پویایی با تمام دشواری‌ها
چند ماهی می‌شود که مؤسسه فرهنگی ادبی‌اش را جابه‌جا کرده. یک‌تنه مؤسسه را می‌چرخاند. انگیزه بالایی برای کار فرهنگی دارد و به رونق فعالیت‌های مؤسسه‌اش امیدوار است.
چند ماهی می‌شود که مؤسسه فرهنگی ادبی‌اش را جابه‌جا کرده. یک‌تنه مؤسسه را می‌چرخاند. انگیزه بالایی برای کار فرهنگی دارد و به رونق فعالیت‌های مؤسسه‌اش امیدوار است. آخرین باری که با او صحبت کردم حال‌وروز خوبی نداشت، حدود پنج ماه پیش بود. البته آن روزها به‌خاطر شرایط سیاسی و اجتماعی کشور حال خیلی‌ها خوب نبود. تعطیل‌شدن کارهای فرهنگی و بی‌انگیزگی اهالی فرهنگ و ادب هم حالش را بدتر کرده بود. بسیاری از برنامه‌هایی که برای مؤسسه‌اش چیده بود در آن شرایط قابل‌اجرا نبود، خودش هم دل و دماغی نداشت که کارها را پیش ببرد. می‌گفت که فعالیت فرهنگی از سخت‌ترین کارها در مملکت ماست. به‌سختی محل مؤسسه را به‌جای دیگری از شهر انتقال داده تا علاقه‌مندان به فعالیت‌های فرهنگی و ادبی بیشتری جذب مؤسسه شوند و کار او هم رونق بیشتری بگیرد. با هزینه بالای اجاره و دیگر هزینه‌ها مانده است که می‌تواند ادامه دهد یا نه؟
در دو ماه گذشته صفحه مجازی مؤسسه‌اش بسیار فعال بوده و خبر برگزاری دوره‌ها و کارگاه‌های ادبی زیادی را می‌بینم. خوشحالم از پویایی دوباره این مؤسسه که خبر از حال بهتر او هم می‌دهد.
زنگ می‌زنم. به گرمی احوالپرسی می‌کند. از اوضاع مؤسسه می‌پرسم و می‌گویم که صفحه مجازی مؤسسه را پیگیری می‌کنم و از دیدن برگزاری این کلاس‌ها و کارگاه‌های ادبی بسیار خوشحالم. می‌گوید که سعی کرده فعالیت‌های مؤسسه را هرچه بیشتر گسترش دهد و پویاتر باشد، البته کیفیت کار و سطح اساتیدی که از آنها بهره می‌گیرد هم برایش بسیار مهم است. سختی‌ها هم همچنان زیاد است و او که باخبر از تمام دشواری‌هایی که کار فرهنگی در ایران دارد پا به این عرصه گذاشته می‌گوید که کم پیش نمی‌آید که دلسرد شود و با خودش بگوید که دیگر باید دست از فعالیت در عرصه ادب و فرهنگ بردارد و این هزینه‌ای را که برای مؤسسه کرده به کار دیگری بزند؛ اما عشق و علاقه‌اش به ادبیات و کار فرهنگی دوباره انگیزه و امید را در او بیدار می‌کند تا ادامه دهد. حالا خوشحال است که در سال جدید مؤسسه فعال است و توانسته برای برخی از علاقه‌مندان به ادبیات در شهر مکانی فراهم کند که سطح فعالیت آن تا جایی که در توان اوست از کیفیت خوبی برخوردار است.
