سپاهان و ذوب‌آهن؛ رنگین‌کمانی از تفاوت‌ها

شاید در یک نگاه ساده‌انگارانه تفاوت‌های دو تیم سپاهان و ذوب‌آهن چندان به چشم نیاید اما کمی که عمیق‌تر شویم اختلاف‌ها به شکلی آشکار خودش را نشان می‌دهد. دو تیمی که به‌عنوان دو نماینده اصفهان از ابتدای شکل‌گیری لیگ حرفه‌ای در سال 81 حضوری همه‌جانبه در این رقابت‌ها داشته‌اند و البته پیشینه آن‌ها رد فوتبال ایران به بیش از نیم‌قرن می‌رسد؛ اما جدی‌ترین رقابت این دو تیم برای کسب افتخار با نام نصف جهان در فوتبال ایران در به 20 سال اخیر ارتباط پیدا می‌کند. لیگ برتر عنوانی بود که از همان ابتدای دهه هشتاد به لیگ آزادگان اطلاق شد تا فوتبال باشگاهی ایران بلکه به فوتبال روز دنیا نزدیک‌تر شود. از همان زمان هم نوع نگاه این دو باشگاه اصفهانی هم‌تغییر کرد و هرکدام برای کسب افتخار وارد مسابقات شدند اما از همان زمان تفاوت‌ها شروع به آشکار شدن شد. نوع سرمایه‌گذاری دو تیم نشان می‌داد که هرکدام اهداف متفاوتی را دنبال می‌کنند. سپاهانی‌ها به‌قصد کسب جام به میدان می‌آیند و ذوبی‌ها نیم‌نگاهی به قهرمانی لیگ برتر دارند اما تنها هدف آن‌ها قهرمانی نیست. بر این اساس سپاهانی‌ها در این 22 دوره برگزاری بازی‌ها پنج بار جام قهرمانی را به خانه آوردند اما ذوبی‌ها حتی یک‌بار هم موفق به کسب جام نشدند. البته سبزقباهای اصفهانی چهار بار در جام حذفی قهرمان شدند همان‌گونه که سپاهانی‌ها هم چهار بار جام را بالای سر بردند. این‌که نوع نگاه دو باشگاه در بالاترین سطح حرفه‌ای چگونه است به شکل سرمایه‌گذاری آن‌ها بازمی‌گردد. سپاهانی‌ها در تمام این سال‌ها برای تیمشان کم نگذاشتند و از جذب ستاره‌های بزرگ فوتبال ایران هیچ‌گاه دست برنداشتند. همچنین استفاده از مربیان بزرگ فوتبال ایران و حتی جهان هم در دستور کار آن‌ها قرار داشت. نام های اسم‌ورسم‌داری همچون امیر قلعه‌نویی، فرهاد کاظمی، فیروز کریمی و هدی مناجاتی در میان مربیان وطنی و استانکو، کرانچار وتاوارس در میان خارجی‌ها ازجمله این سکان‌دار نیمکت طلایی پوشان اصفهانی به شمار می‌روند. البته گل سرسبد این مربیان ژوزه مورایس پرتغالی است که در این فصل هدایت سپاهان را برعهده‌گرفته و با این تیم به‌سوی قهرمانی پیش می‌رود. دستیار سابق مورینیو که جایگزین محرم نوید کیا شد در فصل جاری برای طلسم شکنی هشت‌ساله این تیم در کسب قهرمانی تلاش می‌کند.

این در حالی است که بروی نیمکت ذوب‌آهن هم مربیان صاحب سبکی چون بهرام عاطف، ناصر حجازی، رسول کربکندی، منصور ابراهیم‌زاده، یحیی گل محمدی و امیر قلعه‌نویی حضور پیداکرده‌اند؛ اما همان‌گونه که اشاره شد بیش‌ترین تفاوت‌ها را میان این دو تیم به فعالیت آن‌ها و بودجه اختصاص‌یافته دو تیم در بازار نقل و انتقالات بازمی‌گردد. به‌طور مثال در همین فصل جاری سپاهانی‌ها پس از دو فصل ناکامی با محرم در کسب قهرمانی به سراغ یک مربی پرتغالی عنوان دار همچون ژوزه مورایس رفتند. کسی که با تیم‌های کره‌ای و عربستانی تا فتح لیگ قهرمانان آسیا پیش رفته بود. همچنین جذب ستاره‌هایی چون رامین رضائیان از پرسپولیس و محمد دانشگر و سیاوش یزدانی از استقلال چند نمونه از حضور فعالانه زردپوشان اصفهانی در بازار بود. ستاره‌هایی که حالا عصای دست مورایس شده‌اند و ستون‌های این تیم به شمار می‌روند؛ اما اوج این تفاوت‌ها را می‌تواند در شهرآورد 44 که همین دو روز پیش در ورزشگاه نقش‌جهان برگزار شد جستجو کرد. جایی که سپاهانی‌ها برای کسب پیروزی و تداوم صدرنشینی به میدان آمده بود و ذوبی‌ها به دنبال شگفتی از بودند. نگاهی به اسامی بازیکنان دو تیم حقیقت را بیشتر آشکار می‌کرد. سپاهانی‌ها با یک دوجین ستاره مقابل ذوب‌آهن بی‌ستاره صف‌کشیده بودند. نبردی نابرابر ازنظر نیروی انسانی که با توجه به جایگاه دو تیم منطقی به نظر می‌رسید. به قول فردوسی «ز زر می‌توان لشکر آراستن» تیمی با مهره‌هایی سراسر هجومی و تاثیرگذار میزبان رقیب همشهری شده بود که حتی توان جذب یک مهاجم متوسط را هم در بازار نقل و انتقالات نداشت. گل دقیقه 10 محمدحسین اسلامی هرچند امیدها به خلق شگفتی در شهرآورد 44 را افزایش داد اما همان ستاره‌های مورداشاره عنان کار را در دست گرفتند و در همان ابتدای نیمه دوم دوبار توپ را به تور دروازه میهمان دوختند تا برتیر یک‌بر صفر ذوب‌آهن به شکست دو بر یک تغییر کند. جدا از این موضوع حملات ویرانگر سپاهانی‌ها که سه بار توپ را به تیر دروازه ذوب‌آهن کوبیدند هم مزید بر علت شده بود تا شاگردان مهدی تارتار فرصتی برای عرض‌اندام پیدا نکنند. از سوی دیگر نیمکت خالی ذوبی‌ها هم‌دست تارتار را برای تغییر روند بازی بسته بود. درحالی‌که مورایس با خیالی آسوده چند ستاره‌اش را بیرون کشید و نفرات جایگزین را به میدان فرستاد. به‌هرحال این بازی خور گویای رنگین‌کمانی از تفاوت‌ها میان دو تیم باریشه اصفهانی بود.