نمایشگاه شوق دیدار، نمایشگاهی از آثار هنری دو هنرمند اصفهانی، سعیده شادمان با 7 اثر تذهیب و نگارگری و ونوس نجفی که 12 اثر تصویرسازی برگرفته از فضای نگارگری در نگارخانه صفوی به مناسبت هفته هنرمند 13 آبان در نگارخانه صفوی برگزار می‌شود.
نمایشگاه شوق دیدار، نمایشگاهی از آثار هنری دو هنرمند اصفهانی، سعیده شادمان با 7 اثر تذهیب و نگارگری و ونوس نجفی که 12 اثر تصویرسازی برگرفته از فضای نگارگری در نگارخانه صفوی به مناسبت هفته هنرمند 13 آبان در نگارخانه صفوی برگزار می‌شود. در بیانیه اولین نمایشگاه نگارگری گروه هاویر آمده است: «در حقیقت نگارگری مفهومی عام دارد و روش‌ها و سبک‌های گوناگون نقاشی ایرانی و نقوش و طراحی سنتی را در برمی‌گیرد. این سبک‌ها را می‌توانیم بر روی دیوارها و سطح‌های وسیع ببینیم و شکل ظریف‌تر این سبک‌ها را می‌توان در نسخ خطی و کتاب‌ها به‌صورت تذهیب، تشعیر، حاشیه‌سازی، جدول‌کشی و گل و مرغ و... ببینیم». قاب‌های کاهگلی و زیبای نگارخانه خانه صفوی بین هنرمندان، یک‌درمیان تقسیم‌شده است. در ادامه بیانیه این نمایشگاه می‌خوانیم: «در نگارگری ایرانی ابداع و تجسم هر چه بیشتر زیبایی‌ها را می‌توانیم ببینیم که این ابداعات و تجسمات در خیال هنرمند نقش بسته است.
آن چیزی که نگارگر ایرانی از آن الهام می‌گیرد، «طبیعت» است ولی بااین‌حال از آن تقلید نمی‌کند بلکه آنچه را که لازم است از آن برداشت می‌کند و براساس اعتقادات خود، مجسم و مصور می‌کند؛ بنابراین تفاوت در خصوصیات معنایی، صوری و کیفی و فنی آنها با مینیاتورهای سده میانه اروپا تااندازه‌ای است که نمی‌توان هر دو را با یک عنوان بررسی کرد. متوجه غرب به طبیعت و زیبایی‌های جسمانی به‌عنوان نمادی کامل از زیبایی و در مقابل آن توجه شرق مخصوصا هنر چین به طبیعت و کوچک شمردن انسان در مقابل آن و بی‌اهمیتی انسان در کنار پرتگاه‌های بلند و مرتفع و قلل مه‌آلود شاهد این مدعا است؛ اما اندیشه هنرمند ایرانی تعادلی میان این دو برقرار کرده است؛ میان انسان، کردار او، طبیعت و پدیده‌های آن. نگارگری ایرانی از اندیشه فلسفی عرفانی که باروح ایرانی سازگار است نشأت گرفت است». مخاطب این نمایشگاه همچنین در کنار دیدن این آثار در قطعه پایانی این بیانیه با جملات زیر روبرو می‌شود.» هنرمند ایرانی هیچ‌گاه قصد رسیدن به‌واقع گرایی نداشته است؛ بلکه او، با استفاده از
خط، سطح و رنگ، جهان موردنظر خود را نشان می‌دهد. نگارگر ایرانی، هرگز تلاش نمی‌کند که تنها آئین‌های در مقابل طبیعت قرار داده و هر آنچه را که می‌بیند به‌اندازه کوچک‌تر ترسیم کند، بلکه او می‌خواهد به‌ظاهر و باطن طبیعت را در قالب شکل، رنگ و فضا بازگو نماید و تأثیری از ذهن خلاق خود بر آن جای گذارد. ارزش‌های نهفته در نقش و نگاره‌های ایرانی در دوران اسلامی به طور مختلف بین آرمان‌ها و جایگاه‌های رفیع فرا واقعیت است. خلاقیت به همراه دقت و انتظام برگرفته از ایمان هنرمند بازتابی گسترده در هنرهای معماری، کتاب‌آرایی نقاشی، ... و سایر زمینه‌ها یافت و در دوره‌های مختلف به گونه سبکی خاص متبلور شد. گاهی قدرت انسجام و زمانی ظرافت و زیبایی به اوج رسید و این روند تا اواخر قرن گذشته ادامه داشت. در این زمان، با دگرگونی در مناسبات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نقطه عطفی در مسیر اصیل و طبیعی هنرهای ایرانی به وجود آمد». در بین کارهای تذهیب که توسط خانم شادمان انجام‌شده است خط مرحوم استاد شادمان را هم می‌توان دید.
