پایان شیرین و بارانی ذوب‌آهن در 1401

آخرین بازی سال 1401 برای ذوبی‌ها با شیرین‌کامی به پایان رسید تا آن‌ها با کسب رتبه نهمی در سال جاری به انتظار هفت بازی باقی‌مانده باشند. برد مقابل نساجی مازندران‌ که عصر دوشنبه گذشته به دست آمد پنجمین پیروزی سبزپوشان اصفهانی دربازی‌های این فصل به شمار می‌رفت. بردی که سال جاری را که چند روزی بیشتر به پایان آن باقی‌مانده است به بهترین شکل برای شاگردان تارتار رقم زد؛ اما گاندوهای لیگ 22 را با نیم‌نگاهی به کسب سهمیه آسیایی آغاز. ذوبی‌ها لیگ 22 را به‌گونه‌ای عجیب آغاز کردند و تا پایان هفته ششم بدون بردوباخت پیش آمدند اما بازی با پیکان در هفته هفتم سرانجام طلسم این تساوی‌های پرتعداد را شکست. پیکان تیم سخت‌کوش فصل جاری لیگ به ذوبی‌ها کمک کرد تا خط تیره مقابل بردهای ذوب‌آهن پاک‌شده و سرانجام سبزقباها به پیروزی برسند. تصور بر این بود که برد مقابل تیم خودروساز تهرانی آغازی خواهد شد برخروج گاندوها از شرایط ثابت و آغاز روند صعودی؛ اما در بازی هفته هشتم مقابل نساجی، ذوبی‌ها دوباره دلتنگ همان هفته‌های پرتساوی شدند و به جایگاه قبلی بازگشتند. این هفتمین مساوی گاندوها در لیگ 22 به شمار می‌رفت که با یک هفته تاخیر از راه رسید. در هفته‌های نهم و دهم دست ذوبی‌ها حتی به همان تک امتیازهای که به آن دلخوش بودند هم نرسید چراکه دوشکست پشت سرهم مقابل استقلال و گل گهر، تیم سبزپوش اصفهانی را تا مرز بحران پیش برد. بحرانی که قابلیت تبدیل‌شدن به یک به‌هم‌ریختگی اساسی را داشت اما جدال با نفت مسجدسلیمان پیش از تعطیلات لیگ برتر به کمک شاگردان تارتار آمد تا گاندوهای اصفهانی دوباره به خودشان بیایند. برتری پنج‌بر یک مقابل نفت یک برد به هنگام بود و علاوه بر این‌که دومین برد را برای سبزها به ارمغان آورد شرایط خط حمله خاموش این تیم را هم بهبود بخشید. با این برد ذوبی‌ها به استقبال تعطیلات لیگ رفتند تا آماده بازگشت به مسابقات شوند. با آغاز دوباره رقابت‌ها، نخستین حریف ذوبی‌ها آلومینیوم اراک بود. شاگردان تارتار در مقابل حریف اراکی با ارائه یک بازی حسابگرانه مهمان را با شکست بدرقه کردند تا بازگشتی پیروزمندانه به لیگ داشته باشند. جدال هفته سیزدهم با فولاد در اهواز هم‌نبردی حساس و نزدیک برای ذوبی‌ها از آب درآمد و چه‌بسا اگر اخراج غافلگیرکننده دقیقه 23 نادر محمدی اتفاق نمی‌افتاد حتی ممکن بود گاندوها با دست‌پر اهواز را ترک کنند؛ اما بازی هفته چهاردهم با صنعت نفت آبادان و هفته پانزدهم با هوادار شرایط را برای ذوب‌آهن تیره‌وتار کرد. تساوی خانگی مقابل تیم آبادانی و شکست از تیم تهرانی، شاگردان مهدی تارتار را از رتبه هفتمی تا دهمی پایین آورد تا همه امیدها برای بالیدن به یک ذوب‌آهن جاه‌طلب حداقل در نیم‌فصل به یاس تبدیل شود و رتبه‌ای بهتر از دهمی به شاگردان تارتار نرسید. با شروع نیم‌فصل دوم هم در بروی همان پاشنه چرخید و چند شکست دور از انتظار دوباره همه‌چیز را تحت شعاع قرارداد و به‌شدت اوضاع را به هم‌ریخت. ذوبی‌ها در نخستین بازی دور برگشت یک‌بر صفر مغلوب پرسپولیس شدند در هفته هفدهم هم سه بر یک گوی رقابت را به تراکتور واگذار کردند تا این دوشکست پشت سرهم بدترین وضعیت را برای گاندوهای اصفهانی رقم بزند. سقوط به رتبه دوازدهم جدول تبعات این شکست‌های متوالی بود که حتی تساوی بدون گل در برابر مس رفسنجان چندان کمکی به بهتر شدن اوضاع نکرد. هفته نوزدهم هم با تساوی یک‌بر یک مقابل ملوان سپری شد و در هفته بیستم باخت در شهرآورد فوتبال اصفهان از راه رسد تا شاگردان مهدی تارتار از پنج بازی نیم‌فصل دوم تنها دو امتیاز اندوخته باشند و رتبه سیزدهمی هم پیامد چنین روند نزولی بود؛ اما هفته بیست و یکم وبرتری در برابر مس کرمان کمی از زهر این شرایط بحرانی کاست و تساوی بدون گل با پیکان یک امتیاز به کیسه ذوبی‌ها واریز کرد تا رتبه دهم به سبزپوشان اصفهانی برسد. رتبه‌ای که با برد مقابل نساجی به نهمی تغییر پیدا کرد و حداقل یک آرامش موقت به تیم اصفهانی بخشید؛ اما قسمت مهم کار برای شاگردان مهدی تارتار باقی‌مانده است چراکه آن‌ها هفت بازی سرنوشت‌ساز پیش رودارند. هفت دیداری که اگر با تیزهوشی طی شود حتی می‌تواند رتبه جدولی ذوب‌آهن را نسبت به فصل گذشته بهتر کرده و جایگاه بالاتر از هفتمی لیگ 21 را ارزانی سبزپوشان اصفهانی کند. به‌ویژه آن‌که فاصله امتیاز تیم‌های نهم تا پنجم جدول 10 امتیاز بیشتر نیست. البته این تنها یک روی سکه است و روی ناجوری هم دارد که از دست رفتن رتبه نهمی و سقوط به انتهای جدول همان شکل ناجور است. برای جلوگیری از رقم خوردن چنین شرایطی شاگردان مهدی تارتار نباید از زمان باقی‌مانده تا آغاز دوباره مسابقات را به بیهودگی از دست بدهند چراکه نخستین بازی آن‌ها در سال 1402 جدال با استقلال در ورزشگاه آزادی خواهد بود.