ذوب‌آهن ساخته تارتار؛ تسلیم‌ناپذیرو مقاوم

اصفهان امروز - امیرحسین احتشامی

ذوب‌آهن ساخته‌وپرداخته مهدی تارتار را باید ستود. تیمی که تا پای جان می‌جنگند و حتی 10 نفره شدن هم ذره‌ای از انگیزه‌هایش کم نمی‌کند. گاندوها شنبه‌شب مقابل پرسپولیس اندکی هم پا پس نکشیدند و با این کرد نزدیک به 43 دقیقه با یک بازیکن کمتر بازی کردند اما ایستادند تا از نخستین بازی لیگ 22 حداقل یک امتیاز به جیب زنند. جدال ذوب‌آهن با پرسپولیس همواره نبردهای جذاب و تماشاگرپسندی از آب درآمده و به‌ویژه در دو فصل اخیر و با حضور مهدی تارتار بروی نیمت ذوب‌آهن حساسیت دوچندانی هم پیداکرده است. مربی که ترسی از این‌که بگوید یک پرسپولیسی اصیل است، ندارد و همین موضوع، زمان رویارویی تیم‌هایش با حریف سرخپوش تهرانی برایش دردسرساز می‌شود. فصل گذشته هم تارتار متهم به این می‌شد به تیم محبوب راه می‌دهد درحالی‌که اتفاقات پیش‌آمده در زمین‌بازی چیز دیگری را نشان می‌داد. بر این اساس طبیعی بود بازی شنبه‌شب این دو تیم هم متاثر از این حاشیه‌ها باشد. نبردی که برای مهدی تارتار نوعی اعاده حیثیت تلقی می‌شد تا خط بطلانی بکشد بر هرآنچه در برخی اذهان نقش بسته بود. سرمربی ذوب‌آهن برای این‌که ثابت کند با وقتی سرمربی تیمی است تنها برایش موفقیت همان تیم مهم است و گرایش‌های رنگی‌اش نمی‌تواند مانع انگیزه‌هایش باشد با تمام قوا شاگردانش را راهی میدان نبرد کرد. تارتار که به دلیل اخراج در بازی پایانی هفته آخر لیگ 22 باید از روی سکوها جدال شاگردانش را در ورزشگاه فولادشهر دنبال می‌کرد متفکرانه از جایگاه ویژه نظاره‌گر بازی شد. البته تارتار در این تنهایی تنها نبود چراکه همتایش در پرسپولیس یعنی یحیی گل محمدی هم مجبور بود از روی سکوها جریان بازی را دنبال کند. با این شرایط ذوبی‌ها مقابل حریف نامدار تهرانی صف‌آرایی کردند تا نخستین بازی خودشان در لیگ فصل جاری را انجام دهند. ترکیب اولیه بازی نشان می‌داد تارتار با شناخت کافی از حریف تیمش را آرایش داده است. تیمی که ابتدا به فکر حفظ دروازه خودی بود و نیم نگاهی هم به ضدحمله ها داشت. استفاده از باقرپسند در خط حمله که از سوی سجادآشوری و امیرحسین جدی حمایت می‌شد نشانه‌های واضحی از تاکتیک تارتار بود. در این میان هافبک‌های ذوب‌آهن باید در تجمع در میانه زمین اجازه بازیسازی را از بازیکنان میانی پرسپولیس می‌گرفتند و با بازی تخریبی برنامه تاکتیکی حریف را برهم می‌زند. تارتار همچنین بازیکنانش را توجیه کرده بود که نباید فضا کافی در اختیار ستاره‌های خلاق پرسپولیس همچون مهدی ترابی، سعید صادقی و سروش رفیعی قرارداد چراکه این بازیکنان توانایی ارسال پاس‌های عمقی هدفمند رادارند و می‌توانند مهاجمان تیمشان را تغذیه کنند. پرس شدید بازیکنان پرسپولیس در نیمه زمین و عقب بازی کردن خط دفاعی ذوب‌آهن باعث شده بود تا بازیکنان میهمان به کناره‌ها متمایل شود و این درست همان چیزی بود که سرمربی ذوب‌آهن می‌خواست. رفتن به کناره‌ها و ارسال‌های بلند برای ذوبی‌ها نعمتی بود چراکه با توجه به حضور دو مدافع سرزن همچون محمد قریشی و آرمان قاسمی که بروی بازی هوایی تبحر خاصی دارند خط کمتری متوجه دروازه میزبان می‌کرد. نگاهی به جریان بازی هم نشان‌دهنده این موضوع است و اغلب ارسال‌های پرسپولیسی‌ها با ضربات سر همین دوبازیکن برگشت داده می‌شد. البته بازی در کناره‌ها هم برای شاگردان یحیی گل محمد چندان آسان نبود چراکه نادر محمدی و پویا پورعلی خستگی‌ناپذیر مقابل وینگرهای میزبان ایستاند و به‌طور نسبی عملکرد موفقی داشتند. در این جا نباید از نقش صادق صادقی و سجاد جعفری هم غافل ماند. دوبازیکنی که با دوندگی بی‌امان جلوی دفاع تیمشان را پوشش داده و اجازه استفاده پرسپولیسی‌ها از توپ های دوم و سوم را نمی‌دادند. بر همه این جنگندگی‌ها بازیکنان باید اخراج نادر محمدی در دقیقه 52 بازی را هم اضافه کرد تا شیرینی‌ها تک امتیاز به‌دست‌آمده را بیشتر درک کرد. محمدی که با پرتاپ های بلند اوت به شهرت رسیده حتی در استفاده از این ترفند هم بازیکنان میزبان را دچار اضطراب کرد و زمانی که اخراج شد پرسپولیس‌ها نفسی به‌راحتی کشیدند. به‌هرحال ذوب‌آهن ساخته‌وپرداخته تارتار در همین بازی نخست لیگ 22 تیمی خستگی‌ناپذیر و مقاوم نشان داد تا دیگر رقیبان بروی نماینده باریشه اصفهان حساب جداگانه‌ای بازکنند. تیمی که حتی در لیگ پرحاشیه 21 هم شایستگی‌های بیشتری داشت و هرچند رتبه هفتمی را کسب کرد اما اگر اشتباهات سریالی داوری نبود چه‌بسا یکی دو پله هم بالاتر می‌آمد. حال ذوب‌آهن 22 با ترمیم نقاط ضعف و جذب بازیکنانی کم نام ونشان اما باانگیزه اهداف دیگری را دنبال می‌کند. ازجمله رتبه‌ای بهتر از لیگ فصل گذشته و حتی کسب سهمیه آسیایی. هدفی که می‌تواند محقق شود به‌شرط آن‌که ذوبی در دیگر بازی‌ها هم همچون جدال با پرسپولیس بدون اشتباه و تسلیم‌ناپذیر ظاهر شوند.