هزار راه نرفته در گردشگری محیط‌زیست
صنعت گردشگری بسیار گسترده و متنوع است. انواع بسیار مختلف و متنوعی از گردشگری وجود دارد، برخی از آنها دهه‌ها است که وجود دارند و برخی دیگر تازه در حال ظهور هستند. گردشگری یک صنعت پویا و رقابتی است که مستلزم توانایی سازگاری دائمی با نیازها و خواسته‌های در حال تغییر است.
صنعت گردشگری بسیار گسترده و متنوع است. انواع بسیار مختلف و متنوعی از گردشگری وجود دارد، برخی از آنها دهه‌ها است که وجود دارند و برخی دیگر تازه در حال ظهور هستند. گردشگری یک صنعت پویا و رقابتی است که مستلزم توانایی سازگاری دائمی با نیازها و خواسته‌های در حال تغییر است. دراین‌بین شاید کمتر به گردشگری حیات‌وحش توجه شده باشد. گردشگری حیات‌وحش سفر افراد به نقاط مختلف برای مشاهده و تعامل با حیات‌وحش، گیاهان و جانوران در زیستگاه طبیعی خود است. در هر کشوری مناطق حفاظت‌شده مخصوص، پارک‌های حیات‌وحش و باغ‌وحش‌هایی وجود دارد که مردم می‌توانند از آنها بازدید کنند و اصفهان نیز به دلیل وسعت و ظرفیت‌هایی که داراست یکی از نقاطی به‌حساب می‌آید که می‌توان این نوع گردشگری را در آن گسترش داد. مناطق طبیعی استان اصفهان زیستگاه گونه‌های ارزشمند حیات‌وحش است که در دل خود انواع پرندگان، خزندگان و مهره‌داران را جای‌داده است. استان اصفهان دارای چهار پارک ملی و پناهگاه حیات‌وحش است که این مناطق یک زیست‌بوم طبیعی محسوب می‌شوند و پشتوانه حفاظت از ذخایر طبیعی کشور هستند.
اصفهان تنوعی از زیستگاه‌های کوهستانی زاگرسی، جنگلی، تاغ‌زارهای کویر، ماسه‌زارها و اکوسیستم‌های آبی است و تنوع بالایی از حیات‌وحش جانوری و ذخایر ژنتیکی را دارا است. اصفهان دارای مناطق حفاظت شده و شکار ممنوع بسیار با تنوع پوشش گیاهی و جانوری بی‌بدیلی است، از جمله این مناطق پارک ملی کلاه قاضی و پناهگاه حیات‌وحش و پارک ملی قمیشلو است.از سوی دیگر رودخانه زاینده‌رود حتی با وجود جریان نیم‌بندش به‌عنوان یک اکوسیستم شاخص آبی و تالاب بین‌المللی گاوخونی نیز جزو تنوع زیست‌محیطی استان اصفهان می‌شوند که برای استفاده بهینه از گردشگری حیات‌وحش می‌توان به سراغش رفت. برشمردن اجمالی تنها گوشه‌ای ناچیز از ظرفیت گردشگری حیات‌وحش اصفهان این مهم را به ما یادآوری می‌کند که می‌توان با نگاهی متفاوت به ذخایر و داشته‌هایمان و در ادامه حفاظت و حراست از حریم و حیات آنها می‌توان درآمدزایی مناسبی از این حوزه داشت. اما بسیاری از مواقع شاهد این واقعیت تلخ هستیم که گردشگری حیات‌وحش به شکارهای غیرمجاز خلاصه می‌شود تاحدی‌که بسیاری از گونه‌ها را تا سرحد انقراض پیش می‌برد. جای خالی آموزش گردشگری در انواع آن و به‌خصوص گردشگری حیات‌وحش در سیستم آموزشی بسیار خالی است نه به‌صورت تئوری و حفظ اطلاعات دست چندم که دانش‌آموزان را با رکود و بی‌میلی روبرو کند؛ بلکه آموزش به‌صورت حضوری و اینکه هر کدام از دانش‌آموزان به‌صورت سفیری برای محیط‌زیست در دل خانواده خود اثرگذار عمل کند. این یکی از هزاران راه نرفته برای معرفی یکی از انواع گردشگری است.
