خانه زندان است یا محفل دوستانه؟
در تعطیلات اجباری قرنطینه به اجبار همنشینی اعضای خانواده با هم بیشتر می‌شود؛ همسران باید بکوشند تا از این فرصت برای بهبود روابط‌شان استفاده کنند.
در تعطیلات اجباری قرنطینه به اجبار همنشینی اعضای خانواده با هم بیشتر می‌شود؛ همسران باید بکوشند تا از این فرصت برای بهبود روابط‌شان استفاده کنند.
ماجرا از آنجا شروع شد که اسپوتنیک‌نیوز از افزایش آمار طلاق و درخواست طلاق بعد از اتمام قرنطینه در چین خبر داد و بعضی ها انگشت حیرت به دهان، به این فکر می کنند که چطور ممکن است زن و شوهرها بعد از اتمام دوران قرنطینه به جدایی فکر کنند؟ اصلا چه اتفاقی بین زن و شوهرهای چینی افتاد که موجب رقم خوردن چنین اتفاقی شد و آیا این احتمالات ممکن است در دوران پساقرنطینه‌ای، درباره بقیه کشورها هم صدق کند؟ آیا همسران برای بهتر گذراندن دوران خانه نشینی نیاز به رعایت مسائل خاصی دارند و آیا مهارت خانه نشینی، از آن دست مهارت های ویژه ای است که باید بیشتر و بیشتر درباره اش بدانیم و بخوانیم؟
برای رسیدن به پاسخ برخی از این سوالات به سراغ سرکار خانم دکتر سیما فردوسی‌پور رفتیم تا راهکارهایی را برای برون‌رفت از این خطر بیاموزیم. حتی قدمی پیش‌تر بگذاریم و برای شیرین‌سازی و استفاده بهینه از دوران قرنطینه، توصیه‌هایی برای همسران از ایشان دست و پا کنیم.
به این دوران به چشم یک فرصت درخشان نگاه کنید
در تعطیلات اجباری و قرنطینه خانگی به اجبار همنشینی اعضای خانواده با هم بیشتر می‌شود؛ همسران باید بکوشند تا از این فرصت برای بهبود روابط‌شان استفاده کنند.
وقتی این فرصت حتی به اجبار پیش آمده که با خانواده دور هم جمع شوید، جنبه‌ی مثبت آن را در نظر بگیرید. به این فکر کنید که هیچ‌وقت چنین فرصتی نداشته‌اید، همیشه سر کار بوده‌اید و شاید شب‌ها چند ساعتی دور هم بوده‌اید، شامی خورده‌اید و خوابیده‌اید؛ آن هم با خستگی و درگیری فکری در مورد سختی‌های روزی که گذرانده‌اید. حالا فرصتی پیش آمده که بیشتر کنار هم باشید، با هم گفت‌وگو کنید و به هم در کارهای خانه کمک کنید.
با همکاری، شناخت‌تان را از یکدیگر افزایش دهید
خیلی خوب است که یک سری کارها را با همسرتان و به طور مشترک انجام دهید، نه اینکه بنشینید و بقیه را زیر ذره‌بین ببرید و از آنها انتقاد کنید. در موقعیتی هستیم که اشتراک مساعی و همفکری لازم است.
وقتی در مجاورت همسرتان قرار می‌گیرید و کارهایی را مشترکاً انجام می‌دهید، از لحاظ فکری به هم نزدیک می‌شوید و همدیگر را بهتر می‌شناسید. درست است که چندین سال با هم زندگی کرده‌اید، اما چون احتمالا مشغله‌ی کاری همیشه زیاد بوده، شاید از لحاظ فکری از هم دور بوده‌اید و زیاد فرصت شناخت یا درک تغییرات روحیه‌ی همدیگر را نداشته‌اید.
دنبال راه هایی برای وقت گذرانی مشترک باشید
سعی کنید در موقعیتی که پیش آمده همسرتان را بهتر بشناسید. بفهمید نیازهای او چیست؟ چه چیزی او را خوشحال می‌کند؟ چطور می‌توانید لبخندی روی لب همسرتان بنشانید؟ از نقاط قوت او تعریف کنید و اعتماد به نفسش را بالا ببرید. به او بگویید از اینکه در خانه و در کنارش هستید چقدر احساس امنیت و خوشحالی می‌کنید.
اگر اعضای خانواده نمی‌توانند تمام روز را در کنار هم باشند، لااقل ساعاتی را با هم بگذرانند. مثلا ناهار و شام را با هم صرف کنید. شاید دیگر هرگز چنین فرصتی پیش نیاید که بتوانید در کنار اعضای خانواده باشید و از وجود همدیگر لذت ببرید.
