اسکوچیچ در گوشه رینگ رسانه ها
نخستین نشست رسانه‌ای سرمربی جدید تیم ملی بیش از آن‌که به یک جلسه پرسش و پاسخ معمولی شباهت پیدا کند شکل محاکمه‌ای به خود گرفت.
امیرحسین احتشامی -اصفهان امروز:حضور پرشمار رسانه‌های در این نشست خبری و البته انبوه پرشمار پرسش‌هایی که حول‌وحوش این انتخاب غیرقابل‌هضم شکل‌گرفته بود. ظاهرا این انتخاب دور از ذهن نه‌تنها غالب اهالی فوتبال را قانع نکرده است بلکه اهالی رسانه به روند طی شده برای برگزیدن اسکوچیچ تردیدهایی جدی دارند. ازجمله این‌که گزینش سرمربی تازه‌وارد تیم ملی خارج از ارده فدراسیون فوتبال بوده و به‌طور غیرمعمولی انجام‌شده است. این پرسشی بود که در نشست خبری عصر یکشنبه بارها تکرار شد و اسکوچیچ هم در کمال خونسردی به آن پاسخ داد. او درباره انتقادها به نحوه انتخابش به‌عنوان سرمربی تیم ملی و نقش افراد غیر فوتبالی در این انتخاب گفت: «من درباره موضوعات پشت‌صحنه صحبت نمی‌کنم اما درباره دانش و شناختم از فوتبال ایران است که الان در خدمت شما هستم. شناخت من از فوتبال ایران نکته مهمی بود که فدراسیون فوتبال بر آن تکیه داشت.» البته این پاسخ دپیلماتیک هم باعث نشد تا ابهام‌ها پیرامون انتخاب اسکوچیچ به‌عنوان سرمربی تیم ملی برطرف شود. از سوی دیگر در این نشست خبری پرسشی پیرامون این موضوع مطرح شد که اسکوچیچ سابقه مربیگری در تیم ملی هیچ کشوری را ندارد و با کی روش و ویلموتس قابل‌مقایسه نیست. سرمربی تیم ملی به این پرسش هم‌چنین پاسخ داد: «این موضوع صحت دارد که من قبلا سرمربی تیم ملی دیگری نبودم. باید بگویم که تحصیلات من مرتبط با کاری است که انجام می‌دهم. در مسابقات و لیگ‌های اروپایی شرکت داشتم. در لیگ قهرمانان آسیا حضور داشتم و دانش و تجربه مربیگری من در سال‌های اخیر به اهدافم کمک می‌کند و در چهار کشور مختلف به پنج فینال رسیده‌ام. درباره تجربه‌ام در ایران باید بگویم که مربی تیم‌هایی در ایران بودم که آن‌طور که من می‌خواستم بازیکن صاحب‌نام نداشتند و بیش‌تر بازیکنان جوان بودند اما الان می‌توانم تمام مدلی که در فوتبال می‌بینم را در زمین پیاده کنم. در باشگاه‌ها و تیم ملی یک فوتبال انجام می‌شود و من برای این ورزش سال‌ها کارکردم.» اما پرسش چالش‌برانگیز دیگر از اسکوچیچ که این مربی کروات را به گوشه رینگ برد به سئوالی پیرامون ایجنت های فوتبال در ایران و نقش آن‌ها در فوتبال ایران ارتباط پیدا می‌کرد. پرسشی کنایه‌آمیز که پاسخ سرمربی پیشین نفت آبادان به این پرسش هم تا حدودی سیاستمدارانه بود: «انتظار این سوال را نداشتم. من در دو دانشگاه و یک آکادمی فعالیت می‌کنم. در کرواسی و اسلوونی چهار جام را کسب کردم. مجموعه النصر عربستان و فولاد ایران را در لیگ قهرمانان آسیا هدایت کردم اما فقط درباره چیزی صحبت کردم که در ایران تجربه کرده بودم. من فقط درباره تجارب و فعالیت در این پنج سال کارکردم. ایجنت‌ها و کارگزاران فوتبال ایران خیلی بد هستند. روشن‌تر بگویم. اگر قرار باشد کارگزاران و ایجنت‌ها من را به شمال و جنوب ایران و باشگاه‌های مختلف ببرند و درنهایت من را به تیم ملی برسانند باید بگویم کارشان را بد انجام دادند. من اگر در یک پارک راه بروم، پایم را روی یک گل نمی‌گذارم که مسیرم را راحت‌تر کنم. من انسان صادقی هستم و درگیر این بازی‌ها نمی‌شوم و فوتبال را با عشق، علاقه، تجربه و آگاهی خودم بازی می‌کنم.» به‌هرحال اسکوچیچ در نخستین نشست خبری که به‌عنوان سرمربی تیم ملی حاضر شد به شکل عجیبی مورد محاکمه اهالی رسانه قرار گرفت و سعی کرد با پاسخ‌های کوتاه از کنار پرسش‌های چالش‌برانگیز عبور کند. اما دلیل رسیدن به این نقطه ارتباطی به سرمربی فعلی تیم ملی پیدا نمی‌کند بلکه باید علت را در جای دیگری که همان فدراسیون فوتبال است، جستجو کرد. فدراسیونی که پس از جدایی کی روش ماه‌ها وقت تلف کرد و سرانجام به ویلموتس رسید. سرمربی بلژیکی که سابقه چهار سال فعالیت بر راس تیم ملی کشورش را هم در کارنامه داشت. در همان زمان هم افکار عمومی نتوانستند دلیل محکمی برای این انتخاب پیدا کنند و ظاهرا مسئولان فدراسیون در یک حالت سردرگمی و از سر ناچاری تن به این انتخاب داده بودند. سرانجام هم این انتخاب اشتباه موجب شد تا تیم ملی فاصله‌ای چندانی از خداحافظی با جام‌جهانی 2022 و جام ملت‌های 2023 نداشته باشد. از سوی دیگر کناره‌گیری ناگهانی مهدی تاج از ریاست فدراسیون فوتبال هم مزید بر علت شد تا تیم ملی ماه‌ها بدون صاحب بماند. در فضایی که انتخاب امیر قلعه‌نویی به‌عنوان سرمربی جدید تیم ملی دیگر قطعی به نظر می‌رسید سرمربی سپاهان تصمیم به ماندن در باشگاه اصفهانی گرفت تا در یک فعل‌وانفعال عجیب نیمکت مربیگری تیم مای له اسکوچیچ برسد. همین تغییر ناگهانی حس بی‌اعتمادی افکار عمومی را به بالاترین حد خود رساند تا جایی که نمود آن را می‌شد در پرسش‌های اصحاب رسانه از اسکوچیچ به واضح مشاهده کرد. پرسش‌هایی که بیش از آن‌که فنی باشد به روند پر ابهام انتخاب اسکوچیچ بازمی‌گشت.