کوچ ستاره‌ها بیماری مزمن ذوب‌آهن

باشگاه ذوب‌آهن محل بروز و ظهور تک‌ستاره‌های فوتبال ایران بوده و خواهد بود. ستاره‌هایی که خیلی زود در تور تیم های بزرگ گیر کرده و از دسترس ذوبی‌ها خارج می‌شود. دریکی دو دهه اخیر مهم‌ترین چهره‌هایی که در این تیم به پدیده‌هایی بی‌بدیل تبدیل‌شدند و آخر و عاقبت خوبی پیدا نکردند می‌توان به پیام صادقیان و محسن مسلمان اشاره کرد. زوجی که در تیم های پایه ذوب‌آهن آن‌قدر درخشان ظاهر شدند که به تیم بزرگسالان راه پیدا کنند و در لیگ برتر اوج گرفتند. زوجی که آماج طمعم باشگاه‌های اسم‌ورسم دارد شدند و البته به‌جای پیشرفت به‌سرعت برق و باد سراشیبی سقوط را طی کردند. زوجی که اگر می‌ماندند و اسیر حاشیه‌ها نمی‌شدند تیم ملی هم از داشتن چنین بازیکنان تکنیکی و باهوشی بهره فراوانی می‌برد؛ اما پیشنهادهای وسوسه‌انگیز از سویی و ناتوانی باشگاه ذوب‌آهن در حفظ آنچه خود پرورش داده، دست‌به‌دست هم داد تا هم باشگاه و هم بازیکن آسیب ببینند؛ اما این روند غم‌انگیز همچنان در باشگاه اصفهانی پابرجا مانده و ظاهرا قرار نیست رویه دیگری در پیش‌گرفته شود. نمونه اخیر آن به جدایی دوستارآینده دار ذوب‌آهن در لیگ 21 بازمی‌گردد. سینا اسدبیگی و محمد خدابنده لو در لیگ فصل گذشته مهره‌های کلیدی تیم تارتار به شمار می‌رفتند و همین موضوع موجب شده تا نگاه‌ها را به خود جلب کنند. در فصل نقل و انتقالات هر دو بازیکن موردتوجه سایر باشگاه‌ها قرار گرفتند و به‌آسانی تیم ذوب‌آهن را ترک کردند.

البته داستان جدایی سینا اسدبیگی دیگر به مثنوی هفتاد من تبدیل‌شده و هفته‌ای نیست که خبری پیرامون این بازیکن، باشگاه پرسپولیس و ذوب‌آهن منتشر نشود. یکی از اتفاقات جنجالی پنجره تابستانی نقل و انتقالات ایران، جدایی سینا اسدبیگی از ذوب‌آهن به مقصد پرسپولیس بود که در شرایطی عجیب رخ داد. زمانی که او ناهار را با شاگردان تارتار صرف کرد اما پس‌ازآن با ترک اردو، راهی دفتر رضا درویش شد تا به پرسپولیس بپیوندد. این جدایی پس از تمدید قرارداد سینا اسدبیگی با ذوب‌آهن رخ‌داده بود و اساسا تارتار به این دلیل او را در تمرینات پیش فصل پذیرفت که تحت قرارداد تیم قرار داشت. بااین‌حال ایجنت سینا اسدبیگی به همراه او به باشگاه پرسپولیس اعلام کردند که هیچ قراردادی بین طرفین امضا نشده و امضای الکترونیکی هم الزام‌آور نیست تا به‌این‌ترتیب درویش و یحیی گل‌محمدی به جذب این بازیکن رضایت بدهند. بااین‌حال باشگاه ذوب‌آهن در این مدت در سکوت خبری ادله خود را جمع‌آوری کرد و شکایت خود را در نهاد داخلی ثبت کرد. پس از کش‌وقوس‌های فراوان پرونده این بازیکن به کمیته تعیین وضعیت رفته و قرار است حکم نهایی در این مورد صادر شود. بعد از مذاکرات ابتدایی باشگاه پرسپولیس با طرف اصفهانی و پیشنهاد سنگین مالی برای پا پس کشیدن از این پرونده، اکنون مدیران سرخ این پرونده را کاملا برعهده سینا اسدبیگی قرار داده‌اند تا با تیم سابق خود مذاکرات را دنبال کرده و رضایت آن‌ها را برای مختومه شدن پرونده دریافت کند.

با توجه به اینکه صدور هر حکمی از این پرونده، خسارتی را متوجه باشگاه نخواهد کرد، پرسپولیسی‌ها ترجیح داده‌اند این پرونده و مذاکره در خصوص آن برعهده بازیکن و باشگاه سابقش باشد و باید دید درنهایت سینا اسدبیگی به چه شکل قادر خواهد بود رضایت اصفهانی‌ها را جلب کند. به‌هرحال آنچه قطعی به نظر می‌رسد عدم بازگشت اسدبیگی است و ذوبی‌ها دیگر این بازیکن را در اختیار نخواهند داشت. ستاره‌ای که یحیی گل محمدی در پرسپولیس خیلی زود به او میدان داد تا ذوبی‌ها در حسرت از دست دادن این پدیده بسوزند و بسازند؛ اما محمد خدابنده لو دیگر مهره تاثیرگذار فصل پیش سبزقباها به شمار می‌رود. خدابنده‌لو در لیگ بیستم بود که زیر نظر مهدی تارتار در پیکان سرانجام توانست به ترکیب اصلی برسد و به یکی از مهره‌های کلیدی تیم زیر نظر این مربی تبدیل شد. علاقه مهدی تارتار به خدابنده لو به حدی بود که او را با خود به ذوب‌آهن برد و فصل پیش این بازیکن با نمایش‌هایی که ارائه کرد به‌عنوان بازیکنی شاخص خود را در فوتبال ایران مطرح کرد تا چند تیم به دنبال استخدام او باشند. درنهایت خدابنده لو که مراحل رشد را در آکادمی پیکان پشت سر گذاشته به گل گهر پیوست و در این تیم نیز طی 11 هفته برگزارشده لیگ برتر یکی از مهره‌های موردتوجه امیر قلعه‌نویی بوده است. البته که راه بلندی پیش روی این هافبک قرار دارد و او باید همچنان برای تبدیل‌شدن به بازیکنی مهم در فوتبال ایران تلاش و تمرین داشته باشد. خدابنده لو در اردوهای آخر تیم ملی در مسیر جام جهانی نیز یکی از بازیکنان موردنظر اسکوچیچ و در ادامه کی روش بود ولی درنهایت نتوانست نظر مثبت سرمربی پرتغالی تیم ملی را برای حضور در قطر و تجربه اولین جام جهانی دوران حرفه‌ای جلب کند. به‌هرحال هرچند این دو بازیکن مراحل رشد و ترقی خود را در باشگاه ذوب‌آهن طی نکردند اما از دست دادن آسان آن‌ها قابل توجیه نیست. همان‌گونه که در سال‌های گذشته همین روند به‌طور همیشگی در تکرار است و ظاهرا درمانی برای این درد مزمن پیدا نمی‌شود.