جواهری در اصفهان

چشم به پیشانی کوچه دوختم. نامی بر آن حک شده بود که برایم جالب بود. نه این که نامی غیرعادی باشد و یا کوچه خاصی باشد نه‌تنها و تنها به این دلیل که آن نام مرا یاد یک عزیز می‌انداخت. چنددقیقه‌ای مانند آدم‌های تازه‌وارد و غریبه آن تابلو را نگاه کردم و بعد قبل از این که کسی بخواهد فداکاری کند و آدرسی شاید اشتباه به من بدهد راهم را گرفتم و رفتم. نمی‌دانم شما هم با این نام‌ها برخورد داشته‌اید؟ کوچه‌ای که نام آن بخشی از نام خودتان و یا یکی از عزیزانتان باشد. البته اعتراف می‌کنم که به‌زودی و با تنوع نام‌گذاری‌ها کمتر رایج در فرهنگ گذشته، نام‌های کوچه‌ها حتی اگر نام فردی باشند با نسل بعد، غریب و غریب‌تر می‌شوند. از این‌ها اگر بگذرید و فرصت کنید از خیابان ابن‌سینا، وارد کوچه مسجد آقانور بشوید، آن زمان می‌توانید به خانه جواهری برسانید. جواهری در نصف جهان که هرگز در مقابل جواهری در مقابل قصر شناخته شده نیست! در کنار آرامگاه ‏سلطان بخت آغا و دو مناره دردشت مشخص است که پشت بازار دردشت قرار گرفته‌اند، این جواهر دیده می‌شود. در بخش جنوبی این خانه تاریخی، فضاهای بسیار دیدنی مثل تالار با طاقچه‌های هلالی شکل آن دیده می‌شود. در بخش شمالی خانه ۳ اتاق با مقیاس یکسان است که اصطلاحا فرم معماری آن را تختی می‌گویند. محل تقاطع دو ضلع جنوبی و غربی ‏به فرم ۸ کشکولی دیده می‌شود. در بخش ضلع شرقی، تالاری با اُرسی چوبی سه لنگه را ‏وجود دارد. سرای هنرهای صنایع‌دستی و هنرهای سنتی در بخش غربی این خانه تاریخی است. تقریبا می‌توان گفت که ‏ساختار ضلع غربی را به شکل، قرینه ضلع شرقی ساخته‌اند؛ اما تفاوت‌هایی هم دارند. در ضلع غربی، اتاق پنج‌دری چوبی در وسط قرار گرفته و اتاق‌های سه‌دری در اطراف آن هستند. ‏ خانه جواهری اصفهان دوطبقه است که طبقه دوم با بهارخواب پذیرای شماست. تالار اصلی یا همان شاه‌نشین به ‏همراه بخش غربی خانه و بهارخواب طبقه دوم زیباترین تزیینات و گچ‌بری‌ها را دارند. تزیینات و گچبری های ‏شاخص این فضاها شامل نقاشی شیر و شکر، ارسی‌های پنج‌دری و سه‌دری، بخاری‌های گچکاری و شیشه‌های ‏رنگی است. زیرزمین بخش جنوبی خانه تاریخی جواهری هم با کاشی کاری روی آجر به سبک صابونکی و ‏معقلی تزیین گردیده است.‏ بارها آن را دیده بودم و در کارگاه های مختلف با هنرمندان رشته های مختلف صنایع دستی به گفتگو نشسته بودم. اگرچه شهر موزه اصفهان، خانه های تاریخی و بناهای باشکوه کم ندارد اما برای رفتن و دیدن این همه باید همت کرد تا چشم ها، شاداب گردند. راستی این مکان های خاص را هم اگر نتوانستید ببینید، حتما نگاهی به تابلوهای کوچه های دور و برخودتان بیندازید. شاید خاطره ای در شما زنده شود. در ضمن مسیر برگشت از خانه جواهری را می توانید تغییر دهید و از آنجا وارد کوچه شیخ بهائی شوید و بعد به بازار پشت مسجد جامع برسید.