مرگ خاموش

تأسف‌آور است درحالی‌که گفته شده برخی مراکز معاینه فنی خودرو با ابزار غیر استاندارد تست‌های چهارگاز را انجام می‌دهند و مورد تأیید مراجع قانونی نیز هست! و کسی نمی برسد چرا باید همچنان این نهادهای فاقد کارایی لازم به حیات خود ادامه دهند؟ که جواب این سوأل از سوی آحاد جامعه، کنار گذاشتن اجرای قانون هوای پاک از عمده‌ترین اشکالات ایجاد فضای امروز در جامعه می‌باشد، ماده ۸ این قانون که ناجی محیط‌زیست است اما سال‌هاست خاک می‌خورد اینچنین می‌گوید: تمامی اشخاص حقیقی و حقوقی مالک وسایل نقلیه موتوری اعم از سبک و نیمه سنگین و سنگین و حتی موتورسیکلت‌ها باید وسیله نقلیه خود را پس از رسیدن به دوران فرسودگی از رده خارج نمایند. بر اساس همین ماده حمل بار و مسافر، صدور گواهی معاینه فنی، تخصیص بیمه شخص ثالث، خریدوفروش، نقل‌وانتقال و تردد وسایل نقلیه موتوری فرسوده به‌طور کل ممنوع می‌باشد و این پلیس است که باید خودروهای فرسوده را به ازای هرروز تردد با عنوان ورود و رفت‌وآمد وسیله نقلیه غیرمجاز در معابر، محدوده‌ها و مناطقی که ممنوعیت دارد، جریمه نماید و تبصره یک آن دولت را موظف نموده تا از محل صرفه‌جویی حاصل از بهبود و مدیریت سوخت ناشی از اجرای قانون، تسهیلات ضروری به‌منظور جایگزین کردن این فرسوده‌های حمل‌ونقل با محصولات نو و کیفیت قابل‌قبول را فراهم نماید و در تبصره بعدی این ماده مکلف است هرسال در بودجه ردیفی برای اعطای تسهیلات ارزان‌قیمت به‌منظور تعویض این ابزارهای مرگ خاموش در نظر بگیرد که بازپرداخت ده سال و کارمزد ۴ درصدی داشته باشد، آیا آحاد جامعه اینقدر ارزش ندارد که ردیف‌های مذکور هرسال کمتر و کمتر و یا حذف می‌شوند! البته قانون بی‌زبان فکر مقابله با بی‌توجهان را نیز نموده تا در تبصره شش ماده یک آن پلیس را موظف کند هرگاه دارنده وسایل نقلیه با اتمام گواهی دوره معافیت و یا انقضای اعتبار گواهی معاینه فنی از مراجعه به مراکز مجاز معاینه و دریافت گواهی و یا عدم انقضای اعتبار گواهی معاینه فنی از مراجعه به مراکز مجاز معاینه و دریافت گواهی و یا عدم آن خودداری نمود، باید خودرو را متوقف و در ازای هرروز تردد بدون گواهی سلامت خودرو. قبض جریمه صادر نماید درحالی‌که از ابلاغ این قانون در ۲۵ تیرماه ۱۳۹۶ تا به امروز.

دولت‌ها هیچ ارزشی برای آن قائل نشده‌اند که اینهم یکی دیگر از طنزها در حاشیه مرگ خاموش است و در ۲۷ شهر آلوده کشور با حدود 35 میلیون و 21 هزار نفر جمعیت باشد که جانشان را از دست داده‌اند. بر اساس گزارش وزارت بهداشت خسارات ناشی از این مرگ‌ومیرها نزدیک به 11 میلیارد دلار برآورد شده است و آمار کسانی که تنها در پایتخت به علت آلودگی هوا جان داده‌اند شش هزار نفر می‌باشد تا به گفته عباس شاهسونی رئیس گروه سلامت هوا و تغییر اقلیم بهداشت کشور «تعداد مرگ‌های ناشی از بیماری‌های ایسکمیک قلبی منتسب به‌مواجهه طولانی‌مدت با ذرات معلق با قطر کمتر از 2/5 میکرون در سال 1400 بیش از 15 درصد، تعداد مرگ به علت سکته مغزی بیش از 13 درصد، تعداد مرگ ناشی از سرطان ریه بیش از ۷۲ درصد و تعداد مرگ به علت بیماری‌های مزمن انسداد ریوی بیش از 10 درصد نسبت به سال 1399 افزایش یافته است.» بر اساس گزارش‌های مستند پلیس در کشور بیش از 84 میلیون نفر جمعیت وجود دارد که تقریبا همگی کاربر عرصه ترافیک هستند و حدود 37 میلیون وسیله نقلیه در حال تردد است که از این تعداد 25 میلیون خودرو و بقیه موتورسیکلت هستند و از 5/12 میلیون موتورسیکلت هم 10 میلیون آن کاربراتوری و دودزاست و ۸۰ درصد ناوگان مسافری هم در سن فرسودگی بسر می‌برند که نوسازی دراین‌باره اتفاق نیفتاده و ۹۰ درصد حمل‌ونقل کشور هم زمینی صورت می‌گیرد. به استناد همین آمار می‌شود قضاوت کرد اصولا اقدامی درخور نتیجه پیرامون معاینات فنی و تعیین سن فرسودگی خودرو در کشور به انجام نرسیده که برای نمونه میزان آلودگی که یک موتورسیکلت فرسوده ایجاد می‌کند ۱۸ برابر آلودگی یک خودروی فرسوده است و بیش از ۲۰ برابر خودروهای سالم تولید آلایندگی می‌کند؛ بنابراین اگر جریمه‌هایی هم در کار باشند، جبران مافات این ضایعه بزرگ نخواهد بود تا حتی رئیس پلیس راهور نیز اینگونه معترض باشد: «در مراکز معاینه فنی با یک سیخ کباب خودرو‌ها را معاینه می‌کنند که وارد اگزوز می‌شود و مثلا تست چهارگاز را انجام می‌دهد؟! من نمی‌توانم چشمم را روی این موارد ببندم. گاهی برخی از این شرکت‌های معاینه فنی ما را دعوت می‌کنند و می‌گویند از ما حمایت کنید. چه حمایتی باید بکنیم وقتی در طرف دیگر جان و ایمنی مردم وسط است.» اینجاست که باید پلیس به‌تنهایی مانع از ادامه حرکت این خودروها به پشتوانه مر قانون باشد و مانع حرکت آن‌ها شود زیرا از دست رفتن جان شهروندان به دلیل معضلاتی که به آن اشاره شد نباید مسئولان را از این موضوع غافل کند تا ۲۲ دستگاهی که به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم در ایمنی ترافیک و سلامتی آحاد جامعه نقش دارند در مرگ سالانه 17 هزار نفر در جریانات سوانح رانندگی و بیش از 21 هزار نفر به دلیل آلودگی هوا هم سهم خواهند داشت.

ادامه دارد