بانوان حاشیه‌نشینان مدیریت در اصفهان
بانوان حاشیه‌نشینان مدیریت در اصفهان هستند. این جمله شاید بسیار دردناک اما واقعیتی است که این روزها در سطح شهر و استان اصفهان شاهد آن هستیم.
بانوان حاشیه‌نشینان مدیریت در اصفهان هستند. این جمله شاید بسیار دردناک اما واقعیتی است که این روزها در سطح شهر و استان اصفهان شاهد آن هستیم. در انتصاب سمت‌ها چه در مدیریت شهری و چه در سطحی بالاتر یعنی استانداری اصفهان بانوان چندان با اقبال روبرو نبوده‌اند و از تعداد انگشت‌شمار زنانی که در برخی از پست‌ها قرار گرفته‌اند حرکات اثربخشی را شاهد نیستیم. به طور مثال سال‌های گذشته در اصفهان حضور بانوان اگرچه از لحاظ کمی با شرایط فعلی مطابقت داشت؛ اما از لحاظ کیفی اندکی متفاوت بود. حضور و اظهارنظر مدیرکل دفتر بانوان و خانواده استانداری اصفهان و نماینده مردم اصفهان در شورای اسلامی شهر اصفهان و مجلس شورای اسلامی بسیار پررنگ‌تر و اثرگذارتر به چشم می‌آمد درحالی‌که امروز باتوجه‌به شرایط ویژه‌ای که در آن قرار داریم کمتر حرکت شایان‌ذکری را از 3 پست عنوان شده شاهد هستیم. درست است که برای رسیدن بانوان به پست‌های مدیریتی موانعی بسیار است؛ اما چرا همین تعداد محدود بانوانی که در پست‌های نسبتا خوبی قرار دارند چندان نتوانسته‌اند قوی ظاهر شوند تا در آینده شاهد حضور تعداد بیشتری از بانوان در پست‌های مدیریتی باشیم و اعتماد به این قشر بیشتر شود.
بدون شک خواسته یا ناخواسته به جبر موقعیت فعلی جامعه یا به اختیار امروز حداقل بانوانی که در پست‌های تأثیرگذاری در استان اصفهان قرار دارند کمترین نمود را داشته‌اند حال‌آنکه این روند باعث می‌شود در آینده استعداد بانوان بیش‌ازپیش نادیده گرفته شود. نادیده‌گرفته‌شدن استعدادهای بانوان باعث دورشدن جامعه از ظرفیتهای خلاقانه و تعاملات اثربخش می‌شود. تعیین سهم و جایگاه دقیق و مناسب زنان میتواند توسعهای برابر و متوازن را برای جامعه در پی داشته باشد. در حال حاضر که زنان برابر با مردان توانستهاند به تحصیلات تکمیلی دست یابند، زمان حضور پررنگ در عرصه‌های اجتماعی و اقتصادی فرارسیده است و بانوان باید با ارائه عملکرد مثبت و درخشان خود زمینه را برای باور توانمندیهای خود در جامعه مهیا سازند حرکتی که در عرصه‌های علمی و فرهنگی شاهد هستیم؛ اما در حوزه مدیریت در سطحی وسیع‌تر نه.
