13 بهمن، آغاز دیدارهای امام با اقشار مختلف

روز 12 بهمن 1357 امام خمینی به ایران بازگشت و سخنرانی تاریخی خود را در بهشت زهرا ایراد کرد. روز بعد روحانیون به دیدار امام آمدند. ابتدا مدرسه رفاه به عنوان محل اقامت و دیدارهای امام تعین شده بود ولی به دلیل کثرت مشتاقان کمیته استقبال تصمیم گرفت تا دو مدرسه مجاور مدرسه رفاه ( مدرسه علوی شماره 1 و 2 )را به عنوان مقر امام انتخاب نماید. صبح روز سیزدهم بهمن ، حضرت امام به مدرسه علوی شماره دو عزیمت کردند. امام در جمع روحانیون به سخنرانی پرداختند و در بخشی از سخنان خود فرمودند: رژیم سلطنتی از اول خلاف عقل بود... هر ملتی باید خودش سرنوشت خودش را تعیین کند. امام همچنین در این روز رمز پیروزی را وحدت کلمه عنوان کردند. بختيار در واكنش به استقبال عظیم مردم از ورود امام، پي‌درپي با انجام مصاحبه و صحبت در مورد برنامه‌های آتی خويش سعی در عادی جلوه‌دادن اوضاع و کوچک جلوه دادن استقبال مردم از امام داشت. بختیار گفت: طرفداران آیت‌الله خمینی می‌توانند فریاد بزنند، غوغا کنند، توهین کنند، این کار چیزی را ثابت نمی‌کند اما اینکه چندین میلیون نفر برای استقبال از آیت‌الله به تهران آمدند مبالغه‌آمیز است. امام همچنین با گروهی از نظامیان و نیروی هوایی (همافران) دیدار کردند و به نوشته روزنامه کیهان، امام خمینی (ره) در جمع آنها به دولت بختیار هشدار داد و گفت: اگر یک نفر از این همافران با دست این جلادان از بین برود، ‌ما همه آنها را به کیفر اعمال‌شان می‌رسانیم. در همین روز بر اساس آنچه که روزنامه اطلاعات منتشر کرده است، کریم سنجابی رهبر جبهه ملی ایران گفت: شاپور بختیار که معتقد به دموکراسی است باید از نخست‌وزیری استعفا دهد. سنجابی گفت: مخالفان رهبری آیت‌الله خمینی اقلیت بسیار کمی هستند. در همین روز امرای ارتش اعلام کردند که اگر آیت‌الله خمینی بر خلاف قانون اساسی اقدامی کند ‌آنها دست به اقدام خواهند زد. امام خمینی بی تفاوت به تهدیدها و جوسازی ها به سخنرانی های خود در جمع روحانیون و مشتاقان ادامه می داد. ایشان در این روز در بخش هایی از سخنرانی خود چنین فرمودند: گاهی گفته می شود ، خوب شاه می آید توبه می کند وتوبه هم کرد ؛ خوب دیگر چه می گویید؟خدا که توبه را قبول می کند، شماها چه می گوئید دیگر؟ این را من کرارا عرض کردم که اولا توبه شرایطی دارد که تا آن شرایط تحقق پیدا نکند، خدای تبارک و تعالی قبول نمی کند. آنچه بی شرط خدای تبارک و تعالی قبول می کند آن چیزهایی است که مربوط به حقوق الله است: کسی نماز نخوانده، کسی روزه نگرفته، کسی حج نرفته است، اینها چیزهایی است که اگر توبه بکند، شرطی ندارد، توبه اش را قبول قبول می کند و اما حقوق ناس را، توبه اش را تا این حق رد نشود قبول نمی کند. اگرآدمی در رأس دولتی واقع بشود به غیر قانون، این مجازات دارد. اگروکیلی بدون اینکه مردم اورا تعیین کرده باشند در مجلس برود و رای بدهد و رتق و فتق امور را بخواهد کند، این مجازات دارد. اینها باید مجازات بشوند . حالا دیگر می خواهند ما را بازی بدهند به اینکه نه ، ما هرچه ملت بگوید قبول داریم و هرچه که ملت بگوید ما ردش نمی کنیم، و ما هم تابع ملت هستیم و آزادی! اگر شما تابع ملیتد، این ملت؛ این ملت ایران .