نگاهی به نمایشگاه مجموعه عکس «آشنایی‌زدایی» در گالری دوران معاصر: اصفهان کمتر دیده شده
عصر جمعه 21 مردادماه 1401 کمی بالاتر از چهارراه نظر، وارد بن‌بست 13 که البته ننوشته بودند 1+12 شدم و طبق اعلام پوستر نمایشگاه، وقتی چشمم به تابلوی گالری «دوران معاصر» افتاد خوب نگاه نکردم که آیا این همان پلاک 5 قید شده در پوستر هست یا نه؟
عصر جمعه 21 مردادماه 1401 کمی بالاتر از چهارراه نظر، وارد بن‌بست 13 که البته ننوشته بودند 1+12 شدم و طبق اعلام پوستر نمایشگاه، وقتی چشمم به تابلوی گالری «دوران معاصر» افتاد خوب نگاه نکردم که آیا این همان پلاک 5 قید شده در پوستر هست یا نه؟ بدون هیچ پرسشی رفتم طبقه همکف و بین اشیای هنری و علاقه‌مندان به آثار هنری، دنبال عکس‌ها می‌گشتم که جناب آقای سهراب پرواز تشریف آوردند و خیلی مؤدبانه و محترمانه، سلامی کردند و تازه متوجه شدم برای دیدن عکس‌ها، باید یک طبقه دیگر بالا بروم. پله‌ها را گرفتم و در راه بالارفتن، ذهنم داشت برای خودش خیال‌بافی می‌کرد نوعی پیش‌داوری! داشت صد نوع تصویر می‌ساخت و حدس می‌زد که حالا با چه نوع عکس‌هایی روبرو خواهم شد. بالا که رفتم 21 عکس سیاه‌وسفید عکاس را دیدم که از اصفهان و اتفاقا از مکانهای آشنا و تاریخی گرفته شده بود مکان‌هایی که به‌ظاهر دیده بودم، درباره آنها خوانده بودم و گاهی جسارت کرده بودم و درباره آنها نوشته بودم؛ اما این عکس‌ها، آن مکان‌ها هم بودند و هم نبودند. کمتر این‌گونه و از این زاویه دید، این مکان‌ها را دیده بودم. برگشتم و بیانیه نمایشگاه را خواندم. کوتاه و کامل بود، درست مثل خود عکس‌ها. در این بیانیه آمده است: «این مجموعه با استناد به زوایایی که از عمومیت کمتری برخوردار هستند شکل‌گرفته است و کوششی در جهت درک جنبه زیبایی‌شناسانه و کشف رابطه‌ای تازه با مکانهای آشنا به‌واسطه غریب سازی ابژه‌هاست. صورت‌گرایان روس عادتِ ناشی از تکرار را چنین توصیف کرده‌اند که: اهالیِ شهرِ ساحلی، صدای امواج را نمی‌شنوند».
عکس‌ها را که دیدم با عکاس هم‌صحبت شدیم. سهراب پرواز متولد ۱۳۶۷ اصفهان و دانش‌آموخته کارشناسی ارشد رشته عکاسی خبری است. این مجموعه را در بین سال‌های 92 تا 96 کارکرده است. دغدغه‌های او در درست نشناختن میراث‌فرهنگی، در درست ندیدن شهرمان، در فراموش کردن حقایق نهفته در مکان‌ها قابل‌تأمل بود. این پنجمین نمایشگاه انفرادی این شاعر و عکاس است، پیش‌ازاین، او نمایشگاه‌های دیگری بانام‌های «اینجا کجای جهان است»، «پرانتز»، «ایران ۱۴۸۸»، «آی آدم‌ها» و «باد عقربه‌ها را جابه‌جا می‌کند» را در کارنامه کاری خودش داشته است و حالا از همه دعوت می‌کرد تا ذهن و زبان تا چشم‌ها و گوش‌های خود را شستشو بدهند و اصفهان را بارها و بارها نگاه کنند. مجموعه عکس «آشنایی‌زدایی» وی تا چهارشنبه ۹ شهریور ۱۴۰۱ در گالری دوران معاصر و در ساعت ۱۷ - ۲۱، مخاطب را با وجه ندیده اصفهان روبرو می‌کند. در ضمن از جناب آقای پرواز مجموعه شعرهایی چون «سخن بگو ببینمت» و «در آیینه زمان» نیز منتشرشده‌اند. او حتی در تغییر زاویه دید و در آشنایی‌زدایی هم با دوربینش نوعی شاعری کرده است. چشم‌هایم حالا یک غزل معاصر دیده بود و سرخوش از پله‌ها پایین آمد. وارد همان بن‌بست
که نام دیگرش «کیانجو» است، شدم و بعد پا در خیابان اصلی گذاشتم. چهارباغ بالا را دوباره نگاه کردم. چهارراه نظر را هم دوباره از زیر نگاه‌هایم عبور دادم. به نظرم می‌تواند همه این‌ها تازه باشند. می‌توان دنبال ناشناخته‌ها در همه شناخته‌شده‌ها گشت. حتی می‌توان پرسه زنی را به کلاس آموزشی برای خود تبدیل کرد ولی قبل از آن باید رفت و تلاش آقای پرواز را به‌خوبی دید.