جاه‌طلبی‌های بی‌پایان رامین

بدون شک چهره ویژه فوتبال این روزهای کشور کسی نیست جز رامین رضائیان. ستاره‌ای که در چند ماه اخیر انواع اتفاقات برایش رقم خورد و سرنوشت او را تا گلزنی در جام جهانی پیش برد. رامین رضائیان فصل گذشته پس از مدت‌ها بازی در فوتبال اروپا تصمیم گرفت تا به کشور بازگشته و برای پرسپولیس بازی کند. او در نیم‌فصل لیگ 22 به‌طور قرضی از تیم السیلیه قطر به‌طور قرضی راهی پرسپولیس شد تا در فصلی که به جام جهانی منتهی می‌شود پیش چشمان سرمربی تیم ملی باشد. آن زمان هدایت تیم ملی بر عهده اسکوچیچ بر عهده بود و این مربی کروات به رامین روی خوش‌نشان نداد و هرگز او را به تیم ملی دعوت نکرد. پس‌ازآن رضائیان که از پرسپولیسی‌ها بی‌مهره دیده بود به سپاهان پیوست بلکه با نمایش‌هایی درخشان تیم سابق شایستگی‌هایش را به رخ همه و به‌ویژه تیم سابق بکشد. در 11 هفته سپری‌شده از لیگ 22 هم این‌چنین شد ورامین با پیراهن طلایی سه بار موفق به گلزنی شده و یک پاس گل نیز داده است. با این آمار رضائیان به یکی از بهترین مهره‌های سپاهان تبدیل شد و جایگاه غیرقابل تغییری در تین زردپوش اصفهانی به خود اختصاص داده است. همین توانایی‌های فردی شاخص موجب شده تا رامین پوشیدن پیراهن تیم ملی در جام جهانی را حق خودش بداند. البته اگر حضور اسکوچیچ بروی نیمکت مربیگری تیم ملی ادامه پیدا می‌کرد رامین باید قید جام جهانی 2022 را می‌زد اما یک جابجایی بزرگ برای رضائیان به نقطه عطفی تبدیل شد. با برکناری اسکوچیچ و جایگزینی کی روش باد موافق در پرچم ستاره سپاهان شروع به وزیدن کرد. وقتی نخستین لیست تیم ملی برای حضور در اردوی اتریش از سوی کی روش اعلام شد نام رامین رضائیان هم در آن لیست دیده می‌شد. او آماده بود تا با تیم ملی به اردو برود که صادرنشدن ویزای او موجب شد تا این فرصت را از دست بدهد. بااین‌وجود رضائیان نامید نشد و کی روش را مجاب کرد تا او را باوجود از دست دادن اردوی اتریش دوباره به تیم ملی دعوت کند. دعوتی که منجر به دومین حضور ستاره سپاهان در جام جهانی شد. رامین در بازی نخست تیم ملی مقابل انگلیس از روی نیمکت کار هم‌تیمی‌هایش را پیگیری کند. در بازی با ولز اما شانس به رامین رو کرد و او یکی از 11 مرد منتخب کی روش برای این بازی سرنوشت‌ساز بود. بازیکنی که به‌واسطه تجربه بسیار بالایی که از جام جهانی قبلی یدک می‌کشید، بعد از نمایش غیرقابل‌قبول تیم ملی در بازی برابر انگلیس، به ترکیب اصلی اضافه شد تا علاوه بر بالا بردن وزن تجربه در تیم، جناح راست تیم ملی را با توجه به نیاز مبرم به کسب سه امتیاز در این مسابقه، جلوه‌ای هجومی‌تر پیدا کند. رامین رضاییان که در نیمه نخست با چند ارسال خوب فرصت‌هایی را در محوطه جریمه حریف به وجود آورد و به‌رغم سابقه کم بازی در کنار علی قلی‌زاده، هماهنگی بسیار خوبی هم با این بازیکن پیداکرده بود، به‌خوبی از پس مهار نکو ویلیامز، ستاره لیگ برتری ولزی‌ها هم برآمد و خیال هواداران را از این سمت بازی راحت کرده بود. رامین اما با شروع نیمه دوم و حضور گرت بیل در این سمت از زمین هم از کیفیت نمایش دلپذیرش کاسته نشد و بیشتر از نیمه اول با حضور در یک‌سوم دفاعی حریف سعی در موقعیت‌سازی داشت. حضور دنیل جیمز به‌عنوان یار تعویضی، در ابتدا نگرانی‌هایی را بابت سرعت و تکنیک بالایش به وجود آورد اما خیلی زود رضاییان با چند توپ‌گیری از این بازیکن نشان داد هیچ‌کدام از ولزی‌ها از سمت راست ایران عایدی نخواهند داشت. روی چند توپ‌گیری و ضدحمله پیش از گل اول ایران، رفت‌وبرگشت‌های سرعتی رامین رضاییان نشان می‌داد این بازیکن پرنفس تیم ملی، برخلاف تعدادی از همبازیانش ازنظر بدنی در شرایط بهتری نسبت به ولزی‌ها قرار دارد و این موضوع کاملا به چشم می‌آمد. بعد از به ثمر رسیدن گل اول، درحالی‌که دیگر همه منتظر پایان بازی بودند، تازه نوبت به رامین رضاییان رسید تا با زدن یک استارت هفتاد متری از محوطه جریمه خودی به محوطه جریمه ولز برسد و روی پاس مهدی طارمی با یک آرامش مثال‌زدنی توپ را با یک ضربه چیپ چشم‌نواز از فراز دستان دنی عبور داده و بهترین پیروزی ایران در تاریخ جام‌های جهانی را رقم بزند. این گل پاسخ اعتمادی بود که کی روش به رضائیان کرد و او هم با یک گل زیبا پاسخ سرمربی تیم ملی را به بهترین شکل داد. در حقیقت ستاره سپاهان با سخت‌کوشی و جاه‌طلبی هرگز ناامید نشد و در لیگ 22 و تمرینات تیم ملی چنان خوش درخشید که عبور از نام این بازیکن حتی برای کی روش هم غیرممکن شد. نام رامین رضائیان حالا به جمع اسم‌هایی پیوسته که در جام جهانی برای تیم ملی گلزنی کرده‌اند و برای مدافع راست تیم ملی چه چیزی می‌تواند بهتر از این باشد.