبلاً هم روی این تکیه کرده‌ام؛ یعنی یافته‌های علمی را در عمل پیاده کردن و تحقّق دادن و این را به دانش‌آموز و جوان و دانشجو یاد دادن؛ که البتّه مرکز اصلی‌اش آموزش‌وپرورش است، یعنی از دبیرستان باید شروع بشود، از مدرسه باید شروع بشود. اگر روح مهارت‌یابی در جوان زنده شد، یعنی یاد گرفت که یافته‌ی علمی را بتواند تحقّق عملی ببخشد، آن وقت این خیلی برکات در آینده خواهد داشت.» زمانی که دولت اولین جلسه شورای عالی آموزش و تربیت فنی حرفه‌ای و مهارتی در دولت سیزدهم برگزار گردید محمد مخبر معاون اول رئیس‌جمهور توجه مشاغل آینده و همچنین آینده مشاغل را دو نکته کلیدی در سرمایه‌گذاری و آموزش نیروهای انسانی در کشور برشمرد و گفت: «باید اشتغال‌زایی در راستای آموزش مهارت‌های فنی و
حرفه‌ای و نیازهای واقعی بازار کار داخلی و جهانی جهت‌گیری شود تجربه دنیا در سال‌های گذشته نشان داده است که آموزش مهارت‌های فنی و حرفه‌ای و همچنین مهارت افزایی مهمترین منبع خلق ثروت در کشورها بوده است. بنابراین باید نیروی کار متخصص متناسب با مشاغل آینده از مقاطع تحصیلی ابتدایی در آموزش‌وپرورش تا دانشگاه‌های کشور تربیت شوند. آموزش مهارت‌های فنی و حرفه‌ای در زمینه‌های فناوری اطلاعات و همچنین نیروی کار متخصص سهم بسزایی در مشاغل آینده ایران و جهان دارد. باید درزمینه تربیت نیروی متخصص در بنگاه‌های کوچک اقتصادی و همچنین مشاغل خانگی سرمایه‌گذاری اساسی شود چرا که طبق آمار در کشورهای پیشرفته و درحال‌توسعه بیشترین توجه برای رشد و توسعه اقتصادی در این زمینه‌ها انجام شده است و ایران با توجه به ظرفیت و پتانسیل بالای نیروی انسانی می‌تواند از این فرصت به‌خوبی استفاده نماید. » زیربنای آنچه گفته شد را تنها تغییر نگاه به مهارت و مهارت‌آموزی است که به‌طور حتم بیش از نمره و معدل و حتی مدرک اهمیت دارد، بنابراین پرورش نسل کارآمد که بتواند آینده روشنی را برای کشور رقم بزند تنها افزایش مهارت دانش‌آموز و دانشجو در نظام کلان آموزشی
کشور است که امروز بسیار ضعیف به نظر می‌رسد توجه به کسب مدارک و مدارج عالیه جای خود را با تجربه و فراگیری نوآورانه عوض کرده است که دکترای محیط‌زیست پشت فرمان تاکسی بنشیند! ادامه دارد
