جان عاشق فدای کوه شد
«کوهها استادیوم ورزشی نیستند که من در آنها به دنبال ارضای حس جاهطلبی خود باشم. آنها معابدی هستند که من در آنها مراسم مذهبی خود را انجام میدهم./ آناتولی بوکرایف»
زمانی که خبر از مفقودی کوهنوردی در ارتفاعات به گوش میرسد، همه امیدوارند هر چه قدر هم گذشته باشد اما جستجوها نتیجه داده و فرد گمشده توانسته باشد به امید نجات زنده بماند؛ اما داستان برای بهناز مسعودیان طور دیگری پیش رفت و زمانی که او گرفتار بهمن کوه کرکس شد بیش از 20 ساعت در برف مدفون بود و این در حالی است که زمان طلایی برای نجات بهمن زدهها تنها 15 تا 30 دقیقه است.
بهناز مسعودیان 32 ساله، ورزشکار و دارای آکادمی بندسازی در خمینیشهر، یک فرزند داشت و باوجود رسیدگی به تمام وظایف و وجوه زندگیاش، 4 سال بهصورت حرفهای به فتح قلههای مختلف پرداخت و در نهایت در کوهستان آرام گرفت.
عملیات جستجو برای نجات این بانوی کوهنورد فقید ازجمله اقدامات دشواری بود که انجام شد که درنهایت اگرچه به زنده یابیاش منجر نشد اما بازگرداندن بدن بیجانش و سپردن به دست خانواده را نیز نمیتوان خالی از لطف یا نادیده انگاشت.
او روز گذشته به خاک سپرده شد و نهتنها سه هم نوردش در این صعود شرایط روحی مطلوبی برای گفتگو نداشتند، برادر کوهنوردش نیز نتوانست جز بیان چند جمله، مطلب عمیقی از بابت این حادثه و فقدان بر زبان بیاورد؛ جز اینکه او عاشق کوه بود و در کوه جان سپرد.
در ادامه نگاهی به روند جستجوی این بانوی کوهنورد از زبان دو داوطلب که خود از کوهنوردان با تجربه و حرفهای هستند پرداختهایم:
رسول صفاری-کوهنورد از خمینیشهر:
مرام کوهنوردان مرز و محدوده ندارد
«مرام کوهنوردان این است که در صورت خبر مفقودی یا نیاز یک کوهنورد دیگر به کمک، اهل هرکجا که باشد، خود را برای امدادرسانی میرسانند؛ بنابراین حادثه گمشدن خانم مسعودی در ارتفاعات کرکس را یکییکی به گوش هم رساندیم و در لحظه راهی نطنز شدیم. بارش برف آنقدر شدید بود که حتی باعث مسدودی درب قرارگاه شده بود و این کارمان را سختتر میکرد؛ بنابراین در قالب چند تیم که غذا و امکانات موردنیاز را به همراه داشتیم، عملیات جستجو و نجات آغاز شد. به دستور مسئول پناهگاه کرکس ادامه عملیات به صبح یکشنبه موکول شد؛ بنابراین در دو ردیف موازی و با استفاده از تکنیک «میل سونداژ» عملیات جستجو را از سر گرفتیم. در این تکنیک 12 تا 15 نفر اقدام به فرو کردن میلهای به درون برف کرده که صدای برخورد آن با سنگ، گل و شیء که معمولا انسان است، تفاوت دارد. در برخورد با انسان اصطلاحا صدای توپ مانندی به گوش میرسد که ما به دلیل شرایط دشوار موجود و احتمال ریزش مجدد بهمن تا ساعت 4 عصر صبر کردیم تا وضعیت مساعد شده و عملیات را از سر بگیریم. درنهایت میل سونداژ کردن ما به شیء مشکوکی رسید و توانستیم جسد بیجان خانم مسعودیان را در عمق یک و نیم متری زیر
برف بیابیم؛ بنابراین او را با برانکارد پایین آورده و پس از بسکت کردن جسد، آن را برای طی کردن مراحل قانونی به دست مسئولان سپردیم. کوهنوردان داوطلب همگی زیر نظر نظارت جمعیت هلالاحمر فعالیت میکنند و با تجهیزات تخصصی که این سازمان در اختیارشان قرار میدهد عملیات جستجو و نجات را انجام میدهند.»
سجاد عظیمی-داوطلب جمعیت هلالاحمر اصفهان:
ایثار نجاتگران در جستجوی پرخطر و بهمن خیز کرکس
«معمولا بعد از برف دوم در زمستان تا دو روز نباید به کوه رفت چون آفتاب برفها را آب کرده و رویهم سر میخورند که در اصطلاح بهمن است که فرومیریزد بنابراین در قاعده کوهستان آمده است که بعد از بارش برف سنگین نباید صعود انجام شود. در چند روز گذشته نیز به دلیل بارشهای سنگین برف هیأت کوهنوردی هشدار عدم صعود به دلیل احتمال بالای وقوع بهمن را داده بود. بااینوجود گروه کوهنوردان که 2 نفر از شاهینشهر و 2 نفر از خمینیشهر بودند راهی کوه کرکس شدند. خانم بهناز مسعودی نفر اول بود که متوجه و درگیر بهمن شد و در ادامه سه هم نورد او نیز درگیر حادثه شدند. اعضای حاضر در پناهگاه توانستند بهسرعت سه نفر پشت سر او را بیابند اما شانس با خانم مسعودیان یار نبود و در عملیات بسیار دشوار جستجو و نجات که بیش از 20 ساعت به طول انجامید، در عمق یک و نیم متر زیر برف پیدا شد درحالیکه بهمن او را حدود 300 تا 400 متر جابجا و مدفون کرده بود.
گرچه قانون نخست نجات ایمنی نجات گران و سپس گمشدگان است و در شرایطی که بارش بیسابقه و سنگین برف شرایط بسیار خطرناکی را به وجود آورده بود اما داوطلبان امدادگر که همگی دورههای تخصصی کوهنوردی را از سر گذراندهاند، ایثار کرده و به جستجوی او پرداختند. ما از نقاط خطرناک و حادثهخیز زیادی عبور کردیم تا درنهایت توانستیم ایشان را پیدا کنیم.»