شتری که پای هر دری میخوابد
ارحم، ترحم که کلام مصطلح بین مردان و زنان قدیمی بود این روزها کمرنگ شده تا شفقت و مهربانی بهنوعی بده و بستانهای اقتصادی تبدیل شود!
اصفهان امروز - حسن روانشید
ارحم، ترحم که کلام مصطلح بین مردان و زنان قدیمی بود این روزها کمرنگ شده تا شفقت و مهربانی بهنوعی بده و بستانهای اقتصادی تبدیل شود! همین چند روز پیش بود که ظرفی نذری به دستش رسید و گیرنده آن تشکر کرد و گفت: اگر برای همسایه روبرویی نفرستادهاید، بدهید تا به آنها برسانم، اما با کمال تعجب جوابی شنید که درخور شان این بزرگوار نبود. نذر دهنده درحالیکه سری تکان میداد گفت: آنها هفته گذشته دیگ بار گذاشتند و سهمی برای ما نفرستادند و ما هم امروز برای آنها نذری نمیدهیم! دنیا محل تعامل است و هیچ کس بهتنهایی نمیتواند این راه پرفرازونشیب را ادامه دهد که بالطبع نیازمند بده و بستانهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی درخور مقام خود است زیرا بار احتیاج هر کس همیشه درراه است و در مواقعی به مقصد میرسید که نهتنها صاحب آن بلکه دیگران را هم متعجب میکند. بحران کمبود و نقصان آب حرف تازهای نیست و شتری است که پای در هر خانهای میخوابد. همانگونه که این روزها شاهد بحران آب در مهد رطوبت یعنی قاره اروپا و بخصوص مدعیان آن هستیم که روزگاری نهچندان دور ادعا داشتند میتوانیم کشورهای نفتخیز را در زمان بحران بیآبی مجبور به تهاتر آن
با نفت کنیم و حالا خودشان قبل از اینکه دست به این اقدام بزنند بهصورت مضاعف به چالش بیآبی و بحران سوخت برای زمستان مواجه شدهاند. درحالیکه این تولیدکنندگان فسیلی هستند تا علیرغم قرار گرفتن اکثر آنها در مناطق خشک اما هنوز هم دوام آوردهاند تا شاید علاوه بر نفت و گاز بتوانند آب را هم برای مدعیان غرب خیرات نمایند! این اتفاق بزرگ میتواند درس عبرت برای کسانی باشد که در کسوت معاونت عالیترین مقام اجرایی هنوز افکاری پر از غرور و کبر دارند و هرگز نهتنها به فردا بلکه به دقیقه بعد هم فکر نمیکنند تا در یک گردهمایی پیرامون مشکلات دامنگیر چند استان سهم خود را جدا کرده و از دیگران بخواهند مشکلاتشان را بر اساس توانایی خودشان حلوفصل کنند که این نوعی تفکر کسانی است که تجربه ندارند و تازه از پشت میز مکتبخانه آمدهاند. ضایعه بحران برای مبحث آب را نمیتوان معضلی تازه دانست زیرا پس از کاهش ضخامت لایه اوزون به دلیل آلوده نمودن فضا توسط کشورهای صنعتی و بخصوص آمریکا و ذوب شدن یخها براثر گرمای گامبهگام، جهانی با آن مواجه است که در ایران با خشکیدن سرچشمهها و در اروپا با به کف نشستن آب رودخانههای راین و دانوب آغاز
میشد تا آنچه در طول تاریخ همچون کلیساهای قدیمی و کشتیهای جنگی هیتلر فرو رفته بودند، هویدا شوند و نشان میدهد این یک بحران عمومی است و میطلبد تا همگی دستبهدست هم دهند و داشتههای خود را به نسبت تقسیم کنند تا شاید کمبود آب سامان گیرد. زیاد دور نرویم زیرا کمتر کسی در این اندیشه بود که دو استان زرخیز و پرآب چهارمحال و بختیاری و همدان هم به این بنبست ناگشودنی برسند اما اتفاق افتاد تا امسال و در فصل گرما هم میهنانمان در این دو استان دبه به دست در صفهای دریافت آب از تانکرها ایستادند درحالیکه این اتفاق در استانهای خشک و بیآب کمتر به چشم میآمد. احمدرضا محمدی مدیرعامل شرکت آبفای چهارمحال و بختیاری گفته است: «در نخستین ساعات بروز مشکلات ناشی از سیل در اولین قدم از ورود آب گلآلود به مخازن آب پاک جلوگیری کردیم و با اقداماتی مانند وارد مدار کردن دو چشمه و 18 چاه، ساخت و تجهیز دو ایستگاه پمپاژ، 26 کیلومتر لولهگذاری و نصب منصوبات سرچاهی، آبرسانی سیار، فراخوان 80 تانکر آبرسان از سراسر کشور و تشکیل اکیپهای 11 گانه توانستیم بخشی از منابع آبی موردنیاز را تامین کنیم. علاوه بر این 60 گروه سه تا پنجنفره شامل 36
گروه از خود استان و 24 گروه نیز از 22 استان کشور مثل خوزستان، لرستان، تهران، قم و تهران و ... با تخصصهای مختلف جوشکاری، تعمیرات، لولهگذاری، پکیجهای تصفیه و ... در حال تلاش هستند تا مشکل آب مردم در چهارمحال و بختیاری رفع شود.» فرهاد بختیاری فر مدیرعامل آبفای استان همدان نیز پیرامون این معضل گفته است: «برخی اقدامات ضربتی بهمنظور تامین اضطراری آب شرب شهر همدان بر همین اساس در دستور کار قرار گرفت، ازجمله این پروژهها حفاری چاههای جدید و تجهیز 5 حلقه چاه و کشاورزی و انجام خط انتقال آب» باید جامعه توجیه شوند که معضل بیآبی تنها به ایران و منطقه تعلق ندارد و یک بحران عظیم جهانی است تا با همدلی و رعایت همزیستی حلوفصل شود که فیروز قاسمزاده سخنگوی صنعت آب به این نکته اشاره کرده و گفته است: «بر اساس شبکه ایستگاهی بارانسنجی وزارت نیرو میزان بارش دریافتی کشور از ابتدای سال آبی تا 29 مرداد 1401 حدود 202 میلیمتر است که در مقایسه با سال گذشته رشد 29 درصدی و در مقایسه با متوسط بلندمدت کاهش 18 درصدی را شاهد هستیم. برخی استانها نظیر هرمزگان، سیستان و بلوچستان و کرمان دارای شرایط بالای نرمال بودهاند و برخی استانها
نظیر ایلام، کرمانشاه و همدان، افت شدید بارشی را طی سال جاری تجربه کردهاند. با توجه به اینکه مدلهای اقلیمی میزان بارش را تا اواخر پاییز آتی، کمتر از نرمال پیشبینی میکنند لذا برنامه منافع و مصارف حوضههای آبریز کشور، در حال حاضر با لحاظ کردن این موضوع در حال تدوین است.» اگرچه بارشهای تابستانی و ایجاد سیلابها باعث شده تا جامعه به وضعیت آب خوشبین شوند اما نباید این نکته بااهمیت و حیاتی را فراموش کرد که «بنیآدم اعضای یک پیکرند/ که در آفرینش ز یک گوهرند» که آب همچنان با بحران روبروست زیرا سیلابها بهجز خسارات عمده چیزی را در بر نداشته و پرونده فاجعهای به نام جیرهبندی و قطعی آب روی میز است تا تنها مدیریت صحیح بر همه منابع موجود یکپارچه بتواند روند تولید و مصرف را تراز نماید.
ادامه دارد