محیط خانه را خوشایند کنید
در خانه هم می‌توانید همدیگر را خوشحال کنید. چرا مدام فکر می‌کنید باید از خانه خارج شوید و می‌خواهید از خانه فرار کنید؟ یکی از دلایلش این است که محیط داخل خانه را برای خودتان مطلوب و خوشایند نکرده‌اید. خانه را باید شبیه یک محفل دوستانه کنید که انگار بعد از سال‌ها دور هم جمع شده‌اید و قرار است از این روزها لذت ببرید.
مثلا هر کدام‌تان می‌توانید کتابی را بخوانید و آن را برای بقیه تعریف کنید، کنار هم فیلم ببینید، یا سرگرمی‌های موردعلاقه و مشترک دیگری را تدارک ببینید. این فضا می‌تواند بسیار جذاب باشد. مهم نگرش شماست که چگونه به این موضوع می‌اندیشید و نگاه می‌کنید. اگر فکر کنید در خانه زندانی شده‌اید، مسلما احساس بدی به شما دست می‌دهد. ولی اگر فکر کنید چه فرصت خوبی پیش آمده تا در کنار هم به فعالیت‌های مشترکی بپردازید، می‌توانید از روزهای قرنطینه لذت ببرید.
شاید یکی از دلایلی که در ووهان بعد از اتمام قرنطینه، میزان طلاق بیشتر شد، این بود که آنها در خانه مدام به پر و پای هم پیچیدند و نقاط منفی همدیگر را دیدند و خشم درونی خود را به سمت همسرشان، بیرون ریختند.
شیوه‌ی دید و بازدید را تغییر دهید
جز اعضای خانه که این روزها مدام با آنها گفت‌وگو می‌کنید، می‌توانید با خویشاوندان و خانواده‌ی همسرتان نیز از طریق تماس تلفنی یا تصویری، صحبت کنید. قرار نیست به دلیل قرنطینه و عدم رفت و آمد، قطع رابطه کنید؛ فقط لازم است نوع رابطه را از حالت حضوری به غیرحضوری تغییر دهید.
نگذارید همسرتان افسرده شود
برای پیشگیری از حالت‌های افسردگی، گفت‌وگو بسیار اثربخش است؛ مخصوصا گفت‌وگوهایی با طعم احساس و عاطفه. به همسرتان حرف‌های عاطفی بزنید و بگویید دوستش دارید. نقاط قوت همسرتان را بازگو و پررنگ کنید و به او بگویید که چقدر تا به حال از این خوبی‌ها غافل بوده‌اید. خوردن یک چایی دو نفره بدون حضور بچه ها در طول روز و بیان احساسات و ابراز علاقه می تواند به همسرتان انرژی بدهد.
می‌توانید با همسرتان برای آینده طرح بریزید. قرار نیست کرونا همیشه باقی بماند و شما تا ابد در قرنطینه باشید. این دوران بالاخره تمام می‌شود و باید بعد از آن، زندگی عادی خودتان را از سر بگیرید. صحبت در مورد آینده و برنامه‌ریزی برای آن، حتما امیدبخش خواهد بود.
خیلی مهم است که فکرتان را مدیریت کنید؛ مدام به سراغ اخبار ناراحت‌کننده نروید و آنها را برای دیگران بازگو نکنید.
از مطالعه کتاب های اخلاقی غافل نشوید
بسیاری از چالش‌ها در روابط به دلیل خودخواهی و تمرکز بر فردیت فرد پیش می‌آید؛ پس باید این نگرش را تغییر دهید. در این دوران، خوب است از کتاب‌هایی که در باب اخلاق نوشته شده، گفته‌های بزرگان، اشعار شعرا و... هم استفاده کنید. اینها پندهای بسیار مفید و اثرگذاری به انسان می‌دهد.
از این حالت شتاب‌زدگی و عجول بودن که شاید بتوان آن را «کودک‌صفتی» نامید، بیرون بیایید. اینکه بگویید «خواسته‌ی من همین الان باید اجرا شود؛ مهم نیست دیگران چه وضعیتی دارند و چه می‌خواهند؛ فقط خودم مهم هستم! و...»، یک حالت خودمحوری و کودک‌صفتی است. در این حالت، فرد نمی‌تواند خواسته‌اش را به تعویق بیندازد یا صبر کند.
این ایام فرصت بسیار خوبی برای تمرین صبوری و شکیبایی است. باید بر این شرایط صبر کنید و این تمرین به شما کمک می‌کند تا کلا آدم صبوری شوید