هنرمندان جوان و بی‌ادعا

عکس برگزیده‌شدن نمایشنامه‌اش در جشنواره معتبری از نمایشنامه‌نویسی را برایم فرستاده. خوشحال می‌شوم و تبریک می‌گویم. همیشه بی‌سروصدا کارش را می‌کند. ترجمه، نوشتن و خواندن کارهایی هستند که دوستشان دارد و برایشان وقت می‌گذارد. ترجمه و نوشته‌هایش بی‌عیب و ایراد نیستند اما انصافا خوب و عمیق هستند.
نمایشنامه‌اش را خوانده‌ام و بسیار دوست داشته‌ام. چند صاحبنظر عرصه نمایش هم آن را تایید کرده‌اندو از آن خوششان آمده، حالا هم که در جشنواره معتبری پذیرفته شده و او باید نوشتن را جدی‌تر بگیرد.
میانه خوشی با کلاس رفتن ندارد و همیشه ترجیح داده چیزی را که می‌خواهد یاد بگیرد خودش با مطالعه و تحقیق به دست بیاورد. معتقد است که کلاس رفتن وقتش را می‌گیرد و چندان هم برایش کارایی ندارد. در همه زمینه‌ها از بحث فناوری گرفته تا نوشتن این عقیده را دارد، البته کلاس‌های مختلفی هم رفته اما هر چه جلوتر آمده و به قول خودش سن و سالش بیشتر شده، متوجه‌شده که کلاس رفتن برایش چندان کارایی ندارد، برخلاف من که رفتن به کلاس‌هایی را که دوست دارم برای خودم بسیار مفید می‌دانم و در پویا ماندنم موثر.
داشتن دوست عمیقی مانند او مرا به این معتقد کرده که آدم‌های عمیق بی‌سروصدا کارشان را انجام می‌دهند و دنبال تایید دیگران نیستند. خودشان راهشان را پیدا می‌کنند و با تفکر و تحقیق به پیش می‌روند، البته از مشاوره با افراد توانمند و متخصص هم بهره می‌برند اما به اندازه و بجا. در اطرافم می‌بینم که بهترین پزشکان، نویسندگان، آشپزان، مادران، مدیران و ... آنهایی هستند که مرد عمل هستند نه آدم حرف و خونمایی. یادم می‌آید در زمان بیماری مادرم، به توصیه بسیاری از دوستان به پیش متخصص ریه‌ای رفتیم که در شهر بسیار معروف بود و به قول معروف اسمی در میان پزشکان درکرده بود. پزشک مسن و خوش‌برخوردی بود اما بسیار پولکی و نه چندان حاذق در تشخیص درست بیماری. این برداشت را درباره بسیاری از مشاغل و آدم‌ها به دست آورده‌ام و تجربه به من ثابت‌کرده که آدم‌های کم ادعایی که سرشان در لاک خودشان است و در کار خودشان دانش و تخصص و توانمندی لازم را کسب می کنند، بهتر، مسئول‌تر و اخلاقی‌تر کارشان را انجام می‌دهند و به رضایت مورد انتظار خود دست می‌یابند. دوستی با این آدم‌ها اگر هوشمندی و فروتنی لازم را داشته باشیم ثروت و افتخاری است که بسیار به ما می‌آموزد.
دوست هنرمندم حتما سرگرم نوشتن نمایشنامه یا داستان دیگری است، مطالعه و تحقیق می‌کند و در نهایت اثری زیبا و درخور توجه می‌آفریند و لذت خواندن آن را نصیب دوستان و مخاطبان خود می‌کند.