از هیرمند تا زاینده‌رود؛ رئیس‌جمهور از بحران آب اصفهان غافل نشود
برای ساکنان استان اصفهان این واکنش شدید و غلیظ سید ابراهیم رئیسی به طالبان برای آب رودخانه هیرمند در بعد داخلی برخی وعده‌های اجرا نشده رئیس‌جمهور برای احیای زاینده رود را یادآوری می‌کند.
گفته می‌شود ایران میزبان 4 تا 5 میلیون نفر از شهروندان افغانستان است که در چند دهه گذشته به دلیل شرایط ناپایدار این همسایه شرقی به امید زندگی بهتر به ایران پناه آورده‌اند. حاکمیت و مردم ایران به‌رغم همه محدودیت‌ها و مشکلاتی که خود با آن‌ها روبرو هستند، میزبانی شایسته و همراه بوده‌اند. بر اساس معاهده ایران و افغانستان راجع به آب رود هیرمند که در سال 1352 به تصویب نهایی رسیده، افغانستان موظف است از مجموعه آب این رودخانه سهم‌آبه ایران را مطابق جداول دقیق و شیوه‌نامه‌های پیش‌بینی شده و به طور متوسط 22 مترمکعب در ثانیه به‌سوی ایران در سرحد سیستان و بلوچستان تحویل دهد. اما در سال‌های گذشته با بی‌ثباتی سیاسی در افغانستان و بازی‌کردن نقش قربانی در میان دولت‌های مستقر این کشور، حق قانونی ایران نادیده انگاشته شده و شرایط زیست انسانی و زیست‌بوم سیستان و بلوچستان زیر فشار ویرانگر کم‌آبی قرار گرفته است. اکنون رئیس‌جمهور در سفر به این استان در موضعی قاطع به سردمداران حکومت طالبان گفته: «دولت مصمم است حق مردم را در همه شئون بگیرد؛ این هم حق مردم استان است و ما دنبال می‌کنیم. در همه نقاط مرزی کشور و نه صرفا در اینجا حق مردم کشورمان را خواهیم گرفت. آب مسئله اصلی دنیای امروز است و اجازه نمی‌دهیم این حق مردم ایران از طرف هیچ کشوری ضایع شود.» بسیار خوب. این واکنش و پیگیری‌های بعدی نقطه مثبتی در کارنامه دولت سیزدهم خواهد بود. به‌ویژه زمانی نتیجه شیرین‌تر خواهد بود که آب در بستر خشکیده هیرمند جاری شود و ساکنان صبور سیستان از حاشیه هوتک‌ها فاصله گرفته و گلوی خود را با آب باکیفیت تازه کنند.
اما... برای ساکنان استان اصفهان این واکنش شدید و غلیظ سید ابراهیم رئیسی در بعد داخلی برخی وعده‌های اجرا نشده رئیس‌جمهور را یادآوری می‌کند. روزی که دو سال پیش در چنین روزهایی و در میانه رقابت‌های انتخاباتی در پیامی تلویزیونی خطاب به مردم اصفهان گفت: «بنده از مسئله خشکی زاینده‌رود، به‌عنوان نبض حیات و شادابی شهر اصفهان و همچنین نرسیدن آب کافی به کشاورزان مظلوم شرق اصفهان اطلاع دارم. کشاورزان عزیزی که روزی بزرگ‌ترین پرداخت‌کننده زکات کشور بودند امروز به دلیل سوءمدیریت‌ها خود فقیر و نیازمند زکات شده‌اند! ما می‌دانیم که مشکل، نبود مدیران کاردان و انقلابی برای مدیریت بحران آب است، مسئله اصلی نبود دلسوزان و جوانان کارآمد و بومی در مسند مدیریت این استان است. بحران آب اصفهان باید با برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری دولت و بخش خصوصی یک‌بار برای همیشه حل شود.» او همچنین پس از استقرار دستور تشکیل «ستاد احیای رودخانه زاینده‌رود» را صادر کرده بود. اما اکنون با گذشت دو سال از آن روزها و به‌رغم همه شعارها و حتی سفر به اصفهان پس از انتخاب به‌عنوان رئیس‌جمهور و تکرار وعده‌ها، شرایط بحرانی اصفهان بازهم ادامه دارد و جاری‌شدن اتفاقی زاینده‌رود در ماه‌های گذشته تنها چهره ترسناک بحران آب اصفهان را اندکی بزک کرده است. با شیوه اظهارنظر، پیگیری، تدوین بودجه و حتی لابی‌های پنهان و آشکاری که در این زمینه در دولت و مجلس دیده می‌شود، به‌احتمال‌قوی زاینده‌رود در دوره دولت سیزدهم چیزی از حقابه‌های خود را به دست نخواهد آورد و برای بیش از 5 میلیون نفر از مردم ساکن استان شامل اقوام گوناگون و مهاجران استان‌های هم‌جوار تنها پرونده وعده‌های اجرا نشده قطورتر خواهد شد. براین‌اساس ضمن تایید و پافشاری بر لزوم پیگیری جدی حقوق آب ایران در حوزه کشورهای همسایه، یادآوری و هشدار این نکته مهم به دولت لازم است که آنچه از بیگانه طلب می‌کنید در داخل کشور و به دست خودتان برای مردم اصفهان قابل‌اجرا و جزو مطالبات چند دهه گذشته است. بی شک اگر در این زمینه قدم در راه اجرا بگذارید، این دستاورد، دولت را در احقاق حقوق از همسایگان خارجی نیز در مسیر موفقیت قرار خواهد داد.
